เลวีนิติ 26:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ แล้วเราจะทำกับเจ้าอย่างนี้คือ เราจะนำความหวาดหวั่นพรั่นพรึงมาอย่างฉับพลัน โรคต่างๆ และความเจ็บไข้ที่ทำลายสายตาของเจ้า และทำให้ชีวิตของเจ้าทรุดโทรมไปมาเหนือเจ้า เจ้าจะหว่านพืชโดยเปล่าประโยชน์ เพราะศัตรูของเจ้าจะมากิน

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ เราจะทำดังนี้แก่เจ้า คือเราจะตั้งภัยพิบัติให้เกิดขึ้นแก่เจ้า ความพินาศและความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้นัยน์ตาชำรุด และทำให้ชีวิตทรุดโทรม เจ้าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้เสียเปล่า เพราะศัตรูของพวกเจ้าจะมากิน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ เราก็จะกระทำดังนี้​แก่​เจ้า คือเราจะตั้งความหวาดกลัวต่อหน้าเจ้า ความผ่ายผอม และความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้​นัยน์​ตาทรุดโทรม และกระทำให้​จิ​ตใจเศร้าหมอง เจ้​าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้​เสียเปล่า เพราะศั​ตรู​ของเจ้าจะมากิน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ เรา​ก็​จะ​ทำ​อย่างนี้​กับ​เจ้า คือ เรา​จะ​ทำ​ให้​เรื่อง​เลวร้าย​เกิดขึ้น​กับ​เจ้า ทั้ง​โรค​ระบาด​และ​เจ็บไข้​ได้ป่วย มัน​จะ​ทำลาย​ดวงตา​พวกเจ้า​และ​ทำลาย​ชีวิต​ของเจ้า​ไป เจ้า​จะ​ลงแรง​เพาะ​ปลูก​ไป​เปล่าๆ​เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​มา​กิน​พืชผล​นั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ เรา​จะ​กระทำ​ดังนี้​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย: คือ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​กลัว​ระย่อ​และ​ความ​ฉิบหาย, และ​ความ​ไข้​ไว้​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ซึ่ง​ทำ​ให้​หน้าตา​ของ​เจ้า​มัว​คล้ำ, และ​ทำใจ​ให้​เป็นทุกข์​โศก, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หว่าน​ข้าว​พืชน์​เสีย​เปล่า; เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​กิน​เสีย.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁶ เรา​ก็​จะ​สนอง​ตอบ​ด้วย​สิ่ง​เหล่า​นี้​คือ เรา​จะ​ทำ​ให้​พวก​เจ้า​ประสบ​กับ​ความ​พินาศ เป็น​โรค​ร้าย​รักษา​ไม่​ได้ เป็น​ไข้​จน​ตา​ฟาง​และ​ทำ​ให้​เศร้า​สลด พวก​เจ้า​จะ​หว่าน​เมล็ด​โดย​ไร้​ประโยชน์​เพราะ​ศัตรู​จะ​เป็น​คน​เก็บ​เกี่ยว​เอา​ไป

เลวีนิติ 26:16 Referans Kwoze

โยบ 31:8

ก็ขอให้คนอื่นกินสิ่งที่ข้าได้หว่าน และขอให้พืชผลของข้าถูกถอนรากถอนโคน

1ซามูเอล 2:33

ทุกคนในพวกเจ้าที่เราไม่ได้ตัดออกจากแท่นบูชาของเรา เราจะไว้ชีวิตเพียงเพื่อให้น้ำตานองหน้าและจิตใจทุกข์ระทม วงศ์วานทั้งปวงของเจ้าจะตายตั้งแต่วัยฉกรรจ์

มีคาห์ 6:15

เจ้าจะปลูก แต่ไม่ได้เก็บเกี่ยว เจ้าจะคั้นน้ำมันมะกอก แต่ไม่ได้ใช้เอง เจ้าจะย่ำองุ่น แต่ไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่น

