5 Истіңер зе, хынған харындастарым! Худай тилекейде чохтарны киртініске пай поларға паза Аның хан-чирін ээленерге таллаан нимес пе? Худай ол хан-чирін Позына хынчатханнарға молҷаан нооза.
Часкалығлар Хан Худайны киректепчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
Иисус, харахтарын ӱгренҷілерінзер кӧдіріп, чоохтанған: – Часкалығзар, Хан Худайны киректепчеткеннер, Худай хан-чирі сірерни.
Сірернің киректеріңерні, чобааңарны паза хызылчатханыңарны пілчем. Андағ даа полза, сірер пайзар! Постарын иудейге сананчатхан кізілер сірерні хайди сӧклепчеткеннерін дее пілчем. Сынында олар сайтан кізілері.
Хан-пигібіс Иисус Христостың паарсазын пілчезер нооза. Ол Позы, пай полчадып, сірернің ӱчӱн чох-чоос полыбысхан. Позы чох-чоос полыбысханынаң сірерні пай ит саларға хынған.
Худайға пайыбин, ис-пайны ла позына чыыпчатхан кізінең піди пол парадыр.
тигірде хайраллалчатхан изелбес, арығ, уурабас ӱлӱзібісті пирген.
Сынағ иртчеткен кізі часкалығ. Ол сынағларны турыстығ иртіп алза, Худай Позына хынғаннарға сыйиин – молҷаан чуртасты пирер.
Ол Христости осхас ирееленістерні Египеттің прай пайынаң артых тіп санаан. Ол Худайның пирер сыйиин кӧрген нооза.
Хорыхпаңар, сірер кічіг хой ӧӧрі! Худай Пабаңар Худай хан-чирін сірерге пиреріне чӧпсінче.
Пазылых нооза: «Худай Позына хынчатханнарға ниме тимнеп салған, аны кізі хараа кӧрбеен, хулаа испеен, кізі чӱрее дее пілбеен».
Анаң хан Позынаң оң сариндағыларға чоохтанар: «Минің Пабам алғааннары, киліңер, чир чайалғаннаң сығара сірерге тимнелген хан-чирін алыңар.
Чиңіс тутхан кізі пу нимелерні алып алар. Мин аның Худайы поларбын, ол Минің оолғым полар.
Пазындыртчатхан харындас анзына кееркезін – Худай аны іди кӧдірче.
Амды мағаа, орта чуртааным ӱчӱн, пу кӱнде Хан-пигібіс, сын Чарғыҷы, пирер сый тимнелче, мағаа ла нимес, че Аның килеріне хынчатханнарға прайзына даа.
Пісті хомзындырчалар, че піс сыбыра ӧрчілігбіс, піс чохпыс, че кӧп кізіні пайытчабыс, пістің пір дее ниме чоғыл, че піс сынында прай нименің ээзі полчабыс.
Аннаңар чӧп пирчем сірерге Миннең садып аларға: кӧйчеткен отнаң арығлалған алтынны пайир ӱчӱн; ах кип-азахты, кизіп алып, уйадыстығ хуба чалаазыңарны чабар ӱчӱн; имніг сӱрткіні, харахтарыңны сӱртіп, кӧрер ӱчӱн.
Оларны чахсы идерге, чахсы киректерге пай поларға, харанмас, сыйлаачы поларға ӱгрет.
Че Авраам нандырған: «Оолғым! Сағысха кирдек, син чуртазыңда чахсыны хаап халғазың, Лазарь, тізең, чабалны ла кӧрген. Амды Лазарьға мында чахсы, син, тізең, ирееленчезің.
Харах чохтар кӧр сыхчалар, ахсахтар, тізең, пас сыхчалар, чызығ палығлығлар арығланып алчалар, туныхтар, тізең, ис сыхчалар, ӧліглер тірілчелер, чох кізілерге, тізең, Чахсы Хабарны искірчелер.
Андада сірерге Хан-пигібіс паза Арачылағҷыбыс Иисус Христостың тӱгенмес хан-чирінзер хаалха азыл парар.
Прай даа чабал киректең Хан-пигібіс ал халар мині паза Позының тигірдегі хан-чиріне апарар. Хаҷан даа сабланыс Ағаа. Аминь.
Анзы Худайның сын чарғызы килерінеңер киречілепче. Ол чарғыда сірер Худай хан-чиріне турыстығ саналарзар. Ол Худай хан-чирі ӱчӱн сірер сағам ирее кӧрче нооңзар.
Мин ах-арығ кізілерінің аразында иң алтындағызыбын, че чоннарға Христостағы сині чох пайдаңар чоохтаҷаң ӱлӱс мағаа пирілген.
Худайның палалары полчатханыбыста, Христоснаң тиңе Аннаң ӱлӱсті алҷаң кізілер полчабыс. Христостың ирееленістерін ӱлескенібісте, сабланызын даа ӱлезербіс.
Анаң ол чох кізі ӱреп парған, ангеллер, тізең, аны Авраамның хыринда одырт саларға апарыбысханнар. Пай даа ӱреп парған. Аны чыып салғаннар.
Хынған харындастарым, постарыңны алаахтырынмаңар.
Худай сірернің чӱректеріңні чарыт пирзін тіп сурынчам. Чарыт пирзе, сірерге Худай пирген ізеністі піліп аларҷыхсар. Ах-арығ кізілеріне пирер хайхастығ молҷағларының хайдағ полчатханын паза
Прай пу ниме сірерге туза. Худайның паарсазы кӧптең кӧп кізее читче. Худай сабланар ӱчӱн, олар Аны улам кӧп алғыстапчалар.
Пастыхтарның алай фарисейлернің аразынаң піреезі ағаа киртінген ме?
Хайди Пабам Мағаа Позының хан-ӱлгӱзін пирген, Мин дее ідӧк сірерге аны пирчем.
Анаң, прай чонны хығырып алып, Иисус оларға теен: – Прайзыңар Мині истіңер паза піліп аларға кӱстеніңер.
Че Стефан піди нандырған: – Харындастар паза пабалар, истіңер! Сабланыс Худайы пістің ӧбекебіс Авраамға, хаҷан ол Харран саарзар кӧскелекте, Месопотам чирінде кӧрінген.
Піліңер зе, хынған харындастарым, ноо даа кізі истерге чапчаң ползын. Чоохтанарға, ӧкпеленерге маңзырабас ползын.