14 پِطرُس: «یُق، یا خودای! چونکی مِن هیچ هاچان نِجیس یا حارام زات اییِن دَلدیرین» دییدی.
پِطرُس اُلارا: «بیر یَهودینینگ باشغا میلِّتدِن بُلان بیری بیلِن قاتناشماغینینگ یا-دا اُنونگ یانینا گیتمِگینینگ بیزینگ شِریغاتیمیزا تِرسدیگینی اُزونگیز بیلیَنسینگیز. اِمّا خودای مانگا هیچ بیر آداما نِجیس یا حارام دییمِلی دَلدیگیمی آیان اِتدی.
اُل: «آقام، سِن کیم؟» دییّپ سُرادی. اُنگا: «مِن سِنینگ آزار بِریَن عیسانگ. ایندی تور-دا، شَهره گیت، نَمه اِتمِلیدیگینگ سانگا شُل یِرده آیدیلار» دییدی.
اِمّا اِنهسی مونگا قارشی بُلوپ: «یُق، اُنونگ آدی یحیی بُلمالیدیر» دییدی.
اِمّا عاقیلّیلار: ”یُق! بیزه-ده، سیزه-ده یِتمِز آخیرین. قاووسی، گیدینگ-ده، ساتیانچیلاردان اُزونگیزه یاغ ساتین آلینگ“ دییَّرلِر.
پِطرُس اُنی بیر چِته چِکیپ: «آقام، خودای ساقلاسین! سِنینگ باشینگا آصلا بِیله ایش دوشمِز!» دییّپ، اُنگا کَیِمَگه باشلادی.
شُل واقت جُزاما دوچار بُلان بیر آدام اُنونگ یانینا گِلیپ، دیزینا چُکوپ: «اِی آقام، اِگِر ایسلِسِنگ، مِنی جُزامدان پَک اِدیپ بیلِرسینگ» دییدی.
آغزا گیرِن زات آدامی نِجیس اِدیَن دَلدیر، آدامی آغیزدان چیقیان زات نِجیس اِدیَندیر» دییدی.
اُلار عیسانینگ شَگیرتلِریندِن کَبیرینینگ اِلینی یوومان ناهار اییّپ، یَهودیلِرینگ سونِّتینی پُزاندیغینی گُردولِر.
آیال اُنگا: «اِی آقا، سِنده سو چِکِر یالی هیچ زادینگام یُق، قویی بُلسا چونگّور، یاشاییش سووونی نیرِدِن آلجاق؟
بیر سِس اُنگا: «پِطرُس! تور، داماقلارینی چال-دا، ایی!» دییدی.
مِن: ”آقام، سِن کیم؟“ دییّپ سُرادیم. اُل مانگا: ”مِن سِنینگ آزار بِریَن ناصِرهلی عیسانگ“ دییّپ جُغاپ بِردی.