12 Син, тізең, аны, мині чіли удурла, тыным ол нооза.
Хайди Худай, Иисус Христосха киртінгеннерің ӱчӱн, сірернің чазыхтарыңны позытхан, сірер дее ідӧк удур-тӧдір паарсазыңар, айазыңар паза пыроларыңны тастас турыңар.
Анаң, тыхтанып, ибінзер нан сыххан. Пабазы, оолғын ырахтынох кӧр салып, айап парған. Оолғынзар чӱгӱр киліп, хуҷахтап, охсанған.
Худайға пазырчатса, тізең, піреезіне тарынған ползаңар, пурнада аның пырозын тастаңар. Андада Тигірдегі Пабаңар даа сірерге чазыхтарыңны позыдар.
Тузында ол сағаа тузазы чох полған. Амды ол сағаа даа, мағаа даа тузалығ. Мин аны сағаа нандырчам.
Мин аны позымда тут халарға иткемӧк: синің орныңа мағаа, Чахсы Хабарның кинҷелеп салған кізізіне, хабассын тіп.
