12 Харындастарым! Иң пурнада, тигірні дее, чирні дее, пасхазын даа киречее тартып, пірдеезіне молҷағ пирбеңер. Че, сірер чарғаа тартылбас ӱчӱн, «йа» теені «йа» ползын, «чох» – «чох» ползын.
Иң пастағызында удур-тӧдір матап хынызыңар. Хыныс кӧп чазыхты чаап парыбысча нооза.
Сірер чыылыссар, Худай сірерні хатығлабас ӱчӱн, астапчатхан кізі ибде азыранып алчатсын. Пасхазын позым килзем, чоохтағлап саларбын.
Хынғаным! Синің худың хайдағ амыр-хазых, прай позың андағох чахсы паза амыр-хазых пол тіп, Худайдаң сурынчам.
Хынған харындастарым, постарыңны алаахтырынмаңар.
Піліңер зе, хынған харындастарым, ноо даа кізі истерге чапчаң ползын. Чоохтанарға, ӧкпеленерге маңзырабас ползын.