2 Постарыңны пазымнығ паза нымзах тудыныңар, тоозылбас тыстаныстығ полыңар. Удур-тӧдір, хыртыстаныспин, хыныс турыңар.
Ол ноо даа нимені сыдас парыбазар. Хыныста киртініс, ізеніс паза тыстаныс хаҷан даа иртіспес.
Піс, кӱстіглер, пос кӧңнінҷе полбин, чазығ кізілернің аарсаанын артынарға кирекпіс.
Мин нымзах паза пазымнығ чӱректігбін, аннаңар, Минің чӱгімні постарыңа артынып, Миннең ӱгреніңер, іди сірер тынағ табарзар.
Син зе, Худай кізізі, аннаң ос. Сын тудынып, Худайны аарлап, киртіністіг, хыныстығ, тыстаныстығ, пазымнығ хылыныста маңнаныстарға чит тур.
Хан Худайны чӱректеріңде ах-арығ ал чӧріңер. Сірернің нимее ізенчеткеннеріңні сурчатхан ноо даа кізее нандырығ пирерге хаҷан даа тимде полыңар. Пазымнығ кізілерні, улуғлап ала, нандырчадыңар,
Тоғырланчатханнарны амыр ӱгрет. Арса, сайтан позының ӱлгӱзіне киріп алған сӧзірбезінең позып аларлары ӱчӱн, Худай оларға, пыросынарға оңдай пиріп, сынны пілерге чол ас пирер.
Кізінің аар-чӱгін посха артыныңар. Іди сірер Христостың чахиин толдырарзар.
Тилекейні чайап салар алнындох, Ол пісті, Христостағыларны, хыныста чуртап, Позының алнында ах-арығ, пырозы чох ползыннар тіп таллап алған.
Мин, кӧп хати харах чазым тӧгіп ала, иудейлернің чабал сағынып иткен сынағларын тобырып ала, Хан Худайға пазымнығ тоғынғам.
Ағаа нандырып, Иисус теен: – Йо-о, пу киртізі чох тӧлні! Нинҷезін Мин сірернең хада поларбын? Хаҷанға теере сірернең сыдазим? Ағылыңар аны Минзер.
Аннаңар нинҷе пар чуртас похсағын, тооза чабалланысты хыйа идіп, сірерге пирілген сӧсті пазымнығ чӱрекнең алыныңар. Ол сірернің худыңарны арачылап полар.
Ноо даа нимеде сыдамах паза тыстаныстығ поларларың ӱчӱн, Худай Позының саблығ кӱзінең сірерні прай нимеде пик ит салзын.
Ол оңдайнаң сірер прайларың пір сағыстығ, кізее ачынаачы, харындас-пиҷее хынаачы, паарсах, чалахай, пазымнығ поларға кирексер.