36 Ибіре кізілер, андар сыынызып, хысхырғаннар: – Ӧлім ағаа!
Чох ит, кіреске хазат аны! – пазох хысхырысханнар олар. – Хайди мин сірернің ханыңарны хазап саларбын? – сурған Пилат. – Пістің Рим хағанынаң пасха хан чоғыл, – нандырғаннар улуғ абыстар.
Пу сӧстерге теере Павелні искеннер, мының соонаң олар чоо хысхырыс сыхханнар: – Чох ит чир-чалбахтаң мындағны! Ол чуртабасха кирек!
Че прай чон хысхыр сыххан: – Ӧлім Ағаа! Варавваны позыт піске!
Пісті хомайлапчалар, піс чахсынаң нандырчабыс. Пу чирдегі кізілерге піс похсах осхаспыс. Сағам даа піс – тастанды.
Пу сӧстерні истіп, Ӧӧркі Чарғыдағылар тарынғаннар паза тістерін хыҷыратханнар.