หน​ังสือโรม 9:30 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³⁰ เช่นนี้แล้วเราจะว่าอย่างไร? คนต่างชาติที่ไม่ได้ขวนขวายหาความชอบธรรมกลับได้ความชอบธรรม คือความชอบธรรมโดยความเชื่อ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

³⁰ ถ้าอย่างนั้น เราจะว่าอย่างไร? จะว่าพวกต่างชาติที่ไม่ได้ใฝ่หาความชอบธรรม ก็ยังได้รับความชอบธรรม คือความชอบธรรมที่เกิดขึ้นโดยความเชื่อ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³⁰ ถ้าเช่นนั้นเราจะว่าอย่างไร จะว่าพวกต่างชาติ​ที่​ไม่ได้​ใฝ่​หาความชอบธรรม ก็​ยังได้รับความชอบธรรมคือความชอบธรรมที่​เก​ิดขึ้นโดยความเชื่อ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³⁰ ถ้า​อย่างนั้น จะ​ว่า​ยังไง​ดี คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​ไม่​ได้​สนใจ​ว่า​พระองค์​จะ​ยอมรับ​เขา​หรือ​ไม่ แต่​พระเจ้า​กลับ​ยอมรับ​เขา และ​ที่​พระองค์​ยอมรับ​เขา​ก็​เพราะ​เขา​ไว้วางใจ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³⁰ ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​เรา​ทั้ง​หลาย​จะ​ว่า​อย่างไร? ก็​จะ​ว่า​พวก​ต่างประเทศ​ที่​มิได้​ประพฤติ​ตาม​ความชอบ​ธรรม​ยัง​ได้​รับ​ความชอบ​ธรรม, คือ​ความชอบ​ธรรม​ที่​เกิด​แต่​ความ​เชื่อ

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³⁰ แล้ว​เรา​จะ​ว่า​อย่างไร แม้ว่า​พวก​คนนอก​ไม่​ได้​มุ่ง​หา​ความ​ชอบธรรม แต่​ก็​ยัง​ได้​รับ​ความ​ชอบธรรม​โดย​ความ​เชื่อ

หน​ังสือโรม 9:30 Referans Kwoze

ฟีลิปปี 3:9

และอยู่ในพระองค์ ตัวข้าพเจ้าเองไม่มีความชอบธรรมที่ได้มาโดยบทบัญญัติ มีแต่ความชอบธรรมที่ได้มาโดยความเชื่อในพระคริสต์ เป็นความชอบธรรมซึ่งมาจากพระเจ้าและได้มาโดยความเชื่อ

ฮี​บรู 11:7

โดยความเชื่อเมื่อโนอาห์ได้รับคำเตือนถึงเรื่องต่างๆ ที่ยังมองไม่เห็น ด้วยความเกรงกลัวพระเจ้าเขาจึงได้ต่อเรือใหญ่เพื่อช่วยครอบครัวให้รอด โดยความเชื่อของเขา เขาได้ตัดสินโทษโลกและได้กลายเป็นทายาทแห่งความชอบธรรมที่มีมาโดยความเชื่อ

กาลาเทีย 2:16

ยังรู้ว่าไม่มีใครถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมได้โดยการถือรักษาบทบัญญัติ แต่เป็นได้โดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์ ฉะนั้นเราเองจึงเชื่อในพระเยซูคริสต์เพื่อจะได้ถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อในพระคริสต์ ไม่ใช่โดยการทำตามบทบัญญัติ เพราะว่าไม่มีใครถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมได้โดยการทำตามบทบัญญัติเลย

หน​ังสือโรม 4:11

และเขาได้เข้าสุหนัตเป็นเครื่องหมาย ซึ่งเป็นตราแห่งความชอบธรรมที่เขาได้มาโดยความเชื่อขณะที่เขายังไม่ได้เข้าสุหนัต ด้วยเหตุนี้เขาจึงเป็นบิดาของคนทั้งปวงที่เชื่อแต่ยังไม่ได้เข้าสุหนัต เพื่อพระเจ้าจะทรงถือว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นผู้ชอบธรรมด้วย

เอเฟซัส 2:12

จงระลึกว่าครั้งนั้นท่านแยกจากพระคริสต์ ไม่ได้เป็นพลเมืองอิสราเอลและเป็นคนต่างด้าวอยู่นอกพันธสัญญาที่ทรงสัญญาไว้ ไม่มีความหวังและอยู่ในโลกโดยปราศจากพระเจ้า

