เพลงสดุดี 49:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ เพราะทุกคนก็เห็นว่าคนมีปัญญาก็ตาย คนโง่และคนสิ้นคิดก็ย่อยยับเหมือนกัน และเขาทิ้งทรัพย์สมบัติของตนไว้ให้คนอื่น

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ เพราะเขาจะเห็นว่าคนมีปัญญาก็ตาย คนโง่กับคนเขลาก็พินาศเหมือนกัน และละทรัพย์สินของตนแก่คนอื่น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ เออ เขาเห็​นว​่า ถึงปราชญ์​ก็​ยังตาย คนโง่​และคนโฉดก็ต้องพินาศเหมือนกัน และละทรัพย์ศฤงคารของตนไว้​ให้​คนอื่น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ ใครๆ​ก็​รู้​ว่า​คน​ที่​เฉลียว​ฉลาด​ก็​จะ​ต้องตาย​และ​เน่าเปื่อย​ไป​เหมือน​กับ​คน​ที่​โง่​อย่างกับ​ควาย แล้ว​พวกเขา​จะ​ต้อง​ทิ้ง​ทรัพย์​สมบัติ​ของตน​ไว้​ให้​กับ​คนอื่น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ เพราะ​เขา​ก็​เห็น​แล้ว​ว่า​ปราชญ์​ยัง​ตาย; ทั้งคน​โฉด​เขลา​คน​โง่เง่า​ดุจ​สัตว์​เดียรัจฉาน​ก็​ยัง​ตาย​เหมือน​กัน​แล้ว​ต้อง​ละทิ้ง​สิ่งของๆ ตน​ไว้​แก่​คน​อื่น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ เพราะ​ทุก​คน​ก็​เห็น​ว่า​วัน​หนึ่ง​ผู้​เรือง​ปัญญา​ก็​ต้อง​ตาย คน​โง่​เขลา​และ​คน​ไร้​ความ​คิด​ก็​ตาย​เช่น​กัน ครั้น​แล้ว​พวก​เขา​ก็​ทิ้ง​สมบัติ​ไว้​ให้​คน​อื่น

เพลงสดุดี 49:10 Referans Kwoze

ลู​กา 12:20

“แต่พระเจ้าตรัสกับเขาว่า ‘เจ้าคนโง่! คืนนี้ชีวิตของเจ้าจะถูกเรียกคืนจากเจ้า แล้วใครเล่าจะเป็นผู้ที่ได้รับสิ่งที่เจ้าเตรียมไว้สำหรับตัวเอง?’

เพลงสดุดี 39:6

มนุษย์เป็นแค่เงาแวบไปแวบมา วิ่งวุ่นทำโน่นทำนี่แต่ก็สูญเปล่า ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ไม่รู้ว่าใครจะได้ไป

ฮี​บรู 9:27

เหมือนที่มนุษย์ถูกกำหนดให้ตายครั้งเดียว หลังจากนั้นต้องพบกับการพิพากษา

เยเรมีย์ 10:8

พวกเขาล้วนสิ้นคิดและโง่เขลา พวกเขาถูกสอนโดยเทวรูปไม้อันไร้ค่า

สุภาษิต 30:2

ข้าพเจ้าโง่เขลาเกินกว่าจะเป็นมนุษย์ ที่จริง ข้าพเจ้าไม่มีความเข้าใจอย่างมนุษย์ทั่วไป

เพลงสดุดี 94:8

เจ้าผู้ไม่รู้จักคิดในหมู่ประชากร จงใส่ใจ คนโง่เอ๋ย เมื่อใดเจ้าจึงจะฉลาดขึ้น?

เพลงสดุดี 73:22

ข้าพระองค์ก็ไม่รู้จักคิดและโง่เขลา ข้าพระองค์เป็นเหมือนสัตว์เดียรัจฉานต่อพระองค์

เพลงสดุดี 49:17

เพราะเมื่อเขาตาย เขาเอาอะไรไปด้วยไม่ได้ ความเลิศหรูของเขาจะไม่ตามเขาลงไป

เยเรมีย์ 17:11

ผู้ซึ่งมั่งมีด้วยวิธีทุจริต ก็เหมือนนกที่กกไข่ซึ่งมันไม่ได้วาง เมื่อถึงวัยกลางคน ทรัพย์สมบัติก็พรากจากเขาไป และในบั้นปลายเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา

ปัญญาจารย์ 2:26

พระเจ้าประทานสติปัญญา ความรู้ และความสุขแก่ผู้ที่พระองค์พอพระทัย แต่สำหรับคนบาป พระองค์ทรงมอบงานที่เขาต้องรวบรวมและสะสมทรัพย์สมบัติไว้เพื่อจะมอบให้บุคคลที่พระองค์พอพระทัย นี่ก็อนิจจัง เหมือนวิ่งไล่ตามลม

สุภาษิต 12:1

ผู้ที่รักคำสั่งสอนก็รักความรู้ ส่วนผู้ที่เกลียดชังคำตักเตือนก็โง่เขลา

สุภาษิต 11:4

ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธ แต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย

เพลงสดุดี 17:14

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โดยพระหัตถ์ของพระองค์ ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์จากคนเช่นนี้ จากคนของโลกนี้ซึ่งบำเหน็จของเขาอยู่แค่ในชีวิตนี้ ขอให้สิ่งที่พระองค์ได้สั่งสมไว้ให้คนชั่วเติมเต็มท้องของพวกเขา ขอให้ลูกหลานของพวกเขากินมันอย่างตะกละตะกลาม ขอให้เหลือตกทอดไปถึงลูกเล็กเด็กแดง

เพลงสดุดี 89:49

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความรักยิ่งใหญ่ในกาลก่อนของพระองค์ ซึ่งทรงสัญญาไว้แก่ดาวิดด้วยความซื่อสัตย์ของพระองค์นั้นอยู่ที่ไหน?

สุภาษิต 14:24

ความมั่งคั่งเป็นมงกุฎของคนฉลาด แต่ความโง่ของคนโง่ก็คือความโง่