12 Пазағы кӱн иртен иудейлернің хай піреезі, чӧптезіп алып, Павелні ӧдірібіспеенде, чиис тее чібеске паза суғ даа іспеске тіп аасхынып сӧс пиргеннер.
Иудейлер ағаа хомай идерге сағынча тіп истіл парғандох, мин аны табыраанҷа синзер ызыбысхам. Аны пыролапчатханнар даа синің алныңда чоохтанзыннар тіп чахығ пирібіскем. Амыр-хазых пол».
Че син оларны испе. Олар Павелні ӧдірібізерге харасчалар. Хырых азыра кізі, аны ӧдір салбаанда, чиис тее чібеске, суғ даа іспеске тіп аасхынып, сӧс пирген. Амды олар, тимнен салып, чахииңны сағып одырчалар. –
Олар, улуғ абыстарзар паза ах сағалларзар киліп, піди тееннер: – Піс, Павелні ӧдірібіспеенде, пір дее ниме чібеске аасхынып, сӧс пиргебіс.
Олар Фесттең, постарына чахсы хылынып, Павелні Иерусалимзер хығыртыбызарға сурынғаннар; постары, тізең, аны чолда ӧдір саларға сағыс тутханнар. –
Пу чыылығда олар Иисусты кӧйтікнең тудып аларға, анаң ӧдірібізерге чарат салғаннар,
Христос пісті Моисей Чахиинда пазылых харғастаң ал халған. Позы, тізең, пістің орныбысха харғатхан. Ағаста палғат салғаны харғатхан тіп пазылых нооза.
Кем Хан-пигібіс Иисус Христосха хынминча – ағаа харғас. Кил, Хан-пигібіс!
Аның ханы ӱчӱн нандырығ піс позыбыс паза пістің палаларыбыс тудар, – хысхырған ағаа прай чон.
Андада Пётр теен: – Обал Худай! Сынны чоохтапчам, мин Ол Кізіні пілбинчем. Олох туста питук тапсабысхан.
Илееде тус ирт парғанда, иудейлер аны ӧдірібізерге чӧптес салғаннар.
Че Савл оларның хара сағыстарын піл салған. Олар, тізең, аны, ӧдірібізерге тіп, саар ізіктері хыринда хараа-кӱнӧрте китеп чӧрҷеңнер.
Аасхынып сӧс пирген прай кізілернің саны хырыхтаң ас парған.
Мағаа чорыхтарымда хазыр суғлардаң, тонағҷылардаң, минің чоным иудейлердең, пасха даа чоннардаң кӧп хорғыс полған. Саарларда даа, сӧл чазыларда даа, талайларда даа, чой харындастардаң даа кӧп ирее кӧргем.
Олар піске Худайның Чахсы Хабарын чоннарға, арачыланзыннар тіп, тарадарға пирбинчелер. Іди полып, олар постарының чазыхтарының санын хосчалар. Че мына Худайның чарғызы оларға чидібӧк одыр.