25 Чох, аарлығ Фест, – нандырған Павел, – мин алаахпинчам. Мин хыйға паза сын сӧстерні чоохтапчам.
«Аарлығ Феликс пастыхха Клавдий Лисийдең чолабит.
Ол Худай сӧзінең чарасчатхан ізестіг ӱгредіг хоостыра тудынарға кирек. Андада ол пасхаларын орта ӱгредіге кӧстир, тоғырланғаннарның алҷаастарын, тізең, іле сығарар.
Хан Худайны чӱректеріңде ах-арығ ал чӧріңер. Сірернің нимее ізенчеткеннеріңні сурчатхан ноо даа кізее нандырығ пирерге хаҷан даа тимде полыңар. Пазымнығ кізілерні, улуғлап ала, нандырчадыңар,
Чабалға чабалнаң, хырызынысха хырызыныснаң нандырбаңар, че алғас аларға хығыртылғаннарыңны піліп, кізілерні улам алғапчадыңар.
Аарлығ Феликс, пістің чонға амыр паза иптіг чуртас пиргенің ӱчӱн паза синің устааныңнаң чонның пайы хозылчатханнаңар, піс сағаа хаҷан даа паза хайда даа прай чӱреебістең алғызыбысты читірчебіс.
Минде айна чоғыл. Мин Пабамны улуғлапчам, сірер, тізең, Мині улуғлабинчазар, – нандырған Иисус. –
Мин дее, прай нимені пастағызынаң сығара чахсы иде піліп алған соонаң, сағаа, аарлығ Феофил, аннаңар изерістіре пас пирерге сағын салғам.