หน​ังสือโรม 6:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²¹ ครั้งนั้นท่านได้เก็บเกี่ยวประโยชน์อะไรจากสิ่งเหล่านั้นซึ่งบัดนี้ท่านก็ละอายแก่ใจ? ผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านั้นคือความตาย!

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²¹ ขณะนั้นท่านได้ประโยชน์อะไรจากสิ่งเหล่านั้น ซึ่งบัดนี้ทำให้รู้สึกละอาย? ด้วยว่าผลสุดท้ายของมันก็คือความตาย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²¹ ขณะนั้นท่านได้​ผลประโยชน์​อะไรในการเหล่านั้น ซึ่​งบ​ัดนี้ท่านทั้งหลายก็​ละอาย ด้วยว่าที่สุดท้ายของการเหล่านั้​นก​็คือความตาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²¹ แต่​คุณ​ได้​อะไร​บ้าง​จาก​การ​ใช้​ชีวิต​แบบ​นั้น สิ่ง​ที่​คุณ​ได้​คือ​สิ่ง​ที่​คุณ​ละอาย​กับ​มัน​ตอนนี้ เพราะ​สิ่ง​เหล่า​นั้น​นำ​ไป​ถึง​ความตาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²¹ ขณะนั้น​ท่าน​ได้ผล​ประ​โยชน์​อะไร​ใน​การ​เหล่านั้น ซึ่ง​บัดนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​ละอาย? ด้วย​ว่า​ผล​ที่​สุด​ปลาย​ของ​การ​เหล่านั้น​ก็​คือ​ความ​ตาย.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²¹ ใน​เวลา​นั้น​ท่าน​ได้​เก็บ​เกี่ยว​ผล​ประโยชน์​อะไร​บ้าง​จาก​สิ่ง​ต่างๆ ซึ่ง​ท่าน​กลับ​ละอาย​ใน​เวลา​นี้ ผล​ที่​ได้​จาก​สิ่ง​เหล่า​นั้น​คือ​ความ​ตาย

หน​ังสือโรม 6:21 Referans Kwoze

หน​ังสือโรม 1:32

แม้เขารู้กฎเกณฑ์อันชอบธรรมของพระเจ้าว่าผู้ที่ทำเช่นนั้นสมควรตาย เขาไม่เพียงยังคงทำสิ่งเหล่านี้ต่อไป แต่ยังเห็นชอบกับผู้ที่ทำสิ่งเหล่านี้ด้วย

หน​ังสือโรม 7:5

เพราะเมื่อก่อนเราถูกวิสัยบาปควบคุมอยู่จึงถูกบทบัญญัติกระตุ้นตัณหาชั่วให้ออกฤทธิ์ในกายของเรา เพื่อให้เราเกิดผลอันนำไปสู่ความตาย

หน​ังสือโรม 6:23

เพราะว่าค่าตอบแทนที่ได้จากบาปคือความตาย แต่ของขวัญจากพระเจ้าคือชีวิตนิรันดร์ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา

สุภาษิต 14:12

มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้อง แต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย

1ยอห์น 2:28

และบัดนี้ลูกที่รัก จงดำรงอยู่ในพระองค์สืบไปเพื่อว่าเมื่อพระองค์ทรงปรากฏ เราทั้งหลายจะมั่นใจและไม่ละอายต่อหน้าพระองค์เมื่อพระองค์เสด็จมา

ฮี​บรู 6:8

แต่ผืนแผ่นดินที่เกิดหนามเล็กหนามใหญ่ก็ไร้ค่าและตกอยู่ในอันตรายจากการถูกสาปแช่ง ในที่สุดก็จะถูกเผาทิ้ง

หน​ังสือโรม 8:13

เพราะถ้าท่านดำเนินชีวิตตามวิสัยบาป ท่านก็จะตาย แต่ถ้าท่านได้ประหารการกระทำอันชั่วร้ายของกายของท่านโดยพระวิญญาณ ท่านก็จะมีชีวิตอยู่

