7 Анаң мағаа чоохтанчатхан ӱнні ис салғам: «Пётр, тур, соғып алып, чі».
Кӧрзем, анда тӧрт азахтығ малларнаң аймах-пасха аңнар, чылысхылар паза тигір хустары.
«Чох, Хан Худайым! Минің ахсыма чиркестіг алай кірліг ниме хаҷан даа кірбеен», – теем мин.
Худай чайаан прай ниме чахсы, піс пір дее нимені хыйа итпеске кирекпіс. Чӱреебісте алғыс полза, піске прай ниме алынарға чарир.