30 Корнилий чоохтанған: – Ӱс кӱн мының алнында мин пуох тусха теере ораза тутхам паза позымның турамда кӱнӧрте тоғыс час тузында пазырчатхам, кинетін алнымда пызыңнаас кип-азахтығ кізі тура тӱскен.
Кӱнӧрте тоғыс час тузында Корнилийге Худай ангелінің позынзар кір килгені хараана кӧрін парған. Ол ағаа теен: – Корнилий!
Аның тигірзер ӧӧрлеп парыбысханын кӧр турчатхан аразында, кинетін оларның алныларында ах кип-азахтығ ікі ирен тура тӱзіп,
Пірсінде Пётрнаң Иоанн тоғыс часта, пазырҷаң туста, храмзар парчатханнар.
Олар іди ниме пол парғанын піл полбин турчатханнарында, кинетін чылтырах кип-азахтығ ікі ирен алныларында тура тӱскен.
Ол, тізең, ипчілерге теен: – Хорыхпаңар. Сірер Назареттең сыххан кіреске хазатхан Иисусты кӧрглепчезер. Ол тіріл парған, чоғыл мында. Мына Аны чаттырған орын.
Сырайы аның чалын чіли чараан, кип-азаа, тізең, хар осхас аппағас полған.
Чӱспазы Корнилий, арығ чӱректіг, Худайға киртінчеткен паза прай иудей чонына улуғлатчатхан кізі ах-арығ ангелінең чахығ алтыр: сині ибінзер хығырып, чооғыңны истіп аларға, – нандырғаннар олар.
Аннаңар мин, сірер хығырғанда, пір дее таласпин килдім. Че хайдағ кирекнең мині хығырдыңар тіп сурапчам.
Анаң тіпче: «Корнилий! Худай синің пазырғаныңны ис салған паза кізілерге чахсы иткеніңні сағысха кирген.