หน​ังสือโรม 8:6

จิตใจของคนบาปนำไปสู่ความตาย แต่จิตใจที่พระวิญญาณทรงควบคุมนำไปสู่ชีวิตและสันติสุข

ดาเนียล 12:2

คนเป็นอันมากที่ตายไปแล้วจะฟื้นขึ้น บางคนก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ บางคนก็เข้าสู่ความอับอายและถูกดูหมิ่นเหยียดหยามตลอดกาล

เยเรมีย์ 17:10

“เราผู้เป็นพระยาห์เวห์พิเคราะห์ดูจิตใจ และตรวจสอบความคิด เพื่อให้บำเหน็จแก่ทุกคนตามผลการกระทำ และตามความประพฤติของเขา”

วิวรณ์ 20:14

แล้วความตายและแดนมรณาก็ถูกโยนลงในบึงไฟ บึงไฟนี่แหละคือความตายครั้งที่สอง

วิวรณ์ 16:6

เนื่องจากพวกเขาทำให้ประชากรของพระเจ้า และผู้เผยพระวจนะของพระองค์ต้องหลั่งเลือด สมควรแล้วที่พระองค์ทรงให้พวกเขาดื่มเลือด”

1เปโตร 4:17

เพราะถึงเวลาแล้วที่การพิพากษาจะเริ่มขึ้นที่ครอบครัวของพระเจ้า และถ้าการพิพากษาเริ่มต้นที่พวกเราแล้วผลลัพธ์ของบรรดาผู้ที่ไม่เชื่อฟังข่าวประเสริฐของพระเจ้าจะเป็นอย่างไร?

ยา​โก​โบ 5:20

จงจำไว้ว่าผู้ที่พาคนบาปหันจากทางผิดของเขา จะช่วยเขาพ้นจากความตาย และความผิดบาปมากมายจะได้รับการลบล้างโดยการให้อภัย

ยา​โก​โบ 1:15

หลังจากมีตัณหาแล้วก็ก่อให้เกิดบาป และเมื่อบาปโตเต็มที่ก็ก่อให้เกิดความตาย

ฮี​บรู 10:29

ท่านคิดว่าผู้ที่เหยียบย่ำพระบุตรของพระเจ้า ทำราวกับว่าพระโลหิตแห่งพันธสัญญาซึ่งชำระเขาให้บริสุทธิ์นั้นไม่ศักดิ์สิทธิ์และลบหลู่พระวิญญาณแห่งพระคุณ สมควรจะรับโทษหนักมากกว่านั้นสักเพียงใด?

2โครินธ์ 7:11

ดูเถิด ความเศร้าเสียใจอย่างที่อยู่ในทางพระเจ้านี้ส่งผลอะไรในตัวท่านบ้าง เป็นต้นว่าความเอาจริงเอาจัง ความกระตือรือร้นที่จะสะสางตนเอง ความโกรธ ความตื่นตัว ความอาลัยหา ความห่วงใย ความพร้อมที่จะให้เกิดความยุติธรรม ท่านได้พิสูจน์ตัวเองในทุกประเด็นแล้วว่าท่านไม่ผิดในเรื่องนี้

ยะเอศเคล 43:11

และหากเขาละอายใจในสิ่งทั้งปวงที่ทำไปแล้ว ก็จงแจ้งแผนผังพระวิหาร การจัดเตรียมทางเข้าออก แผนผังทั้งหมด ตลอดจนกฎเกณฑ์และบทบัญญัติต่างๆ จงบันทึกสิ่งเหล่านี้ไว้ต่อหน้าเขา เพื่อเขาจะทำตามแผนผังและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ทั้งปวง

เยเรมีย์ 31:19

เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้ว ข้าพระองค์ก็สำนึกผิด เมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้ว ข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัว ข้าพระองค์อับอายและตกต่ำ เพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’

เยเรมีย์ 12:13

พวกเขาได้หว่านข้าวสาลี แต่เก็บเกี่ยวหนาม จะตรากตรำทำงาน แต่ไม่ได้อะไร ดังนั้นเขาจึงเก็บเกี่ยวได้แต่ความอับอาย เนื่องจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

เยเรมีย์ 8:12

พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า? เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิด ไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไร ฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลง เขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

