42 Kua tutū atu ia Paulo ma Panapa ka olo kehe mai te hūnako, kae talohaga mai ki ei ia tagata ke toe ōmamai i te Hāpati ka hohoko mai, ke fakaauau a lā talanoaga ki nā mea iēnei.
Kua fakaiku te tautalaga a Paulo oi lea vē ai: “E tatau la ke koutou iloagia, ko te fekau e uiga ki te fakaolataga a te Atua, kua kave ki nā tino nukukehe! Ka fakalogo ki lātou ki ei!”
Oi na fekau atu ai loa lava koe i te taimi tēnā, ma kua alofa mai ai koe ke hau. I te taimi la tēnei, ko ki mātou uma kua i kinei i mua o te Atua, e fakatalitali ke fakalogo ki mātou ki nā mea uma na fakatonu atu e te Aliki, ke tautala ai koe”
“Hāloa koe Kolahini! Hāloa koe Petehaita! Auā anei ake nā vāvega na fai i loto o nā kakai o koulua na fai i Tulo ma Haitonu, e vēnei ake ko nā tino i kinā kua leva te fai o lātou kofutaga ma lūlū ki o lātou luga te lefulefu, ke fakailoa ai to lātou halamō.
Ka koi tautala atu ia Iehu i te mea tēnei, kae hau ki ei he takitaki Iutaia, kua tōtuli ki lalo i ona mua ma lea vē atu ki ei, “Ko toku afafine fātoā oti atu lava; kae hau ko oi fakaeke ō lima ki ona luga, kae ke toe ola.”