Jeremiasza 20:9 - UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁹ I powiedziałem: Nie będę go wspominał ani nie będę już mówił w jego imię. Ale słowo Boże jest w moim sercu jakby ogień płonący, zamknięty w moich kościach, i usiłowałem je wstrzymać, ale nie mogłem.

Biblia Gdańska

⁹ I rzekłem: Nie będę go wspominał, ani będę więcej mówił w imieniu jego; ale słowo Boże jest w sercu mojem, jako ogień pałający, zamkniony w kościach moich, którym usiłował zatrzymać, alem nie mógł.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁹ A gdy postanowiłem: Nie wspomnę o Nim i nie przemówię już w Jego imieniu, to stało się to w moim sercu jak płomień zamknięty w moich kościach. Próbowałem go znieść, ale nie zdołałem.

Nowa Biblia Gdańska

⁹ A kiedy pomyślałem: Nie wspomnę o Nim, ani w Jego Imieniu nie będę więcej mówił wtedy to było w moim sercu jak płonący, tłumiony w moich członkach ogień; usiłowałem go powstrzymać, ale nie mogłem.

Biblia Warszawska 1975

⁹ A gdy pomyślałem: Nie wspomnę o nim i już nie przemówię w jego imieniu, to stało się to w moim sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach. Mozoliłem się, by go znieść, lecz nie zdołałem.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁹ A gdy powiedziałem: Nie wspomnę o Nim i nie przemówię już w Jego imieniu, to stało się to w moim sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach. Próbowałem go znieść, ale nie zdołałem.

Jeremiasza 20:9 Referans Kwoze

Psalmy 39:3

Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a wtedy mój język tak przemówił:

Dzieje 4:20

My bowiem nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy.

Ezechiela 3:14

A duch uniósł mnie i zabrał. I poszedłem w goryczy i w gniewie swego ducha, lecz ręka PANA mocno ciążyła nade mną.

Dzieje 17:16

A gdy Paweł czekał na nich w Atenach, burzył się w duchu na widok miasta oddanego bałwochwalstwu.

Jeremiasza 6:11

Dlatego jestem pełen zapalczywości PANA, zamęczam się, aby ją powstrzymać. Wyleję ją zarówno na dzieci na ulicy, jak i na gromadę młodzieńców, gdyż będą pojmani – mąż z żoną, starzec z podeszłym w wieku.

Łukasza 9:62

Jezus mu odpowiedział: Nikt, kto przykłada swoją rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do królestwa Bożego.

Dzieje 18:5

A gdy przyszli z Macedonii Sylas i Tymoteusz, Paweł był napierany w duchu i świadczył Żydom, że Jezus jest Chrystusem.

Jeremiasza 4:19

O moje wnętrze, moje wnętrze! Cierpię z boleści do samego serca! Trwoży się we mnie moje serce, nie mogę milczeć, bo usłyszałaś, moja duszo, głos trąby i okrzyk wojenny.

Jeremiasza 23:9

Moje serce pęka we mnie z powodu proroków, wszystkie moje kości drżą; jestem jak człowiek pijany, jak człowiek, którego zmogło wino, z powodu PANA i z powodu słów jego świętości.

Jeremiasza 23:29

Czy moje słowo nie jest jak ogień? – mówi PAN – i jak młot, który kruszy skałę?

Ezechiela 3:3

I powiedział mi: Synu człowieczy, nakarm swój brzuch i napełnij swoje wnętrzności tym zwojem, który ci daję. Zjadłem go, a był w moich ustach słodki jak miód.

Księga Amosa 3:8

Lew ryknął, któż się nie ulęknie? Pan BÓG przemówił, któż nie będzie prorokował?

Jonasza 1:2

Wstań, idź do Niniwy, tego wielkiego miasta, i wołaj przeciwko niej, bo jej niegodziwość wzniosła się przed moje oblicze.

Jonasza 1:3

Ale Jonasz wstał, aby uciec do Tarszisz sprzed oblicza PANA, i przybył do Jafy. Znalazł okręt, który płynął do Tarszisz, zapłacił za przejazd i wsiadł na niego, aby płynąć z nimi do Tarszisz i uciec sprzed oblicza PANA.