10 Pablo palha quilhánilh y chiné huánilh: —¡Huix cuanimá̠n, la̠li̠huán cata̠ya y catlá̠huanti! Amá chixcú tuncán suácaj tá̠yalh cumu la̠mpara ni̠tu̠ xlaniy y tzúculh tla̠huán.
Xli̠ca̠na cca̠huaniyá̠n pi̠ hua̠nti̠ naquili̠pa̠huán a̠má chixcú xlá na̠ naca̠tlahuay laclanca tascújut hua̠ntu̠ aquit ctlahuay, y hasta a̠tzinú xlá tlak laclanca li̠cá̠cni̠t tascújut naca̠tlahuay porque aquit cama antaní huilachá Quintla̠t.
Jesús talacatzúhui̠lh antanícu xle̠ma̠ca a̠má ca̠xa y xámalh; y hua̠nti̠ xtacucani̠t tatachókolh. Jesús xakátli̠lh a̠má ni̠n y chiné huánilh: —Kahuasa, aquit cuanimá̠n: ¡Calacastacuánanti!
pero hua̠nti̠ nali̠kotnún a̠má chúchut hua̠ntu̠ aquit cma̠sta̠y niaj ne̠cxnicú catikalhpú̠ti̠lh. Porque a̠má chúchut hua̠ntu̠ aquit cma̠sta̠y, antá nac xnacú natzucuy musnún la̠qui̠ chuná nakalhi̠y xasa̠sti latáma̠t cane̠cxnicahuá quilhtamacú.