SAN LUCAS 19:42 - Totonac Papantla42 y la̱ta lakaxtajma chuné chihuí̱nalh: ―¡Jerusalén! ¿Niculá xactláhualh ixma̱kachakxi jaé chichiní xlacata Dios ma̱lacnu̱nimá̱n li̱pa̱xáu latáma̱t? Pero huix ni̱ acxcatzi̱ya porque siempre talakatze̱ka. Gade chapit la |
Chá calacputzátit la̱ nala̱ma̱kalhchihui̱ni̱yá̱tit cha̱tum cha̱li cha̱lí, porque chí ca̱ma̱xqui̱cani̱tántit jaé quilhtamacú acxni tla̱n namaklhti̱naná̱tit tú quinca̱ma̱lacnu̱niyá̱n. Chí tuncán camacama̱xquí̱tit Dios milatama̱tcán porque qué tal a̱stá̱n para minacujcán chipá li̱xcájnit tapuhuá̱n y ma̱s nalakati̱yá̱tit tlahuayá̱tit tala̱kalhí̱n que nakalhi̱yá̱tit tú Dios ca̱ma̱xqui̱putuná̱n.
namá tí ama tatrami̱yá̱n ca̱tiyatni, ama ca̱makni̱cán mincamán tí talama̱na juú ca̱chiquí̱n. Ni̱ ama tamakxtaka ni̱ para akstum chíhuix nac ixpu̱ta̱y ni̱ma̱ ca̱li̱tlahuacani̱t chiqui. ¡La̱ta tú ama qui̱taxtuniyá̱n huix li̱pina cuenta porque ni̱ li̱pá̱huanti amá tí ma̱lakacha̱nín Dios nalakma̱xtuyá̱n!
Pablo y Bernabé ni̱ acs tatamákxtakli y chuná takalhtí̱nalh: ―Dios ixlaclhca̱ni̱t pu̱la cataca̱nájlalh ixtachihuí̱n hua̱k judíos tí ixca̱lacsacni̱t, pero huixín la̱mpara ni̱ ma̱tla̱ni̱yá̱tit la̱ cma̱lacnu̱yá̱u tla̱n natachá̱n nac akapú̱n tí tali̱pa̱huán Jesús. Huá xlacata mejor chí camá̱n ca̱ma̱kalhchihui̱ni̱yá̱u huata tí ni̱ judíos.