1 Худай піске тынағ пирерін молҷаан. Аннаңар, піреелерің аны ал полбин халбас ӱчӱн, сизіктіг полыңар.
Кӧріңер, Худайның паарсазынаң сірернің пірдеезі хал парбазын. Сірернің араңарда ачығ тамырлар ӧс парбазын. Олар ӧсчеткен чирлерде кӧп кізі ооларына оох парча.
Пу тынағ орнына кірер ӱчӱн, прай ниме идерге кӱстенееңер. Моисейнең хада чӧргеннер чіли, чоох испес полбааңар.
Аннаңар Худайның чонына Худай тынанған осхас тынағ пирілер.
Устағҷыларыңнаңар сағыныңар. Олар сірерні Худайның сӧзіне ӱгреткеннер. Олар хайди чуртаанын паза ӱреенін сағынып, олар киртінген чіли киртініңер.
Піс Ағаа киртістіг полбазабыс таа, Ол киртістіг халар – Позынаң тӧдір пазын полбинча нооза.
Аннаңар кем турчам тіп сағынча, аңдарыл парбим тіп, сизініп одырзын.
Чахсы. Олар киртіністері чох полғаннаңар сындырылғаннар. Син, тізең, киртінчеткеніңнің ӱчӱн ӧсчезің. Син кӧкеесімненме, хорығып одыр.
Прайзы чазых иткен, прайзы Худайның сабланызы чох халған нооза.
Кӧріңер зе, сірерзер айланчатхан Худайдаң тӧдір полбаңар. Худайның пу чирдегі чахығларын чоохтапчатхан Моисейні истерге хынмаан кізілер хатығлас чох халбааннар. Піс тее, тигірдең чоохтапчатхан Худайны испезебіс, улам хызааннадарбыс.
Пу тӧлге ӧкпем кӧдіріл парып, сӧс пиргем: „Мин пирчеткен тынанҷаң орынға олар хаҷан даа кірбестер“».
Че хомай нымысчы полза, позы позына «Минің ээзім табырах килбес» тіп ала,
Чазыхтарың тасталзын тіп, пыросыныңар паза Худайзар айланыңар.
Піс, тізең, Худайнаң хада тоғынчатханнар, Ол пирген паарсасты сірерні тик ле алған полбазыннар тіп, сірерге алданчабыс.
Сірер, постарыңны чахығнаң ахтанчатханнар, Христос чох халдыңар, паарсастаң чат халдыңар.