ยา​โก​โบ 1:14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁴ ทว่าแต่ละคนถูกทดลองเมื่อตัณหาชั่วของตนเองชักจูงไปให้ติดกับ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁴ แต่ทุกคนถูกล่อลวงด้วยตัณหาของตัวเอง คือถูกตัณหานั้นล่อลวงและชักนำ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁴ แต่​ว่าทุกคนก็​ถู​กล​่อลวง เมื่อตัณหาของตนเองชักนำให้กระทำผิด แล​้วตั​วก​็กระทำตาม

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁴ แต่​เป็น​เพราะ​กิเลส​ของ​ตัวเอง​ต่างหาก​ที่​มา​ล่อลวง​และ​ชักนำ​ให้​หลง​ไป

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁴ แต่​ว่า​ทุก​คน​ก็​ถูก​ล่อลวง​เมื่อ​ตัณหา​ของ​ตัว​ชัก​นำ​ตน​ให้​กระทำ​ผิด, แล้ว​ตัว​ก็​กระทำ​ตาม.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁴ ทว่า แต่​ละ​คน​ถูก​ยั่วยุ​ได้ ใน​เวลา​ที่​เขา​ติด​กับดัก​แรง​กิเลส​ของ​ตัว​เอง

ยา​โก​โบ 1:14 Referans Kwoze

เอเฟซัส 4:22

เกี่ยวกับวิถีชีวิตเดิมนั้น ท่านได้รับการสอนให้ทิ้งตัวตนเก่าของท่านซึ่งกำลังถูกทำให้เสื่อมโทรมไปโดยตัณหาอันล่อลวงของมัน

มัทธิว 15:18

แต่สิ่งที่ออกมาจากปากนั้นออกมาจากใจ และสิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์ ‘เป็นมลทิน’

ฮี​บรู 3:13

จงให้กำลังใจกันและกันทุกวันตราบเท่าที่ยังเรียกว่า “วันนี้” เพื่อจะไม่มีใครในพวกท่านดื้อด้านไปเพราะกลลวงของบาป

อิสยาห์ 44:20

เขายังชีพด้วยขี้เถ้า จิตใจที่ลุ่มหลงนำเขาหลงเจิ่นไป เขาไม่อาจช่วยเหลือตัวเองหรือพูดว่า “สิ่งที่อยู่ในมือขวาของเรานี้เป็นสิ่งหลอกลวงไม่ใช่หรือ?”

หน​ังสือโรม 7:13

ก็แล้วสิ่งที่ดีงามกลับเป็นความตายสำหรับข้าพเจ้าหรือ? เปล่าเลย! แต่เพื่อให้รู้จักว่าบาปคือบาป บาปจึงก่อความตายขึ้นในข้าพเจ้าผ่านทางสิ่งที่ดี เพื่อว่าโดยทางพระบัญญัติจะได้เห็นว่าบาปนั้นเลวร้ายอย่างยิ่ง

สุภาษิต 4:23

ที่สำคัญที่สุด จงระแวดระวังใจของเจ้า เพราะทุกสิ่งที่เจ้าทำล้วนไหลออกมาจากใจ

มัทธิว 5:28

แต่เราบอกท่านว่าผู้ใดมองดูผู้หญิงด้วยใจกำหนัดก็ได้ล่วงประเวณีกับนางในใจของเขาแล้ว

หน​ังสือโรม 7:11

เพราะบาปฉวยโอกาสจากพระบัญญัติมาล่อลวงข้าพเจ้า และบาปทำให้ข้าพเจ้าตายโดยทางพระบัญญัตินั้น

โยบ 31:27

แล้วจิตใจของข้าถูกล่อลวงอย่างลับๆ และข้าได้กราบไหว้ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์

โยบ 31:9

“หากจิตใจของข้าถูกผู้หญิงล่อไป หรือหากข้าซุ่มอยู่ที่ประตูของเพื่อนบ้าน

มัทธิว 15:20

สิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์ ‘เป็นมลทิน’ ส่วนการรับประทานอาหารโดยไม่ได้ล้างมือไม่ได้ทำให้ ‘เป็นมลทิน’ ”

ปฐมกาล 6:5

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นว่าความชั่วร้ายของมนุษย์ในโลกทวีมากยิ่งขึ้น และความคิดจิตใจของเขาก็โน้มเอียงไปในทางชั่วอยู่เสมอ

ปฐมกาล 8:21

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงได้กลิ่นอันเป็นที่พอพระทัยและทรงดำริว่า “เราจะไม่สาปแช่งแผ่นดินเพราะมนุษย์อีกต่อไป ถึงแม้ว่าจิตใจของมนุษย์จะโน้มเอียงไปในทางชั่วตั้งแต่วัยเด็ก แต่เราจะไม่ทำลายล้างสิ่งมีชีวิตทั้งปวงอย่างที่เราได้ทำในคราวนี้อีก

โฮเชยา 13:9

“อิสราเอลเอ๋ย เจ้าถูกทำลายล้าง เพราะเจ้าต่อสู้เราผู้ที่ช่วยเหลือเจ้า

ปฐมกาล 3:6

เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าผลนั้นดี เหมาะเป็นอาหาร และยังงามน่าดู ทั้งน่าพึงปรารถนาเพราะจะช่วยให้เกิดปัญญา นางจึงนำผลไม้มากิน และให้สามีที่อยู่กับนาง และเขาก็กิน

2ซามูเอล 11:4

ดาวิดจึงให้คนไปตามตัวนางมา และเมื่อนางมาเข้าเฝ้าก็ทรงร่วมหลับนอนกับนาง (นางเพิ่งเสร็จจากการชำระตัวหลังมีมลทิน) แล้วนางก็กลับบ้าน

มัทธิว 4:1

จากนั้นพระวิญญาณทรงนำพระเยซูไปยังถิ่นกันดารเพื่อให้มารทดลอง

ยา​โก​โบ 1:13

ขณะถูกทดลองให้ทำบาป อย่าให้ใครพูดว่า “พระเจ้าทรงทดลองข้าพเจ้า” เพราะความชั่วไม่อาจล่อลวงพระเจ้าให้ทำบาปและพระองค์ก็ไม่ทรงล่อลวงผู้ใดเลย

ยา​โก​โบ 1:15

หลังจากมีตัณหาแล้วก็ก่อให้เกิดบาป และเมื่อบาปโตเต็มที่ก็ก่อให้เกิดความตาย