21 Мағаа чуртас – Христос нооза. Ӧлім дее мағаа – парыс.
Амды мин позым чуртабинчам, минде Христос чуртапча. Сағам пу позым чуртапчатханым, тізең, Худайның Оолғына киртініснең чуртапчатханым полча. Ол мағаа хынча паза минің ӱчӱн Позын ӧлімге пир салған.
Анзын пілчеткенде, ізестіг чӧрчебіс паза, иді-ханыбыс полчатхан отахтаң сых парып, тигірдегі ибібісте Хан-пигнең хада орнығарыбыс килче.
Пу чирде чуртапчатхан пістің ит-ханыбыс отах осхас. Ол изел парза, Худай піске хол пӱдірбеен мӧгі иб-чурт пирер. Ол пістің тигірдегі ит-ханыбыс полар.
Анзы даа, мынзы даа кӧңнімні тартча. Минің, пу ах-чарыхтаң парыбызып, Христоснаң хада поларым килче: анзы хай-хай артых нооза.
Сірернің чуртазыңар полчатхан Христос азылза, сірер дее Анынаң хада сабланыстығ азыларзар.
Ол оңдайнаң піс сыбыра ізестіг чӧрчебіс. Піс пілчебіс, пу иді-ханыбыста чуртап, Хан-пигдең ырахпыс.
Мин пір дее нимеде уйатха кірбеспін тіп сағынчам паза ізенчем. Че азых чӱректіг, чалтанмас поларбын. Сағам даа, сыбыра даа – тіріг чӧрзем ме алай ӧл тее парзам ма – ит-ханымда Христос илбек пол парар.
Анаң тигірдең чоохтанған ӱнні ис салғам: – «Амғы тустаң сығара, Хан Худайға киртініп, ӧлім алчатханнар часкалығлар» тіп, пас сал. – Йа, – тіпче Худай Худы, – олар постарының аар тоғыстарынаң тынанарлар, оларның киректеріне паалағ полар.
Мин, тізең, пір дее нименең махтанарға хынминчам. Хан-пигібіс Иисус Христостың кірезінең не махтанарбын. Мағаа пу тилекей кіресте хазал парған, мин дее пу тилекейге кіреске хазаттырт салғам.
Сірер Христос Иисуста полчатханын Худай иткен. Иисус Христос, тізең, сірерге Худайдаң пирілген хыйғазы, орта тудынғаны, ах-арығ полғаны паза толығ толдырғаны полча.
Тоозалары даа Иисус Христостине нимес, че постарының на киректеріне сағыссырапчалар нооза.
Павел бе, алай Аполлос, алай Кифа, алай тилекей, алай чуртас, алай ӧлім, алай амдығызы, алай килер тус – прай ол сірерни.
Че мин ах-чарыхта халзам, анзы киреем тузазына полар. Хайзын таллап алҷаан даа пілбинчем.