ยะเอศเคล 33:10

“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พวกเจ้ากล่าวว่า “การล่วงละเมิดและบาปของเราก็หนักอึ้งทับถมเรา เรากำลังย่อยยับไปเพราะบาปนั้น เราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?” ’

เยเรมีย์ 5:17

พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”

เพลงสดุดี 78:33

ดังนั้นพระองค์จึงทรงทำให้วันคืนของเขาจบลงอย่างสูญเปล่า และทำให้ปีเดือนของเขาจบลงด้วยความหวาดหวั่นพรั่นพรึง

พระบัญญัติ 28:51

พวกเขาจะกลืนกินลูกอ่อนจากฝูงสัตว์ของท่าน และพืชผลจากแผ่นดินของท่านจนท่านถูกทำลายสิ้น พวกเขาจะไม่เหลือเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน ลูกวัว หรือลูกแกะจากฝูงสัตว์ของท่านจนกว่าท่านจะพินาศ

ฮี​บรู 10:31

การตกอยู่ในอุ้งพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่นั้นน่ากลัวนัก

เศคาริ​ยา 14:12

ภัยพิบัติที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้เกิดแก่บรรดาประชาชาติที่มาสู้รบกับเยรูซาเล็มมีดังนี้คือ เนื้อของเขาจะเปื่อยเน่าทั้งที่ยังยืนอยู่ ตาของเขาเน่าคากระบอกตา และลิ้นเปื่อยเน่าอยู่ในปาก

ฮักกัย 1:6

เจ้าปลูกมากแต่เก็บเกี่ยวน้อยนิด เจ้ากินแต่ไม่เคยอิ่ม เจ้าดื่มแต่ก็ไม่เคยสิ้นความกระหาย เจ้านุ่งห่มแต่ไม่อบอุ่น เจ้าได้ค่าแรงแต่ก็เอามาใส่ในกระเป๋าเงินที่รั่ว”

เยเรมีย์ 20:4

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่สยดสยองทั้งแก่ตัวเจ้าเองและแก่เพื่อนฝูงทั้งปวงของเจ้า ตาของเจ้าเองจะเห็นพวกเขาล้มตายด้วยคมดาบของเหล่าศัตรู เราจะมอบยูดาห์ไว้ในเงื้อมมือกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งจะกวาดต้อนพวกเขาไปยังบาบิโลนหรือฆ่าทิ้ง

เยเรมีย์ 15:8

เราจะทำให้มีแม่ม่ายในหมู่พวกเขา มากยิ่งกว่าทรายในทะเล กลางวันแสกๆ เราจะนำผู้ทำลาย มาเล่นงานบรรดาแม่ของคนหนุ่ม เราจะนำความทุกข์ร้าวรานและความอกสั่นขวัญแขวน มายังพวกเขาอย่างฉับพลัน

เยเรมีย์ 12:13

พวกเขาได้หว่านข้าวสาลี แต่เก็บเกี่ยวหนาม จะตรากตรำทำงาน แต่ไม่ได้อะไร ดังนั้นเขาจึงเก็บเกี่ยวได้แต่ความอับอาย เนื่องจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

อิสยาห์ 10:4

จะไม่มีอะไรเหลือ นอกจากต้องไปคุดคู้อยู่ในหมู่เชลย หรือไม่ก็ล้มลงในหมู่คนที่ถูกฆ่าตาย ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

อิสยาห์ 7:2

เมื่อข่าวมาถึงราชวงศ์ของดาวิดว่า “อารัมร่วมเป็นพันธมิตรกับเอฟราอิม” ทั้งจิตใจของอาหัสและราษฎรก็หวาดหวั่นเหมือนต้นไม้ในป่าสั่นสะท้านกลางพายุ

เพลงสดุดี 109:6

ขอทรงตั้งคนชั่วให้ต่อต้านเขา ขอให้ผู้กล่าวโทษยืนอยู่ข้างขวาเขา

เพลงสดุดี 73:19

เขาถูกทำลายไปทันที ถูกกวาดล้างหมดสิ้นไปด้วยความสยดสยอง!

