ยา​โก​โบ 3:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹ พี่น้องทั้งหลาย อย่าตั้งตัวเป็นอาจารย์กันให้มากนักเลยเพราะรู้อยู่ว่าเราทั้งหลายที่เป็นผู้สอนนั้นจะถูกตัดสินอย่างเข้มงวดกว่าผู้อื่น

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹ พี่น้องของข้าพเจ้า อย่าเป็นอาจารย์กันมากนักเลย เพราะท่านทั้งหลายก็รู้ว่าเราที่เป็นคนสอนนั้น จะต้องถูกพิพากษาที่เข้มงวดยิ่งขึ้น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹ พี่​น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า อย่าเป็นอาจารย์กันมากมายหลายคนนักเลย เพราะท่านก็​รู้​ว่าเราทั้งหลายจะได้รับการพิพากษาที่​เข​้มงวดกว่าผู้​อื่น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹ พี่น้อง​ครับ อย่า​อยาก​เป็น​ครู​กัน​มาก​นัก​เลย เพราะ​รู้​กัน​อยู่​แล้ว​ว่า พวก​ครู​ทั้งหลาย​จะ​ถูก​ตัดสิน​เข้มงวด​กว่า​คน​อื่นๆ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ ดูก่อน​พี่​น้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า, อย่า​ให้​เป็น​อาจารย์​กัน​มาก​หลาย​คน​เลย, ด้วย​รู้อยู่​ว่า เรา​ทั้ง​หลาย​จะ​ถูก​เขา​ตัดสิน​มาก​ยิ่ง​กว่า​ผู้อื่น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹ พี่​น้อง​ของ​ข้าพเจ้า​เอ๋ย อย่า​เป็น​ครู​อาจารย์​กัน​หลาย​คน​เลย เพราะ​ท่าน​ทราบ​ว่า พวก​เรา​ผู้​สอน​จะ​ถูก​พิพากษา​อย่าง​เข้มงวด​มาก​กว่า

ยา​โก​โบ 3:1 Referans Kwoze

1ทิโมธี 1:7

พวกเขาอยากจะเป็นครูสอนบทบัญญัติทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าตนเองพูดอะไรหรือยืนยันอย่างหนักแน่นถึงเรื่องอะไร

1เปโตร 5:3

ไม่ใช่วางอำนาจเหนือบรรดาผู้ที่ทรงมอบหมายแก่ท่าน แต่เป็นแบบอย่างแก่ฝูงแกะนั้น

1โครินธ์ 12:28

และในคริสตจักร พระเจ้าได้ทรงแต่งตั้งอัครทูตเป็นอันดับแรก อันดับที่สองคือผู้เผยพระวจนะ อันดับที่สามคือผู้สอน จากนั้นคือผู้ทำการอัศจรรย์ ผู้มีของประทานในการรักษาโรค ผู้สามารถช่วยเหลือผู้อื่น ผู้มีของประทานในการบริหารงาน และผู้พูดภาษาแปลกๆ

มัทธิว 23:13

“วิบัติแก่เจ้า เหล่าธรรมาจารย์และพวกฟาริสี เจ้าคนหน้าซื่อใจคด! เจ้าปิดอาณาจักรสวรรค์ใส่หน้าเพื่อนมนุษย์ ตัวเจ้าเองไม่เข้าไปและเจ้าไม่ยอมให้คนที่พยายามจะเข้าได้เข้าไป

1ทิโมธี 2:7

และเพื่อการนี้ข้าพเจ้าจึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ป่าวประกาศและเป็นอัครทูต ข้าพเจ้ากำลังพูดจริง ไม่ได้โกหกเลย และข้าพเจ้าได้รับการแต่งตั้งให้เป็นครูสอนความเชื่ออันแท้จริงแก่บรรดาคนต่างชาติ

