เยเรมีย์ 21:12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹² วงศ์วานของดาวิดเอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ ‘ทุกเช้าจงอำนวยความยุติธรรม จงช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้น จากมือของผู้กดขี่ข่มเหง มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้ เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹² ราชวงศ์ของดาวิดเอ๋ย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงให้ความยุติธรรมในเวลาเช้า จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้น ให้พ้นจากมือผู้บีบบังคับ เกรงว่าความโกรธของเราจะออกไปเหมือนไฟ และเผาไหม้อย่างที่ไม่มีใครดับได้ เพราะการกระทำอันชั่วช้าของพวกเจ้า’

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹² โอ วงศ์​วานดาวิดเอ๋ย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า จงให้ความยุ​ติ​ธรรมในเวลาเช้า จงช่วยผู้​ที่​ถู​กปล้นให้พ้นจากมือผู้​ที่​บีบบังคับ เกรงว่าความพิโรธของเราจะออกไปเหมือนไฟ และเผาไหม้อย่างที่​ไม่มี​ใครดับได้ เพราะการกระทำอันชั่วร้ายของเจ้าทั้งหลาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹² ครอบครัว​ของ​ดาวิด พระยาห์เวห์​พูด​อย่างนี้​ว่า ให้​พิพากษา​ด้วย​ความ​ยุติธรรม​ทุกๆเช้า แล้ว​ช่วย​คน​ที่​ถูกปล้น​ให้​พ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​คน​ที่​กดขี่​เขา ความโกรธ​ของเรา​จะได้​ไม่​ลุกลาม​ไป เหมือน​ไฟ​ที่​เผาผลาญ​จน​ดับ​ไม่ได้ เพราะ​ความชั่วช้า​ที่​พวกเจ้า​ทำไว้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹² โอ้​ตระกูล​ของ​ดา​วิด​เอ๋ย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, จง​พิพากษา​ด้วย​ความ​สัตย์​ใน​เวลา​เช้า, แล​จง​ช่วย​ผู้​ต้อง​เสีย​เปล่า​ให้​ออก​จาก​มือ​คน​ที่​ข่มเหง, เกลือก​ว่าความ​พิ​โร​ธ​อัน​ใหญ่​ของ​เรา​จะ​ออก​ไป​ดุจ​ไฟ​แล​เผา​เอา​กว่า​จะ​ไม่​มี​ผู้ใดๆ อาจ​ดับ​ได้, เพราะ​ความ​ร้าย​แห่ง​การ​ร้าย​ของ​พวก​เจ้า.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹² โอ พงศ์​พันธุ์​ของ​ดาวิด​เอ๋ย พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า จง​ให้​ความ​เป็นธรรม​ทุก​เช้า​ค่ำ ช่วย​ปกป้อง​ผู้​ที่​ถูก​ปล้น​สิทธิ ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ผู้​กดขี่​ข่มเหง มิฉะนั้น ความ​กริ้ว​ของ​เรา​จะ​พลุ่ง​ออก​ไป​อย่าง​ไฟ และ​เผาผลาญ​อย่าง​ไม่​มี​ใคร​จะ​ดับ​ได้ เพราะ​การ​กระทำ​อัน​ชั่วร้าย​ของ​พวก​เจ้า

เยเรมีย์ 21:12 Referans Kwoze

อิสยาห์ 1:17

จงเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่ถูกต้อง! จงแสวงหาความยุติธรรม จงให้กำลังใจผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง จงปกป้องลูกกำพร้าพ่อ และสู้คดีให้หญิงม่าย”

เยเรมีย์ 4:4

ชนยูดาห์ ชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย จงทำสุหนัตให้ตัวเองถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จงทำสุหนัตที่ใจของพวกเจ้า มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้ เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ

อิสยาห์ 1:31

ชายฉกรรจ์จะกลับกลายเป็นเชื้อไฟ และกิจการของเขาคือประกายไฟ ทั้งคู่จะลุกไหม้ไปด้วยกัน และไม่มีใครดับไฟนั้นได้”

