20 اِمّا خودای اُنگا: ”اِی آحماق! اِدیل شو گیجَهنینگ اُزونده جانینگ آلنار. سُنگرا اُزونگ اوچین تاییارلان زاتلارینگ کیمه قالار؟“ دییَّر.
چونکی بیز دونیَه هیچ زات گِتیرمِدیک. اُندان هیچ زات اَکیدیپ بیلمِجِگیمیز هِم مِسه-معلیمدیر.
اِرتیر نَمه بُلجاغینی نیرِدِن بیلیَرسینگیز؟ سیزینگ عُمرونگیز نَمه؟ اُل آز سالیم گُرنوپ، سُنگرا یُق بُلیان سَحِر چیغی یالیدیر.
آداملار هِنیز: «هِمّهلِر ساغ-سالامات، خُوف-خاطار هِم یُق» دییّپ دورقالار، اُلارینگ اوستوندِن هِلَکچیلیک اینِر. بو اِدیل گُورِلی آیالینگ دِردی کیمین خابارسیز باشلانار. شُندا اُلار قاچیپ نِجات تاپمازلار.
آحماقلار! داشینی یارادان ایچینی-ده یاراتمادیمی؟
بو زامانینگ بایلارینا مَغرور بُلمازلیغی تابشیر. قُی، اُلار اینامسیز و قیسغا بایلیغا دَل-ده، لِذِّت آلماغیمیز اوچین هِر زادی بُل یِتیریَن خودایا بیل باغلاسینلار.