เยเรมีย์ 3:3

ฉะนั้นฝนจึงถูกระงับเสีย และฝนฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ตกลงมา ถึงกระนั้นเจ้าก็ยังหน้าด้านเหมือนหญิงโสเภณี เจ้าไม่มียางอายเอาเสียเลย

อิสยาห์ 3:10

จงบอกคนชอบธรรมว่าเขาจะอยู่เย็นเป็นสุข เพราะเขาจะได้ชื่นชมกับผลจากการกระทำของตน

สุภาษิต 16:25

มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้อง แต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย

สุภาษิต 1:31

พวกเขาจะได้รับผลจากวิถีทางของตัวเอง และเต็มอิ่มกับผลจากแผนร้ายของตน

เพลงสดุดี 73:17

จนกระทั่งข้าพเจ้าเข้าไปยังสถานนมัสการของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงเข้าใจถึงจุดหมายปลายทางสุดท้ายของพวกเขา

โยบ 42:6

ฉะนั้นข้าพระองค์จึงเกลียดชังตัวเอง และสำนึกผิดในกองธุลีและขี้เถ้า”

โยบ 40:4

“ข้าพระองค์ไม่คู่ควร แล้วข้าพระองค์จะทูลตอบพระองค์ได้อย่างไร? ข้าพระองค์เอามือปิดปากไว้

​เอษ​รา 9:6

และอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์อดสูละอายใจเกินกว่าจะเงยหน้าขึ้นต่อพระองค์ผู้ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ เพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายสูงท่วมศีรษะ และความผิดของเหล่าข้าพระองค์ขึ้นถึงฟ้าสวรรค์

1พงศ์กษัตริย์ 2:26

กษัตริย์ตรัสกับปุโรหิตอาบียาธาร์ว่า “จงกลับไปยังที่ของท่านในอานาโธท ท่านสมควรตาย แต่เราจะไม่ประหารท่านเวลานี้ เพราะท่านได้หามหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตในรัชกาลเสด็จพ่อของเรา และท่านได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเสด็จพ่อมาโดยตลอด”

พระบัญญัติ 21:22

ผู้ใดทำความผิดที่มีโทษถึงตาย เมื่อถูกประหารแขวนศพไว้บนต้นไม้

พระบัญญัติ 17:6

แต่อย่าประหารใครเมื่อมีพยานเพียงปากเดียว จะต้องมีพยานอย่างน้อยสองหรือสามปาก

ฟีลิปปี 3:19

ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขาภูมิใจในสิ่งที่ควรอับอาย ปักใจอยู่แต่กับสิ่งฝ่ายโลก

โยบ 33:27

เขาจะกลับมาบอกเพื่อนพ้องว่า ‘ข้าได้ทำบาปและได้บิดเบือนความถูกต้อง แต่ก็ยังไม่ต้องรับโทษอันสาสม

หน​ังสือโรม 5:12

ฉะนั้นเช่นเดียวกับที่บาปเข้ามาในโลกเพราะมนุษย์คนเดียวและบาปนำความตายมา และโดยทางนี้เองความตายจึงมาถึงมวลมนุษย์เพราะทุกคนได้ทำบาป

หน​ังสือโรม 6:16

ท่านไม่รู้หรือว่าเมื่อท่านยอมตัวเชื่อฟังเยี่ยงทาสต่อผู้ใด ท่านก็เป็นทาสของผู้ที่ท่านเชื่อฟังนั้น? ไม่ว่าท่านจะเป็นทาสของบาปซึ่งนำไปสู่ความตาย หรือเป็นทาสของการเชื่อฟังซึ่งนำไปสู่ความชอบธรรมก็ตาม

2โครินธ์ 4:2

แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เราละทิ้งกลวิธีแยบยลและน่าละอาย เราไม่ใช้เล่ห์เพทุบายและไม่ได้บิดเบือนพระวจนะของพระเจ้า ตรงกันข้ามเราเสนอตนเองต่อจิตสำนึกของทุกคนในสายพระเนตรของพระเจ้า ด้วยการสำแดงความจริงอย่างตรงไปตรงมา