7 خودایی آلداپ بُلیاندیر دییّپ فیکرلِنیپ، اُز-اُزونگیزی آلدامانگ. آدام نَمه اِکسه، شُنی هِم اُریاندیر.
شونی اونوتمانگ: قیسغانیپ اِکیَن آدام آز اُریاندیر، ساخیلیق بیلِن اِکیَن آدام، بُل اُریاندیر.
آلدانمانگ! یامان یُلداش قاوی آخلاقی هِم آزدیریاندیر.
هیچ کیم سیزی بُش سُزلِر بیلِن آلداماسین. شو زاتلار سِبَپلی خودایینگ غاضابی اُزونه موطیعسیزلارینگ اوستوندِن اینیَندیر.
اُندا سیز، ظالیم آداملار خودایینگ پادیشاهلیغینی میراث آلماجاقدیغینی بیلمِیَرسینگیزمی نَمه؟ اُز-اُزونگیزی آلدامانگ! نه آخلاقسیزلار، نه-ده بُتپَرَستلِر، نه زیناکَرلِر، نه-ده بیری-بیری بیلِن تِلِکه ایش اِدیَن اِرکِکلِر،
اِمّا ابراهیم اُنگا: ”اِی اُغول! سِن اُز یاشایشینگدا یاخشی زاتلاری آلانینگی، ایلعازارینگ بُلسا عاذاپ چِکِنینی یادینگا سال. ایندی بُلسا اُل بو یِرده راحاتلیق گُریَر، اِمّا سِن عاذاپ چِکیَرسینگ.
خودایینگ سُزونی یُنه بیر اِشیتیپ قُیمان، شِیله، بُلسا آیدیلانلاری عِمِل اِدینگ، یُغسام سیز اُزونگیزی آلدایانسینگیز.
عزیز بالالاریم! هیچ کیم سیزی آلداماسین! مسیحینگ عادیل بُلشی یالی، دُغری ایش اِدیَن آدام هِم عادیلدیر.
اِمّا بیری هیچ بُلوپ-دا، اُزونه کیمدیرین دییّپ فیکر اِتسَه، اُل اُزونی آلدایاندیر.
اِگِر هِر کیم اُزونی دیندار حاساپلایان بُلسا، اِمّا دیلینی ساقلامایان بُلسا، اُل اُزونی آلدایاندیر، اُنونگ دیندارلیغی باطیلدیر.
قُی، هیچ کیم اُز-اُزونی آلداماسین. اِگِر هِر کیم اُزونی دونیَه اُلچِگینده حِکمِتلی حاساپلایان بُلسا، قُی، «آحماق» بُلسون. شُندا اُل دُغرودان-دا حِکمِتلی بُلار.
اِگِر گونَهمیز یُق دییسِک، اُندا بیز اُزومیزی آلدایاندیریس و بیزده حاقیقات یُقدور.
اُل: «خاباردار بُلونگ، هیچ کیم سیزی آلدایماسین! اِنچِمهلِر ”شُل قاراشیانینگیز – مِندیرین!“ و ”واقت قُلایلادی!“ دییّپ، مِنینگ آدیم بیلِن گِلِرلِر. اُلارینگ ایزینا دوشمَنگ.
اُلار سیزه: «دونیَهنینگ آخیرقی گونلِرینده اُز تِن هُوِسلِرینی راضیلاندیریان ماسغاراچیلار گُرونِر» دییّپدیلِر.
اُزونگیزی هیچ کیمه هیچ یُل بیلِن آلداتمانگ. چونکی کَن آداملار خودایا قارشی باش قالدیرار و یُق اِدیلمِلی شِراراتلی آدام اَوَّل گُرونِر. یُنه بو زاتلار یِرینه یِتیَنچَه، مسیحینگ گونی گِلمِز.