16 اُلار آغلاشیپ، شِیله دییِرلِر: ”وای وای حالینگا! اِی اولی شَهر. اُل نِفیس کِتِن، ارغوان و قُیی-قیزیل پارچالار گِینِردی، قیزیل، جواهیرلار و مُرواریدلار بیلِن آوادانلاناردی.
آیال بُلسا قُیی-قیزیل و ارغوانی لِباسلارا گِینیپ، قیزیل، جواهیر و مُرواریدلار بیلِن آوادانلانیپدی. اُنونگ اِلینده تِلِکه زاتلاردان و زیناکَرلیگینینگ نِجیسلیگیندِن دُلی قیزیلدان کَسه باردی.
اُلار باشلاریندان قوم دُکوپ، آغلارلار، یاس توتوپ، سِس اِدیپ آغلاشارلار: ”وای وای حالینگا، اِی اولی شَهر! دِریادا کِشتیلِری بُلانلارینگ باری بو شَهرینگ بایلیغینینگ اوستو بیلِن باییپدی. ایندی بُلسا اُل بیر ساغاتدا وِیران اِدیلدی!“
اُنسُنگ پِریشده مِنی مُقادِّس روحونگ اوستو بیلِن بیابانا اَکیتدی. مِن اُل یِرده قُیی-قیزیل جاناوارینگ اوستونده اُتوران بیر آیالی گُردوم. بو جاناوارینگ هِمّه بِدِنی خودایا دیل یِتیریَن آدلاردان دُلودی، اُنونگ یِدی کِلّهسی و اُن شاخی باردی.
شَهرینگ یانیاندیغینینگ توسِّسینی گُرِنلِرینده: ”بو اولی شَهره تای گِلجِک شَهر بارمیدی نَمه؟“ دییِرلِر.