เศฟันยาห์ 3:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทับอยู่ในกรุงนั้นทรงชอบธรรม พระองค์ไม่ได้ทรงทำผิดเลย ทุกๆ เช้าพระองค์ทรงอำนวยความยุติธรรม และทุกๆ วันใหม่พระองค์ไม่เคยหยุดยั้งที่จะทำเช่นนั้น ถึงกระนั้นคนอธรรมก็ไม่รู้จักละอาย

นา​ฮูม 1:6

ใครเล่าสามารถต้านทานความกริ้วของพระองค์ได้? ใครเล่าสามารถทนต่อพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์ได้? พระองค์ทรงระบายพระพิโรธลงมาเหมือนไฟ แล้วศิลาก็แหลกละเอียดต่อหน้าพระองค์

เยเรมีย์ 36:7

เผื่อบางทีพวกเขาจะมาทูลวิงวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และหันกลับจากวิถีชั่วของตน เพราะพระพิโรธและโทสะซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประกาศไว้เหนือประชาชาตินี้ใหญ่หลวงนัก”

เยเรมีย์ 17:4

โดยความผิดของเจ้าเอง เจ้าจะสูญเสียกรรมสิทธิ์ที่เรามอบให้ เราจะส่งเจ้าไปเป็นทาสของศัตรู ในดินแดนซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะเจ้าจุดไฟโทสะของเรา มันจะเผาผลาญตลอดไป”

เยเรมีย์ 7:20

“ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะระบายความโกรธและความเกรี้ยวกราดของเราเหนือที่แห่งนี้ เหนือมนุษย์และสัตว์ เหนือต้นไม้ในท้องทุ่ง เหนือพืชผลทั้งปวงบนแผ่นดิน เป็นไฟโทสะอันเผาผลาญซึ่งไม่มีใครดับได้

เยเรมีย์ 5:28

ทั้งอ้วนพีและล่ำสัน พวกเขาทำชั่วอย่างไร้ขีดจำกัด ไม่ช่วยให้ลูกกำพร้าพ่อได้รับความยุติธรรมในคดีความ ไม่ปกป้องสิทธิของผู้ยากไร้

หน​ังสือโรม 13:4

เพราะเขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าเพื่อประโยชน์ สุขของท่าน แต่ถ้าท่านทำผิดก็จงกลัวเถิด เพราะเขาไม่ได้ถือดาบไว้เฉยๆ เขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า เป็นตัวแทนของพระพิโรธที่จะนำการลงโทษมาสู่ผู้กระทำผิด

ลู​กา 1:69

พระองค์ทรงชูเขาสัตว์แห่งความรอดสำหรับเรา ในพงศ์พันธุ์ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์

ยะเอศเคล 22:31

ฉะนั้นเราจะระบายโทสะลงเหนือเขา เผาผลาญพวกเขาด้วยความโกรธอันร้อนแรง ให้สิ่งทั้งปวงที่เขาทำไว้หวนกลับมาตกแก่เขา พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”

เพลงคร่ำครวญ 4:11

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงระบาย พระพิโรธอันรุนแรงออกมาเต็มที่ ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยน เผาผลาญฐานรากทั้งหลายของเมืองนี้จนวอดวาย

เยเรมีย์ 23:19

ดูเถิด พายุขององค์พระผู้เป็นเจ้า จะปะทุขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราด เป็นพายุหมุนลงมา เหนือศีรษะของบรรดาคนชั่วร้าย

เยเรมีย์ 5:14

ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “เนื่องจากเหล่าประชากรได้พูดเช่นนี้ เราจะทำให้ถ้อยคำของเราในปากของเจ้านั้นเป็นไฟ และให้ประชากรเหล่านี้เป็นฟืนที่ไฟนี้จะเผาผลาญ

อิสยาห์ 7:13

แล้วอิสยาห์กล่าวว่า “เจ้าผู้เป็นวงศ์วานของดาวิด จงฟังเถิด! ท่านยั่วความอดทนของมนุษย์ยังไม่พอหรือ? ท่านจะพยายามยั่วความอดกลั้นพระทัยของพระเจ้าด้วยหรือ?

