Jonasza 1:5 - UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁵ A żeglarze przestraszyli się i każdy z nich wołał do swego boga, a wyrzucali do morza ładunek, który był na okręcie, aby ten był lżejszy. Ale Jonasz zszedł wcześniej na niższy pokład okrętu, położył się i twardo zasnął.

Biblia Gdańska

⁵ A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁵ Przestraszeni żeglarze zaczęli wzywać — każdy swojego boga. Chcąc odciążyć okręt, wyrzucili za burtę nawet jego osprzęt. Jonasz tymczasem zaszył się w zakamarkach pod pokładem i twardo zasnął.

Nowa Biblia Gdańska

⁵ Żeglarze się wystraszyli i wołali – każdy do swojego boga, a także wyrzucali do morza ładunek, który był na okręcie, by stał się lżejszy. Zaś Jonasz zszedł na dolną przestrzeń okrętu, położył się oraz twardo zasnął.

Biblia Warszawska 1975

⁵ Wtedy żeglarze przestraszyli się i każdy wołał do swojego boga; sprzęt, który był na okręcie, wyrzucili do morza, aby zmniejszyć ciężar. Jonasz zaś zszedł na sam dół okrętu i zasnął twardym snem.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁵ I przestraszyli się żeglarze, każdy zawołał do swojego boga; wrzucili też do morza sprzęty, które były na okręcie, aby odciążyć go od nich. A Jonasz zszedł na tyły statku, położył się i twardo zasnął.

Jonasza 1:5 Referans Kwoze

1 Królewska 18:26

Wzięli więc cielca, którego im dał, a gdy go przygotowali, wzywali imienia Baala, od poranka aż do południa, mówiąc: O Baalu, wysłuchaj nas! Ale nie było głosu ani odpowiedzi. I podskakiwali wokół ołtarza, który zrobili.

Jeremiasza 2:28

A gdzie są twoi bogowie, których sobie uczyniłaś? Niech powstaną, jeśli cię mogą wybawić w czasie twojej niedoli, bo ile twoich miast, tyle jest twoich bogów, Judo!

Izajasza 45:20

Zgromadźcie się i przyjdźcie; zbliżcie się razem, wy, którzy ocaleliście spośród narodów. Nic nie wiedzą ci, którzy noszą swoje drewniane bożki i modlą się do boga, który nie może zbawić.

1 Samuela 24:3

I przybył do owczych zagród przy drodze, gdzie była jaskinia. Wszedł do niej Saul, by zakryć sobie nogi. Dawid zaś i jego ludzie siedzieli w głębi jaskini.

Sędziów 16:19

Wtedy uśpiła go na swoich kolanach, przywołała pewnego człowieka i kazała zgolić siedem pasm jego głowy; potem zaczęła go gnębić, a jego siła odeszła od niego.

Dzieje 27:38

Kiedy się najedli, odciążyli statek, wyrzucając zboże do morza.

Mateusza 26:45

Potem przyszedł do swoich uczniów i powiedział do nich: Śpijcie jeszcze i odpoczywajcie. Oto nadchodzi godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.

Mateusza 26:43

A gdy przyszedł, znowu zastał ich śpiących, bo oczy same im się zamykały.

Mateusza 25:5

A gdy oblubieniec zwlekał z przyjściem, wszystkie zmorzył sen i zasnęły.

Jonasza 1:16

Wtedy ci mężczyźni, zdjęci wielkim strachem przed PANEM, złożyli PANU ofiarę i uczynili śluby.

Jonasza 1:14

Zawołali więc do PANA: PANIE, prosimy, nie pozwól nam zginąć z powodu życia tego człowieka i nie obciążaj nas krwią niewinną. Ty bowiem, PANIE, uczyniłeś, jak ci się spodobało.

Jonasza 1:6

Przyszedł więc do niego sternik i zapytał go: Cóż ty czynisz, śpiochu? Wstań, wołaj do swego Boga, może Bóg wspomni na nas, abyśmy nie zginęli.

Ozeasza 7:14

I nie wołają do mnie ze swego serca, gdy wyją na swoich łożach. Wprawdzie dla zboża i moszczu gromadzą się, ale ode mnie odstępują.

Księga Joba 2:4

Szatan odpowiedział PANU: Skórę za skórę; wszystko, co człowiek ma, odda za swoje życie;

Psalmy 107:25

Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.

Psalmy 148:8

Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;

Kaznodziei 3:6

Czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania;