Jesu’n a thugen chu dot a nuam ui ti a he, a kiang un, chomkhat zaw leh ei mu ta pua’n lau; chuleh, chomkhat zaw leh ei mu kit in lau, ka ti thu ah hin nangmau kidong tua la hiu maw?
Zia thute chu a lim in a nungzuite’n a la hethiam puau ah; himaleh, Jesu chohoi ah a hung um phatin, a chung thu a la kizik ahi dan leh, ziaziak ah chu hung tung ahi dante le a hun hechian tau hi.
Ziazaw chet ah chun, a nungzuite chu a hung tung un, numei tawh a la kiho uh chu mak a sau a. Himaleh, kuama’n, “Bang la dawi em?” Ahiloleh, “Bangatia, zia nu chu tawh kiho la hem?” le a ti diak puau hi.
Chun, zia nung ah chun sawm leh khatte kiang ah a an nêk lai un a kilâk ah, a thawkit nung mute thu gen nasan le a taksan lo ziak un. A ginlânau leh lung tâkna ziak un a vau a.
Himaleh, ama chu a kihei ah, a nungzuite chu a en ah, Peter chu a vau ah, “Setan, ka nung ah chia in, Pathian thilte ngaitua lo in, mihing thilte la ngaitua zaw ahi,” ti in.