La pau Abraham chu en unla, a hun hingnu Sarah chule en un; ka la ko lai ah khan ama chu a chang ah um ahi’n, himaleh, ka maljawl ah, tam tak in ka siam tai.
Hepina ziak ahitheina dingin ginna chu a hung um ah, a thutiam chu a suante zosia chung ah, a tawp chan ah a um zing theina dingin, Dan nuai ah umte bep hilo in, Abraham ginna kikoppite â dinginle ahi, ama chu I leng ua pa ahi ngal a.
Bang I gen ta ding awm leh? Dan chu gitlona a hem? Hilo e! Dan ziak ah het hilo leh, gitlona chu a la helo ding ka hi. Dan in, “Êng kin,” tilo leh, ênna chu bang a hem helo ding ka hi.
Amau chun a dawnhuu a, “Kei haw hi Abraham suante ka hiu, kuama suak in ka um kha puau hi, bangtidan ah, ‘Suak ah kipat pawt ding la hiu,’ la ti a hem?” a tiu a.
Gitlo haisanna tawh kigûn in ga hun sua phot tau in. La lunggil un, ‘Abraham chu ei suanpa ahi’ ti’n kisuang ziang kiu in; ka hil la hiu, Pathian in zia suangchangte hile Abraham chate a suaksak thei hi.
Zia tilo ah chun, ei thunun ding taksa nu leh pate I nei chiat ui; amau chu I ja ma mau a. Zia sâng ah nasa zaw chun, I hinna ding un, thagau lam I pau thu nung zaw diak lo ding I hiu em?
Himaleh, eimau dik lona hin Pathian dikna chu a suklat nâk leh, bang gen ding I hitau em? Pathian phuba la sekpa chu a diklo ahi diam? (Mihing dan ah ka gen ahi.)