เอเฟซัส 4:11

พระองค์เองทรงให้บางคนเป็นอัครทูต บางคนเป็นผู้เผยพระวจนะ บางคนเป็นผู้เผยแพร่ข่าวประเสริฐ บางคนเป็นศิษยาภิบาลและอาจารย์

2โครินธ์ 5:10

เพราะพวกเราล้วนต้องเข้าเฝ้าต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ เพื่อแต่ละคนจะได้รับสิ่งซึ่งสมกับที่เขาได้ทำขณะอยู่ในกายนี้ ไม่ว่าดีหรือชั่ว

ฮี​บรู 13:17

ท่านทั้งหลายจงเชื่อฟังและยอมอยู่ใต้บังคับบัญชาผู้นำของท่านซึ่งเฝ้าดูแลท่านในฐานะเป็นผู้ที่ต้องรายงาน จงเชื่อฟังเขาเพื่อเขาจะทำหน้าที่ด้วยความชื่นใจ ไม่ใช่จำใจรับภาระซึ่งไม่เป็นประโยชน์อันใดแก่ท่าน

ลู​กา 16:2

เขาจึงเรียกคนนั้นมา ถามว่า ‘จะว่าอย่างไรในสิ่งที่เราได้ยินมาเกี่ยวกับเจ้า? จงส่งบัญชีที่เจ้าดูแลมา เพราะเจ้าจะเป็นผู้ดูแลไม่ได้อีกต่อไป’

เลวีนิติ 10:3

แล้วโมเสสกล่าวกับอาโรนว่า “นี่คือสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกล่าวไว้เมื่อพระองค์ตรัสว่า “ ‘ผู้ที่อยู่ใกล้เรา ต้องรับรู้ว่าเราบริสุทธิ์ และคนทั้งปวง จะต้องให้เกียรติเรา’ ” อาโรนก็นิ่งเงียบอยู่

2ทิโมธี 1:11

และทรงแต่งตั้งข้าพเจ้าให้เป็นผู้ป่าวประกาศ เป็นอัครทูต และเป็นผู้สอนข่าวประเสริฐนี้

โย​ฮัน 3:10

พระเยซูตรัสว่า “ท่านเป็นอาจารย์ของคนอิสราเอล แล้วท่านไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้หรือ?

มัทธิว 10:24

“ศิษย์ไม่เหนือกว่าครูของตน บ่าวไม่เหนือกว่านายของตน

ลู​กา 6:37

“อย่าตัดสินแล้วท่านจะไม่ถูกตัดสิน อย่ากล่าวหาแล้วท่านจะไม่ถูกกล่าวหา จงให้อภัยแล้วท่านจะได้รับการอภัย

มัทธิว 9:11

เมื่อพวกฟาริสีเห็นเช่นนั้นก็ถามสาวกของพระองค์ว่า “ทำไมอาจารย์ของท่านจึงรับประทานอาหารร่วมกับคนเก็บภาษีและ ‘คนบาป’?”

มาลาคี 2:12

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามถ้าทำเช่นนี้ ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าตัดผู้นั้นออกจากชุมชนของยาโคบ ถึงแม้ว่าเขาจะนำเครื่องบูชามาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

กิจการ 13:1

คริสตจักรที่เมืองอันทิโอกมีผู้เผยพระวจนะและอาจารย์ได้แก่ บารนาบัส สิเมโอนที่เรียกกันว่านิเกอร์ ลูสิอัสชาวไซรีน มานาเอน (ผู้เติบโตมากับเฮโรดผู้ครองแคว้น) และเซาโล

ยา​โก​โบ 1:16

พี่น้องที่รัก อย่าให้ผู้ใดล่อลวงท่านเลย

ยา​โก​โบ 1:19

พี่น้องที่รักพึงทราบข้อนี้คือ ทุกคนควรไวในการฟัง ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ

ยา​โก​โบ 3:10

คำสรรเสริญและคำแช่งด่าต่างก็ออกมาจากปากเดียวกัน พี่น้องทั้งหลายอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย