เพลงคร่ำครวญ 2:22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²² “พระองค์ทรงระดมความอกสั่นขวัญแขวนรอบด้านเข้าใส่ข้าพระองค์ เหมือนเกณฑ์คนมาในวันงานเลี้ยงตามเทศกาล ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มีใครหนีรอดหรือรอดชีวิตไปได้เลยแม้สักคนเดียว ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายล้าง บรรดาผู้ที่ข้าพระองค์ฟูมฟักเลี้ยงดูมา”

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²² พระองค์ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวจากรอบด้าน มาอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง พอถึงวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ ก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดได้ ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้น ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายแล้ว

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²² พระองค์​ได้​ทรงเรียกผู้​ที่​ข้าพระองค์​กล​ัวรอบทุ​กด​้านมาอย่างในวันเทศกาล พอถึงวั​นที​่พระเยโฮวาห์ทรงพระพิโรธก็​ไม่มี​สักคนหนึ่งหนีเอาตัวรอดได้ หรือคงเหลือตกค้างรอดตายอยู่ ผู้​ที่​ข้าพระองค์​ได้​อุ้มชู​และเลี้ยงดู​มาน​ั้น ศัตรู​ของข้าพระองค์​ได้​เผาผลาญเสียหมดแล้ว

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²² พระองค์​เรียก​ศัตรู​จาก​รอบข้าง​ให้​มา​ข่มขวัญ​ฉัน​ราวกับว่า​พระองค์​เชิญ​พวกเขา​มา​งานเลี้ยง ใน​วันที่​พระยาห์เวห์​โกรธ​นั้น ไม่มีใคร​หนีพ้น​หรือ​รอดชีวิต​อยู่ ศัตรู​ของฉัน​ได้​ทำลาย​ลูกๆ​ที่​ฉัน​เฝ้า​ทะนุถนอม​เลี้ยงดู​มา​จนหมดสิ้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²² พระองค์​ได้​ทรง​เชิญ​เขา​ทั้ง​หลาย​ให้​มา​ทำที​ท่า​ดัง​ว่า​จะ​มี​การ​เลี้ยง, พอ​ถึง​วันที่​พระองค์​ทรง​พระ​พิ​โร​ธ​ก็​ไม่​มี​สัก​คน​หนึ่ง​หนี​เอาตัวรอด​ได้​หรือ​คงเหลือ​ตกค้าง​รอด​ตาย​อยู่: ผู้​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​อุ้มชู​และ​เลี้ยงดู​มา​นั้น, ศัตรู​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เผาผลาญ​เสีย​หมด​แล้ว

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²² พระ​องค์​เรียก​ศัตรู​ของ​ข้าพเจ้า​มา​จาก​ทุก​แห่ง​หน อย่าง​กับ​ว่า​พระ​องค์​เรียก​ให้​มา​ใน​วัน​ฉลอง ไม่​มี​ใคร​หนี​รอด​หรือ​คง​ชีวิต​อยู่​ได้ ใน​วัน​แห่ง​ความ​กริ้ว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พวก​ศัตรู​ของ​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​ให้ บรรดา​ผู้​ที่​ข้าพเจ้า​ดูแล​และ​อุ้ม​ชู​พินาศ

เพลงคร่ำครวญ 2:22 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 6:25

อย่าออกไปที่ทุ่งนา หรือเดินตามถนน เพราะศัตรูถือดาบพร้อมที่จะสังหาร และไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็มีแต่ความสยดสยอง

เพลงสดุดี 31:13

ข้าพระองค์ได้ยินคำนินทาว่าร้ายจากหลายฝ่าย มีความหวาดผวาอยู่รอบด้าน พวกเขาคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์ หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์

เยเรมีย์ 46:5

เราเห็นอะไร? พวกเขาตกใจกลัว พวกเขาถอยทัพ นักรบของพวกเขาพ่ายแพ้ เขารีบหนี ไม่หันกลับ มีความสยดสยองอยู่รอบด้าน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 20:3

เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อปาชเฮอร์มาปล่อยเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์กล่าวกับเขาว่า “ชื่อที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งให้ท่านไม่ใช่ปาชเฮอร์ แต่เป็นมาโกร์มิสสาบิบ

พระบัญญัติ 28:18

ท่านจะถูกสาปแช่งโดยให้มีลูกหลานน้อย และให้ท้องทุ่งของท่านไม่เกิดผล และฝูงวัวฝูงแพะแกะก็ไม่มีลูก

อิสยาห์ 28:19

มันมาบ่อยเท่าไร มันก็ซัดพาเจ้าไปบ่อยเท่านั้น ทุกเช้าทุกเย็น ทั้งวันทั้งคืน มันจะกวาดล้างไปทั่ว” เมื่อเข้าใจเนื้อความนี้ ก็จะเกิดความหวาดหวั่นขวัญผวา

เยเรมีย์ 11:11

ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะนำภัยพิบัติมายังเขา ซึ่งเขาจะหนีไม่พ้น ถึงแม้เขาอ้อนวอนเรา เราก็จะไม่ฟัง

เยเรมีย์ 44:7

“บัดนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เหตุใดพวกเจ้าจึงนำหายนะมาสู่ตนเองโดยพรากผู้คนทั้งหญิงและชาย ลูกเล็กเด็กแดงมาจากยูดาห์ ทำให้พวกเจ้าไม่เหลือสักหยิบมือเดียว?

2พงศาวดาร 36:17

พระเจ้าทรงนำกษัตริย์ของชาวบาบิโลนมาปราบเขา สังหารชายหนุ่มของเขาในสถานนมัสการ ไม่ไว้ชีวิตแม้กระทั่งเด็ก ผู้หญิงและคนแก่ พระเจ้าทรงมอบพวกเขาทั้งหมดไว้ในมือเนบูคัดเนสซาร์

เยเรมีย์ 14:19

พระองค์ทรงทอดทิ้งยูดาห์เสียสิ้นแล้วหรือ? ทรงเกลียดชังศิโยนหรือ? เหตุใดทรงทรมานเรา จนเยียวยาไม่หาย? ข้าพระองค์ทั้งหลายหวังว่าจะได้รับสันติสุข แต่ไม่มีอะไรดี หวังว่าจะได้รับการบำบัดรักษา แต่มีเพียงความอกสั่นขวัญแขวน

เยเรมีย์ 21:7

หลังจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะมอบกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ข้าราชการและชาวกรุงนี้ที่รอดจากโรคระบาด สงคราม และการกันดารอาหารไว้ในมือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและในมือศัตรูซึ่งหมายเอาชีวิตของพวกเขา เนบูคัดเนสซาร์จะเข่นฆ่าเขาด้วยดาบ ไม่ยอมเมตตาเอ็นดูหรือสงสารเลย’