เลวีนิติ 11:39 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³⁹ “ ‘หากสัตว์ซึ่งอนุญาตให้เจ้ากินได้นั้นตาย ผู้ใดแตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

³⁹ “ถ้าสัตว์ซึ่งเจ้ารับประทานได้นั้นตายเอง คนที่แตะต้องซากสัตว์นั้นจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³⁹ ถ้าสัตว์ซึ่งเจ้าจะรับประทานได้นั้นตายเอง ผู้​ที่​แตะต้องซากสัตว์นั้นจะมลทินไปจนถึงเวลาเย็น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³⁹ ถ้า​สัตว์​ที่​เจ้า​ใช้​เป็น​อาหาร​ตายเอง​ตาม​ธรรมชาติ คน​ที่​ไป​จับต้อง​ซาก​ของมัน​จะ​กลาย​เป็น​ผู้​ไม่​บริสุทธิ์​จนถึง​เย็น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³⁹ “ถ้า​สัตว์​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ควร​กิน​ได้​ตาย​เสียแล้ว, และ​ผู้ใด​ถูกต้อง​ซาก​สัตว์​ที่​ตาย​นั้น​ผู้​นั้น​จะ​เป็น​มลทิน​จนถึง​เวลา​เย็น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³⁹ ถ้า​สัตว์​ที่​เจ้า​ใช้​เป็น​อาหาร​รับ​ประทาน​นั้น​ตาย​เอง ใคร​ก็​ตาม​แตะ​ต้อง​ซาก​สัตว์​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น

เลวีนิติ 11:39 Referans Kwoze

อาฤธโม 19:16

“ผู้ใดที่อยู่กลางแจ้ง และไปแตะต้องซากศพคนที่ถูกฆ่าตายด้วยคมดาบหรือตายด้วยเหตุปกติวิสัย หรือไปแตะต้องกระดูกคนตายหรือหลุมฝังศพ เขาจะเป็นมลทินไปตลอดเจ็ดวัน

อาฤธโม 19:11

“ผู้ใดแตะต้องซากศพจะเป็นมลทินตลอดเจ็ดวัน

เลวีนิติ 15:7

“ ‘ใครก็ตามที่สัมผัสชายผู้มีสิ่งที่หลั่งออก จะต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเขาจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น

เลวีนิติ 15:5

ใครก็ตามที่แตะต้องเตียงของเขาจะต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ เขาจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น

เลวีนิติ 11:40

ผู้ใดที่กินเนื้อของมันหรือเอาซากออกไปทิ้ง ผู้นั้นจะต้องซักเสื้อผ้าของตนและเป็นมลทินจนถึงเย็น

เลวีนิติ 11:31

สัตว์เหล่านี้เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ใดแตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น

เลวีนิติ 11:28

ผู้ใดนำซากของมันไปทิ้งจะต้องซักเสื้อผ้า และถือว่าเป็นมลทินไปจนถึงเย็น เพราะเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า

เลวีนิติ 11:24

“ ‘ผู้ใดแตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น

เลวีนิติ 11:38

แต่หากเมล็ดนั้นแช่น้ำอยู่และซากสัตว์ตกลงไปถูกมัน เมล็ดนั้นเป็นมลทินสำหรับเจ้า

เลวีนิติ 22:4

“ ‘ถ้าลูกหลานคนใดของอาโรนที่เป็นโรคติดต่อทางผิวหนังหรือมีสิ่งที่หลั่งออกจากร่างกาย ห้ามกินเครื่องบูชาอันศักดิ์สิทธิ์จนกว่าจะรับการชำระให้บริสุทธิ์แล้ว เขาจะเป็นมลทินด้วยถ้าเขาแตะต้องสิ่งที่แปดเปื้อนจากศพหรือจากคนที่หลั่งน้ำอสุจิ

เลวีนิติ 22:8

เขาต้องไม่กินสัตว์ใดซึ่งตายเองหรือถูกสัตว์ป่าฆ่าตาย เพราะจะทำให้เขาเป็นมลทิน เราคือพระยาห์เวห์

เลวีนิติ 14:46

“ผู้ที่เข้าไปในบ้านขณะที่ยังปิดอยู่ จะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น

เลวีนิติ 15:15

ปุโรหิตจะถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป อีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชา ปุโรหิตจะลบบาปให้ชายผู้นั้นที่มีสิ่งที่หลั่งออกด้วยวิธีนี้ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า

เลวีนิติ 16:26

“ชายคนที่จูงแพะเข้าไปปล่อยในถิ่นกันดารเสร็จแล้ว ต้องอาบน้ำ ซักเสื้อผ้า แล้วกลับเข้ามาในค่ายพัก

เลวีนิติ 17:15

“ ‘ผู้ใดไม่ว่าคนอิสราเอลโดยกำเนิดหรือคนต่างด้าว ซึ่งกินซากของสัตว์ใดที่ตายเองหรือถูกสัตว์ร้ายฆ่าตาย จะต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินตามระเบียบพิธีจนถึงเวลาเย็น แล้วเขาจึงจะสะอาด

เลวีนิติ 22:6

ผู้ที่แตะต้องสิ่งเหล่านั้นจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น เขาจะต้องไม่กินเครื่องบูชาอันศักดิ์สิทธิ์จนกว่าจะได้อาบน้ำชำระตัว

อาฤธโม 19:7

จากนั้นปุโรหิตต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ เขาจะกลับมาที่ค่ายพักก็ได้ แต่จะเป็นมลทินตามระเบียบพิธีจวบจนเวลาเย็น

ยะเอศเคล 4:14

แล้วข้าพเจ้าจึงกราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย! ข้าพระองค์ไม่เคยปล่อยตัวเป็นมลทินเลย ตั้งแต่เด็กมาจนบัดนี้ข้าพระองค์ไม่เคยรับประทานสัตว์ใดที่ตายเอง หรือที่ถูกสัตว์ป่าขย้ำ ไม่เคยมีเนื้อสัตว์มลทินใดๆ เข้าปากข้าพระองค์เลย”