36 Давид позының тузында Худайның ӧӧн пӧгінін толдыр салған, соонаң ӱреп, ӧбекелерінің соонҷа парыбысхан, сӧӧгі, тізең, чирде чызып парған.
Харындастар! Пістің ӧбекебіс Давидтеңер сірерге чалтанмин чоохтирға кирекпін. Ол ӱреп парған, анаң аны чыып салғаннар. Аның чатчатхан чирі амға теере мында піснең хада.
Саулны хыйа идібізіп, ханға Давидті турғыс салған. Аннаңар Ол, киречілеп, піди теен: «Мин кӧңніме кірчеткен кізіні, Давидті, Иессей оолғын, таап алғам. Ол Минің хынған нимелерімні прай толдырар».
Христосха киртініп ӧлгеннері дее чох пол парғаннар.
Анаң пір туста пис чӱс артиинаң харындастарыбыс Аны кӧр салғаннар – оларның кӧбізі пу тусха теере изен, че хайзылары ӱреп парғаннар.
Тасты хыйа алыңар, – чоохтанған Иисус. – Хан-пигім, ол тӧртінҷі кӱні хуюда, чыстан таа парған полар, – теен ӱреен кізінің пиҷезі Марфа. –
Харындастар! Сірер, ізеніс чох кізілер чіли, чобалбас ӱчӱн, киртіністе ӱреен кізілернең ниме поларын пілзіннер тіп сағынчам.
Стефан, тізең, тізекке тӱзіп, ӧтіг ӱннең хысхырыбысхан: – Хан-пигім! Нандырыға тартпа оларны пу чазых ӱчӱн! Іди тіп, ол тоозыл чӧрібіскен.
Савл Стефанны ӧдіргеннеріне чӧпсінген. Олох кӱннерде Иерусалимдегі тигіриб чоны хатығ сӱргінге хаптырт сыххан. Илҷілердең пасха прайзы даа Иудейнің паза Самарның аймах-пасха чирлеріне тарап чӧрібіскен.
Пис талант алған нымысчы, парып, ол ахчазын кирекке тузаланып, хоза пис талант идіп алған.