ยา​โก​โบ 2:20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁰ คนเขลาเอ๋ย ท่านต้องการหลักฐานว่าความเชื่อโดยปราศจากการกระทำนั้นเปล่าประโยชน์ใช่ไหม?

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²⁰ คนโฉดเขลาเอ๋ย ท่านต้องการให้พิสูจน์ว่าความเชื่อที่ไม่มีการประพฤตินั้นไร้ผลหรือ?

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁰ โอ คนไร้​ค่า ท่านอยากจะรู้​หรือว่า ความเชื่อที่ปราศจากการกระทำก็ตายแล้ว

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁰ เจ้า​คน​โง่ อยาก​รู้​หรือ​ว่า​ความเชื่อ​ที่​ไม่​ต้อง​ทำ​อะไร​เลย​นั้น มัน​ไม่​ดี​ตรง​ไหน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁰ แน่ะ​คน​โฉด​เขลา, ท่าน​จะ​ใคร่​รู้​หรือ​ว่า ความ​เชื่อ​ที่​ปราศ​จาก​การ​ประพฤติ​นั้น​ไม่​เกิด​ผล?

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁰ คน​โง่​เขลา​เอ๋ย ท่าน​อยาก​จะ​เห็น​ข้อ​พิสูจน์​ไหม​ว่า ความ​เชื่อ​ที่​ปราศจาก​การ​กระทำ​นั้น​ไร้​ประโยชน์

ยา​โก​โบ 2:20 Referans Kwoze

ยา​โก​โบ 2:26

ร่างกายที่ปราศจากวิญญาณตายแล้วฉันใด ความเชื่อที่ปราศจากการกระทำก็ตายแล้วฉันนั้น

ยา​โก​โบ 2:17

เช่นกันความเชื่อเพียงอย่างเดียวโดยไม่มีการกระทำก็เป็นความเชื่อที่ไร้ประโยชน์

สุภาษิต 12:11

ผู้ซึ่งไถพรวนที่ดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์ ส่วนคนที่เอาแต่เพ้อฝันก็ไร้สามัญสำนึก

หน​ังสือโรม 1:21

เพราะแม้ว่าพวกเขารู้จักพระเจ้า พวกเขาก็ไม่ได้ถวายพระเกียรติสิริแด่พระองค์ให้สมกับที่ทรงเป็นพระเจ้า ทั้งไม่ได้ขอบพระคุณพระองค์ แต่กลับคิดในสิ่งที่ไร้สาระ และจิตใจอันโง่เขลาของพวกเขาก็มืดมัวไป

กาลาเทีย 6:3

หากผู้ใดคิดว่าตนสำคัญทั้งๆ ที่ไม่สำคัญ ผู้นั้นก็หลอกตัวเอง

ยา​โก​โบ 1:26

ถ้าผู้ใดคิดว่าตนเองเคร่งศาสนาแต่ไม่ควบคุมลิ้นของตนให้ดีก็หลอกตัวเอง ศาสนาของเขาก็ไร้ค่า

ทิตัส 1:10

เพราะมีหลายคนที่มักขัดขืนไม่เชื่อฟังพวกเขา เป็นคนดีแต่พูดและหลอกลวงโดยเฉพาะคนเหล่านั้นจากกลุ่มเข้าสุหนัต

1ทิโมธี 1:6

บางคนหลงเตลิดไปจากสิ่งเหล่านี้ หันไปพูดจาไร้สาระ

โคโลสี 2:8

จงระวังให้ดีอย่าให้ใครมาจับท่านเป็นทาสด้วยปรัชญาอันไร้แก่นสารและหลอกลวง ซึ่งอาศัยธรรมเนียมปฏิบัติที่มนุษย์ถ่ายทอดกันมาและหลักการพื้นฐานต่างๆ ของโลกนี้ แทนที่จะอาศัยพระคริสต์

เยเรมีย์ 2:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “บรรพบุรุษของเจ้าเห็นเรามีข้อเสียตรงไหนหรือ จึงได้หลงเตลิดไปไกลจากเราเช่นนี้? พวกเขาได้ไปติดตามรูปเคารพอันไร้ค่า และทำให้ตัวเองไร้ค่าไป

กาลาเทีย 5:6

เพราะในพระเยซูคริสต์การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตก็ไม่มีค่าอันใด สิ่งเดียวที่สำคัญคือความเชื่ออันแสดงออกด้วยความรัก

หน​ังสือโรม 3:28

เพราะเรายืนยันว่ามนุษย์นับว่าเป็นคนชอบธรรมได้ก็โดยความเชื่อ ไม่ใช่โดยการรักษาบทบัญญัติ

หน​ังสือโรม 9:20

แต่มนุษย์เอ๋ย ท่านเป็นใครเล่าที่จะย้อนพระเจ้าได้? “ควรหรือที่สิ่งที่ถูกปั้นจะพูดกับช่างปั้นว่า ‘ทำไมถึงสร้างฉันอย่างนี้’?”