กาลาเทีย 5:5

แต่โดยความเชื่อเราจดจ่อรอคอยที่จะได้รับความชอบธรรมผ่านทางพระวิญญาณตามที่เรามุ่งหวังไว้

หน​ังสือโรม 10:20

และอิสยาห์กล้ากล่าวว่า “บรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเรา เราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเรา”

หน​ังสือโรม 10:6

แต่ความชอบธรรมโดยความเชื่อกล่าวว่า “อย่านึกในใจว่า ‘ใครเล่าจะขึ้นไปบนสวรรค์?’” (คือเชิญพระคริสต์ลงมา)

หน​ังสือโรม 9:14

เช่นนี้แล้วเราจะว่าอย่างไร? พระเจ้าไม่ยุติธรรมหรือ? ไม่ใช่เลย!

อิสยาห์ 51:1

“จงฟังเราเถิด บรรดาผู้ขวนขวายหาความชอบธรรม และผู้แสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า จงมองดูศิลาที่เจ้าถูกสกัดออกมา ดูเหมืองหินที่เจ้าถูกขุดออกมา

1เปโตร 4:3

เพราะในอดีตท่านได้ใช้เวลาไปมากพอแล้วในการทำสิ่งที่คนไม่รู้จักพระเจ้าเลือกที่จะทำกันคือ หมกมุ่นในการเสเพล ราคะตัณหา การเมามาย การมั่วสุมเสพสุรากามารมณ์และการกราบไหว้รูปเคารพอันน่าชิงชัง

1ทิโมธี 6:11

ส่วนท่านผู้เป็นคนของพระเจ้า จงหลีกหนีจากสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดและใฝ่หาความชอบธรรม ใฝ่หาทางพระเจ้า ความเชื่อ ความรัก ความอดทนและความสุภาพอ่อนโยน

กาลาเทีย 3:24

ดังนั้นบทบัญญัติได้รับมอบหมายหน้าที่ให้นำเรามาถึงพระคริสต์ เพื่อเราจะได้ถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อ

กาลาเทีย 3:8

พระคัมภีร์รู้ล่วงหน้าว่าพระเจ้าจะทรงนับว่าคนต่างชาติเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อ และประกาศข่าวประเสริฐล่วงหน้าแก่อับราฮัมว่า “ทุกประชาชาติจะได้รับพรผ่านทางเจ้า”

หน​ังสือโรม 10:10

เพราะท่านเชื่อด้วยใจ จึงทรงให้ท่านเป็นผู้ชอบธรรม และเพราะท่านยอมรับด้วยปาก จึงทรงให้ท่านรอด

หน​ังสือโรม 9:31

แต่ชนอิสราเอลที่ขวนขวายหาบทบัญญัติแห่งความชอบธรรมกลับไม่ได้รับ

หน​ังสือโรม 5:1

เหตุฉะนั้นเมื่อเราได้ถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อแล้ว เราจึงมีสันติสุขกับพระเจ้าโดยทางองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา

หน​ังสือโรม 4:22

นี่คือเหตุผลที่ “พระองค์ทรงถือว่าเป็นความชอบธรรมของเขา”

หน​ังสือโรม 4:13

ไม่ใช่โดยบทบัญญัติ แต่โดยความชอบธรรมอันเนื่องมาจากความเชื่อ อับราฮัมและพงศ์พันธุ์ของเขาจึงได้รับพระสัญญาให้เป็นทายาทที่จะได้รับโลกนี้เป็นมรดก

หน​ังสือโรม 4:9

ความสุขนี้มีแก่ผู้ที่ได้เข้าสุหนัตเท่านั้นหรือ? หรือมีแก่ผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัตด้วย? เราได้กล่าวแล้วว่าพระเจ้าทรงถือว่าความเชื่อของอับราฮัมเป็นความชอบธรรมของเขา

หน​ังสือโรม 3:5

แต่จะว่าอย่างไรถ้าความอธรรมของเราทำให้ความชอบธรรมของพระเจ้าโดดเด่นชัดเจนยิ่งขึ้น? จะว่าพระเจ้าไม่ยุติธรรมหรือที่ทรงให้พระพิโรธลงมาเหนือเรา? (นี่ข้าพเจ้าโต้แย้งแบบมนุษย์)

สุภาษิต 21:21

ผู้ที่ติดตามความชอบธรรมและความรัก ย่อมพบชีวิต ความเจริญรุ่งเรือง และเกียรติ

สุภาษิต 15:9

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังวิถีทางของคนชั่ว แต่ทรงรักผู้ที่ติดตามความชอบธรรม