ลู​กา 24:52 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵² เขาทั้งหลายจึงนมัสการพระองค์และกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็มด้วยความชื่นชมยินดีอย่างใหญ่หลวง

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁵² พวกเขาจึง [นมัสการพระองค์แล้ว]กลับไปที่กรุงเยรูซาเล็มด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵² เขาทั้งหลายจึงนมัสการพระองค์ แล​้วกลับไปยังกรุงเยรูซาเล็ม มีความยินดี​เป็นอันมาก

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵² พวก​เขา​กราบไหว้​พระองค์ และ​กลับ​ไป​ที่​เมือง​เยรูซาเล็ม​ด้วย​ความปลาบปลื้มใจ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵² เขา​ทั้ง​หลาย​จึง (กราบ​ลง​นมัสการ​พระ​องค์, แล้ว) กลับไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​มี​ความ​ยินดี​เป็น​อัน​มาก.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵² เขา​ทั้ง​หลาย​นมัสการ​พระ​องค์​และ​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม​ด้วย​ความ​ยินดี​ยิ่ง

ลู​กา 24:52 Referans Kwoze

มัทธิว 28:9

ทันใดนั้นพระเยซูมาพบพวกเขาและตรัสทักทายพวกเขา พวกเขาก็เข้ามากอดพระบาทของพระองค์และกราบนมัสการพระองค์

โย​ฮัน 16:22

พวกท่านก็เช่นกัน ขณะนี้คือเวลาทุกข์โศกของพวกท่านแต่เราจะมาหาพวกท่านอีกและพวกท่านจะชื่นชมยินดี และจะไม่มีใครเอาความชื่นชมยินดีของพวกท่านไปได้

เพลงสดุดี 30:11

พระองค์ทรงเปลี่ยนการคร่ำครวญของข้าพเจ้าให้กลับกลายเป็นการเต้นรำ พระองค์ทรงถอดชุดผ้ากระสอบสำหรับไว้ทุกข์ของข้าพเจ้าออก และสวมความชื่นบานให้แทน

1เปโตร 1:8

แม้ท่านยังไม่เห็นพระองค์แต่ก็รักพระองค์ แม้ขณะนี้ท่านไม่เห็นพระองค์ แต่ก็เชื่อในพระองค์และเปี่ยมด้วยความชื่นชมยินดีอันยิ่งใหญ่สุดจะพรรณนา

โย​ฮัน 20:28

โธมัสทูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์และพระเจ้าของข้าพระองค์!”

โย​ฮัน 14:28

“พวกท่านได้ยินเราพูดว่า ‘เรากำลังจะจากไปและเรากำลังจะกลับมาหาพวกท่าน’ หากพวกท่านรักเรา พวกท่านก็จะดีใจที่เรากำลังไปหาพระบิดาเพราะพระบิดาทรงยิ่งใหญ่กว่าเรา

มัทธิว 28:17

เมื่อเห็นพระองค์พวกเขาก็กราบลงนมัสการ แต่บางคนยังสงสัยอยู่

โย​ฮัน 16:7

แต่เราบอกความจริงแก่พวกท่านว่า การที่เราจะจากพวกท่านไปก็เพื่อผลดีของพวกท่าน ถ้าเราไม่ไปองค์ที่ปรึกษาก็จะไม่มาหาพวกท่าน แต่ถ้าเราไปเราจะส่งพระองค์มาหาพวกท่าน

ลู​กา 24:51

ขณะที่ทรงอวยพรอยู่ พระองค์ก็เสด็จจากพวกเขาไปและทรงถูกรับขึ้นสู่สวรรค์

ลู​กา 24:53

และพวกเขาอยู่ที่พระวิหารเป็นประจำ พากันสรรเสริญพระเจ้า

กิจการ 1:12

จากนั้นพวกเขาก็ลงมาจากภูเขามะกอกเทศแล้วกลับไปยังกรุงเยรูซาเล็มซึ่งอยู่ห่างออกไปเท่ากับระยะทางที่อนุญาตให้เดินในวันสะบาโต