3 Кӱнӧрте тоғыс час тузында Корнилийге Худай ангелінің позынзар кір килгені хараана кӧрін парған. Ол ағаа теен: – Корнилий!
Пірсінде Пётрнаң Иоанн тоғыс часта, пазырҷаң туста, храмзар парчатханнар.
Че хараазын Хан Худай ангелі, харибнің ізіктерін азып, оларны позыдыбызып, теен: –
Ангеллер Худайның нымысчылары ла. Олар арачылан халар кізілернің нымызына чӧрерге турғызыл парғаннар.
Худай Ағаа ангеллердең хай син пӧзік ат пирген, олох син Ол Позы даа ангеллердең пӧзік.
Мин Худай кізізібін, мин Ағаа пазырчам. Пу хараазын Худайның ангелі хараама кӧрін килген.
Ол кізі піске позының туразында ангелні кӧргенін чоохтап пирген. Ол ангел ағаа тіптір: «Кізілерні Иоппи саарзар ызып, Пётр тіп солалығ Симонны хығырт.
Корнилий чоохтанған: – Ӱс кӱн мының алнында мин пуох тусха теере ораза тутхам паза позымның турамда кӱнӧрте тоғыс час тузында пазырчатхам, кинетін алнымда пызыңнаас кип-азахтығ кізі тура тӱскен.
Пётр кӧрізінеңер сағын турчатхан аразында, Худай Худы ағаа теен: – Мына ӱс кізі сині тілепче.
Пётр, хараана кӧрінгені ниме ниме полҷаң тіп, позы алынҷа сағысха тӱскен аразында Корнилийнің ысхан кізілері, Симонның туразынаңар кізілердең сурастырғлап ала, ізік хыринда тур салғаннар. –
Дамаскта Иисустың Ананий тіп ӱгренҷізі пар полған. Хан-пиг, аның хараана кӧрініп, теен: – Ананий! Минмін, Хан-пигім! – ӱндескен анзы.
Савл чирзер аңдарыл парған, анаң тигірзертін ағаа ӱн истіле тӱскен: – Савл, Савл! Ноға син Мині сӱрчезің? –
Кинетін ангелнің хыринзар тигірнің сиріглері кӧп иде сыға салбинаң, Худайны сабландырып, хыйғы салғаннар: –
Ол туста Захарий тадылығ чыстығ отты ӧртеҷең орынның оң саринда Хан Худайның ангелінің турчатханын кӧр салған.
Аның соонаң Иисус тың хысхырған: – Или, Или, лама савахфани! Анзы «Худайым, Худайым! Син ноға Мині тастадың?» теені полча.
Пазағы кӱн, олар Иоппи саарға чағдап одырғанда, Пётр, кӱн ортызына чағыннапчатхан туста, тура ӱстӱнзер пазырарға сыххан.