หน​ังสือโรม 2:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²¹ แล้วท่านผู้สอนคนอื่น ท่านไม่สอนตัวเองบ้างหรือ? ท่านผู้เทศนาว่าไม่ควรลักขโมย ท่านลักขโมยหรือไม่?

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²¹ ฉะนั้นท่านซึ่งเป็นผู้สอนคนอื่นจะไม่สอนตัวเองหรือ? ขณะที่ท่านเทศนาว่าไม่ควรลักทรัพย์ ตัวท่านเองลักหรือเปล่า?

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²¹ ฉะนั้นท่านซึ่งเป็นผู้สอนคนอื่นจะไม่สอนตัวเองหรือ เมื่อท่านเทศนาว่าไม่ควรลักทรัพย์ ตั​วท​่านเองลักหรือเปล่า

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²¹ ถ้า​อย่าง​นั้น ทำไม​ถึง​ไม่​สอน​ตัวเอง​บ้าง ดี​แต่​สอน​คน​อื่น คุณ​สอน​คน​อื่น​ว่า​อย่า​ขโมย แล้ว​ทำไม​คุณ​จึง​ขโมย​เสีย​เอง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²¹ เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​ผู้สอน​คน​อื่น​ไม่ได้​สอน​ตัว​เอง​หรือ ท่าน​ผู้​ประกาศ​ว่า​ไม่​ควร​ลัก​ทรัพย์, ตัว​ท่าน​เอง​ยัง​ลัก​หรือ

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²¹ ฉะนั้น​เมื่อ​ท่าน​เอง​สอน​ผู้อื่น แล้ว​ท่าน​ไม่​สอน​ตนเอง​หรือ ท่าน​เอง​ประกาศ​สอน​ไม่​ให้​ขโมย แล้ว​ท่าน​ขโมย​หรือ​เปล่า

หน​ังสือโรม 2:21 Referans Kwoze

1โครินธ์ 9:27

เปล่าเลย ข้าพเจ้าฝึกฝนตนเองให้อยู่ในการควบคุม เพื่อว่าหลังจากที่ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่คนอื่นแล้ว ข้าพเจ้าเองจะไม่ขาดคุณสมบัติที่จะรับรางวัล

ลู​กา 12:47

“คนรับใช้ที่รู้ใจนายแล้วไม่เตรียมพร้อมและทำตามความประสงค์ของนายจะถูกเฆี่ยนอย่างหนัก

มีคาห์ 3:11

ผู้นำของดินแดนนี้ตัดสินความโดยเห็นแก่สินบน ปุโรหิตสั่งสอนโดยเห็นแก่รางวัล และผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เพื่อเงิน ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังอ้างว่าพึ่งพิงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ? จะไม่มีภัยพิบัติใดมาถึงเราเลย”

ลู​กา 11:46

พระเยซูตรัสตอบว่า “และเจ้า พวกผู้เชี่ยวชาญทางบทบัญญัติ วิบัติแก่เจ้า เพราะเจ้าวางภาระหนักที่แบกแทบไม่ไหวให้ผู้คน ส่วนตัวเจ้าเองแม้แต่นิ้วๆ เดียวก็ไม่ขยับช่วยพวกเขา

ลู​กา 19:22

“เจ้านายตรัสตอบว่า ‘เจ้าคนรับใช้ชั่วช้า! เราจะตัดสินโทษเจ้าจากคำพูดของเจ้าเอง เจ้ารู้ใช่ไหมว่าเราเป็นคนไร้ความปรานี ยึดเอาสิ่งที่ไม่ได้ให้ไว้และเก็บเกี่ยวสิ่งที่ไม่ได้หว่าน?

ลู​กา 4:23

พระเยซูตรัสแก่พวกเขาว่า “แน่นอน ท่านคงจะยกภาษิตนี้กล่าวกับเราว่า ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด! สิ่งที่เราได้ยินว่าท่านทำที่เมืองคาเปอรนาอุมจงทำในเมืองของตนที่นี่ด้วย’ ”

มัทธิว 21:13

พระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘นิเวศของเราจะได้ชื่อว่านิเวศแห่งการอธิษฐาน’ แต่พวกเจ้ามาทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’”

ยะเอศเคล 22:27

ข้าราชบริพารในดินแดนนั้นเป็นเหมือนสุนัขป่าขย้ำเหยื่อ พวกเขาทำให้เกิดการนองเลือดและเข่นฆ่าคนเพื่อผลประโยชน์ที่ได้มาอย่างไม่ยุติธรรม

กาลาเทีย 6:13

แม้แต่คนที่เข้าสุหนัตแล้วยังไม่เชื่อฟังบทบัญญัติ แต่พวกเขาต้องการให้ท่านเข้าสุหนัตจะได้อวดอ้างเนื้อหนังของท่าน

อิสยาห์ 56:11

พวกเขาเป็นสุนัขตะกละ เป็นคนเลี้ยงแกะที่ขาดความเข้าใจ ทุกคนหันไปตามทางของตน แต่ละคนล้วนมุ่งหาผลประโยชน์ใส่ตัว

อิสยาห์ 42:20

เจ้าได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ไม่ใส่ใจ หูเจ้าเปิดกว้าง แต่ไม่ได้ยินอะไร”