13 Че Павел, піске нандырып, теен: – Ниме итчезер сірер? Ноға ылғап, чӱреемні хомзындырчазар? Мин Иерусалимде харибге ле кірерге нимес, че Иисус Хан-пигібістің ады ӱчӱн ӧл парарға даа тимдебін.
Мин, тізең, позымның ӱлӱзімні, Иисус Хан-пигдең алған тоғысты, Худай паарсазынаңар Чахсы Хабарны кізілерге ӧӧрчіліг искірерін толдыр салим на тіп, пір дее нимее хайбинчам, позымның чуртазымны даа нимее салбинчам.
Сірер, Худайға чӧрініп, киртініс пастыра Ағаа толығ полчазар. Мин, тізең, ол толыға наанылған чіли, сірерге хозыл парчатсам, андада ӧрінчем, сірернең хада ӧрінчем.
Минің толығ поларым чидіп одыр, минің ӧлер тузым чағдап килді.
Олар сайтанны Хурағанның ханынаң паза постарының киречіленіс сӧзінең чиңіп алғаннар. Олар постарының тыннарын даа айабааннар, ӧлімнең дее тиспееннер.
Амды сірернің ӱчӱн ирееленчеткеніме ӧрінчем. Позым илеп, мин Христос кӧрген чобағның чидіспинчеткенін толдырчам. Тигіриб полчатхан Аның Иді-сӧӧгі ӱчӱн ирееленчем.
Итсе, тӱрче полза, мин сын чирзер парыбызарымны пілчем. Анзын мағаа Хан-пигібіс Иисус Христос азых чоохтаан.
Андада улуғ сыытта прайзы Павелні, хуҷахтап, охсанған.
Илҷілер, тізең, Ӧӧркі Чарғыдаң парыбызып, Иисус Хан-пигнің ады ӱчӱн тӧбін тӱзіртерге турыстығ полғаннарына ӧрінгеннер.
Сыдамах полыңар тіп пирген чахиимны хайраллааныңар ӱчӱн, Мин дее сірерні сидік сыныхтағ тузынаң хайраллирбын. Ол сыныхтағ, чир ӱстӱндегі чоннарны сыныхтирға тіп, прай тилекейге ызылар.
Синің харах чазың сағысха киріп, ӧрініске чидіп алар ӱчӱн, сағаа тоғазарым килче.
Мин кӱннің дее сай ӧлімнең тоғасчам. Анзы, сірернең хада Хан-пигібіс Христос Иисуста чуртапчатханыма кееркезім осхас, сын киречілезім.
Мин ағаа ідӧк кӧзіт пирербін, Минің адым ӱчӱн нинҷе ирее иртерге килізер ағаа.