โยบ 20:25

เขาจะกระชากลูกศรออกจากหลัง ดึงปลายศรคมกริบจากตับของเขา ความหวาดหวั่นขวัญผวาจะเกิดแก่เขา

โยบ 18:11

ความหวาดหวั่นจู่โจมเขาทุกด้าน คอยเล่นงานทุกย่างก้าว

วินิจฉัย 6:11

ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ามานั่งอยู่ใต้ต้นโอ๊กในโอฟราห์ ซึ่งเป็นที่ดินของโยอาชตระกูลอาบีเอเซอร์ กิเดโอนบุตรโยอาชกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ในบ่อย่ำองุ่น เพื่อให้พ้นจากสายตาชาวมีเดียน

พระบัญญัติ 32:25

ตามท้องถนนมีคมดาบปลิดชีวิตลูกหลานของพวกเขา ภายในบ้านมีความหวาดหวั่นพรั่นพรึง ชายหนุ่มและหญิงสาวจะพินาศ ทั้งทารกและคนสูงอายุ

เอ็ก​โซ​โด 15:26

พระองค์ตรัสว่า “หากเจ้าตั้งใจฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าและปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมาย ทำสิ่งที่เราเห็นชอบ โรคภัยไข้เจ็บซึ่งเราให้เกิดกับชาวอียิปต์นั้นจะไม่เกิดกับเจ้า เพราะเราคือพระยาห์เวห์ผู้บำบัดรักษาเจ้า”

1พงศ์กษัตริย์ 8:37

“หากเกิดการกันดารอาหาร หรือโรคระบาดในดินแดน หรือโรคพืช หรือโรคราน้ำค้าง หรือตั๊กแตนบุกมาทำลาย หรือเหล่าศัตรูมาล้อมเมือง ไม่ว่าจะเป็นโรคหรือภัยพิบัติใดๆ ก็ตามที่เกิดขึ้น

สุภาษิต 3:33

คำสาปแช่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าตกอยู่บนบ้านของคนชั่ว แต่พระองค์ทรงอวยพรครัวเรือนของคนชอบธรรม

อิสยาห์ 62:8

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยกพระหัตถ์ขวาและพระกรอันทรงฤทธิ์ปฏิญาณว่า “เราจะไม่ยกเมล็ดข้าวของเจ้าให้เป็นอาหารของศัตรูอีกต่อไป และคนต่างชาติจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นใหม่ ซึ่งเป็นน้ำพักน้ำแรงของเจ้าอีกต่อไป

เยเรมีย์ 15:3

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราจะแต่งตั้งผู้ทำลายสี่แบบเพื่อจัดการกับพวกเขาได้แก่ ดาบเพื่อเข่นฆ่า สุนัขเพื่อฉีกทึ้ง นกในอากาศและสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกเพื่อกลืนกินและทำลายเสีย

ยะเอศเคล 24:23

เจ้าจะโพกผ้าและสวมรองเท้า เจ้าจะไม่คร่ำครวญหรือร้องไห้แต่จะทรุดโทรมไปเพราะบาปของเจ้าและโอดครวญต่อกัน

มาลาคี 2:3

“เพราะเจ้า เราจะลงโทษลูกหลานของเจ้า เราจะละเลงของเหลือเดนเหล่านั้นที่เจ้าถวายแก่เราบนหน้าเจ้า และเหวี่ยงเจ้าทิ้งไปกับกากเดนนั้น

อา​โม​ส 5:11

เจ้าเหยียบย่ำคนยากไร้ และรีดไถเอาเมล็ดข้าวจากเขา ฉะนั้นถึงแม้เจ้าจะสร้างตึกศิลา เจ้าก็จะไม่ได้อยู่อาศัย ถึงแม้เจ้าปลูกสวนองุ่นงอกงาม เจ้าก็จะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นนั้น