อิสยาห์ 7:2

เมื่อข่าวมาถึงราชวงศ์ของดาวิดว่า “อารัมร่วมเป็นพันธมิตรกับเอฟราอิม” ทั้งจิตใจของอาหัสและราษฎรก็หวาดหวั่นเหมือนต้นไม้ในป่าสั่นสะท้านกลางพายุ

เพลงสดุดี 101:8

ทุกๆ เช้าข้าพระองค์จะกำจัดคนชั่วทั้งปวงใน แผ่นดิน ข้าพระองค์จะขจัดคนทำชั่วให้หมดสิ้นจากนครขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เศฟันยาห์ 1:18

เงินและทองของเขา ช่วยอะไรไม่ได้ ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า โลกทั้งโลกจะไหม้เป็นจุณ ด้วยไฟแห่งความหึงหวงของพระองค์ เพราะพระองค์จะทรงทำให้สิ่งมีชีวิตทุกอย่างในโลก ถึงจุดจบอย่างฉับพลัน”

เยเรมีย์ 23:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “วันนั้นจะมาถึง เมื่อเราจะสถาปนากิ่งอันชอบธรรมให้แก่ดาวิด ผู้นั้นเป็นกษัตริย์ซึ่งจะปกครองอย่างชาญฉลาด และทำสิ่งที่ถูกต้องเที่ยงธรรมในแผ่นดิน

เยเรมีย์ 21:5

เราเองจะสู้รบกับเจ้าด้วยมือที่เงื้ออยู่ และด้วยแขนอันทรงพลัง เนื่องจากความโกรธ ความเกรี้ยวกราด และโทสะอันใหญ่หลวง

โยบ 29:17

ข้าหักเขี้ยวเล็บของคนชั่ว และช่วยเหยื่อออกมาจากปากของพวกเขา

2ซามูเอล 8:15

ดาวิดทรงปกครองทั่วแดนอิสราเอล ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องเที่ยงธรรมเพื่อปวงประชากรของพระองค์

พระบัญญัติ 32:22

เพราะโทสะของเราจุดเปลวไฟ ซึ่งเผาถึงก้นบึ้งของแดนมรณา ไฟนั้นจะเผาผลาญโลกและพืชผลทั้งปวง และบันดาลให้ภูเขาทั้งหลายลุกเป็นไฟ

เลวีนิติ 26:28

เราจะต่อสู้กับเจ้าด้วยพระพิโรธ และเราเองจะลงโทษบาปของเจ้าหนักยิ่งขึ้นเจ็ดเท่า

เอ็ก​โซ​โด 18:13

วันต่อมาโมเสสนั่งประจำการตัดสินความให้เหล่าประชากร พวกเขายืนห้อมล้อมตั้งแต่เช้าจดเย็น

เยเรมีย์ 7:5

หากเจ้าแก้ไขความประพฤติและวิถีทางต่างๆ อย่างจริงจัง และปฏิบัติต่อกันอย่างยุติธรรม

เยเรมีย์ 23:2

ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลจึงตรัสกับบรรดาคนเลี้ยงแกะซึ่งดูแลพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าว่า “เนื่องจากเจ้าทำให้ฝูงแกะของเรากระจัดกระจายไป เจ้าขับไล่ไสส่งและไม่ได้ดูแลเอาใจใส่พวกเขา ฉะนั้นเราจะลงโทษพวกเจ้าเพราะความชั่วที่เจ้าได้ทำ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 44:22

เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่อาจอดกลั้นพระทัยต่อการกระทำชั่วร้ายและสิ่งน่าชิงชังซึ่งท่านทำนั้นต่อไปได้ ดินแดนของท่านจึงตกเป็นเป้าของการสาปแช่ง เป็นดินแดนร้างไร้ผู้อยู่อาศัยดังเช่นทุกวันนี้