Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ยา​โก​โบ 1:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

11 เพราะเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ความร้อนก็แผดเผาต้นหญ้าให้เหี่ยวแห้งไป ดอกหญ้าก็ร่วงโรย สูญสิ้นความงาม เช่นเดียวกันคนร่ำรวยก็จะเสื่อมสูญไปแม้ขณะดำเนินกิจการของตน

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

11 เพราะว่าเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นพร้อมกับความร้อนแรงกล้าก็ทำให้หญ้าเหี่ยวแห้งและดอกหญ้าก็ร่วงหล่น แล้วความงามของมันก็สูญสิ้น คนมั่งมีก็เช่นกัน เขาจะสูญสลายไปในระหว่างที่เขากำลังวุ่นวายอยู่กับการดำเนินธุรกิจ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

11 เพราะทั​นที​ที่​ตะวันขึ้นพร้อมด้วยความร้อนอันแรงกล้า มั​นก​็กระทำให้หญ้าเหี่ยวแห้งไป และดอกหญ้าก็ร่วงลง และความงามของมันสูญสิ้นไป คนมั่งมี​จะเสื่อมสูญไปตามทางทั้งหลายของเขาเช่นนั้นด้วย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

11 เมื่อ​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น แสงแดด​ก็​จะ​แผดเผา​ต้น​หญ้า​ให้​เหี่ยวแห้ง​ไป ดอก​ของ​มัน​ร่วงโรย​ไป และ​ความ​สวยงาม​ของ​มัน​ก็​ถูก​ทำลาย​ไป​จน​หมดสิ้น คน​รวย​ก็​เหมือนกัน จะ​ต้อง​ตาย​ไป​ใน​ขณะ​ที่​กำลัง​วุ่น​อยู่​กับ​งาน​ของ​เขา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

11 ด้วย​ว่า​ครั้น​ตะวัน​ขึ้น​แล้ว, มี​ลม​ร้อน​กล้า​กระทำ​หญ้า​นั้น​ให้​เหี่ยว​แห้ง​ไป และ​ดอก​หญ้า​จึง​ร่วง​โรย, และ​รูปพรรณ​สี​สัณฐาน​อัน​งาม​ของ​ดอก​หญ้า​นั้น​ก็​เสีย​ศูนย์​ไป คน​มั่ง​มี​จะ​เสีย​ศูนย์​ไป​ตาม​ทาง​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา​เช่น​นั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

11 เพราะ​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น​พร้อม​กับ​ความ​ร้อน​ที่​แผด​เผา และ​ทำ​ให้​พืช​เหี่ยว​เฉา ดอก​ร่วงโรย​และ​ความ​งาม​ก็​หมด​สิ้น​ไป ใน​ทำนอง​เดียว​กัน​คือ คน​มั่งมี​จะ​ล่วง​ลับ​ไป แม้​จะ​เป็น​เวลา​ที่​เขา​ทำ​หน้าที่​การ​งาน​อยู่

Gade chapit la Kopi




ยา​โก​โบ 1:11
27 Referans Kwoze  

แต่เมื่อแดดเผาก็เหี่ยวไปเพราะไม่มีราก


แต่เมื่อแดดเผาก็เหี่ยวไปเพราะไม่มีราก


และเมื่อหัวหน้าของผู้เลี้ยงทั้งปวงทรงปรากฏท่านทั้งหลายจะได้รับมงกุฎแห่งศักดิ์ศรีซึ่งไม่มีวันเสื่อมสลาย


และเข้าในมรดกอันไม่มีวันเสื่อมสลาย เน่าเสียหรือเลือนหายไปซึ่งทรงเตรียมไว้ในสวรรค์เพื่อพวกท่าน


ผู้ที่ใช้สิ่งต่างๆ ของโลกเสมือนไม่ได้ใช้อย่างเต็มที่ เพราะโลกนี้อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันกำลังจะผ่านพ้นไป


จิตใจของข้าพระองค์ห่อเหี่ยวและเฉาไปเหมือนต้นหญ้า ข้าพระองค์ลืมรับประทานอาหาร


เขาจะไม่หิวหรือกระหาย แสงอาทิตย์แรงกล้าและลมทะเลทรายอันร้อนระอุจะไม่แผดเผาเขาอีกต่อไป พระองค์ผู้ทรงเอ็นดูสงสารเขาจะนำเขา และพาเขามายังริมธารน้ำพุ


ดอกไม้อันร่วงโรย ความงามอันเชิดหน้าชูตาของเอฟราอิม ซึ่งประดับอยู่บนหัวของหุบเขาอันอุดมสมบูรณ์ จะเป็นเหมือนมะเดื่อสุกก่อนหน้าฤดูเก็บเกี่ยว เมื่อใครเห็นเข้าก็คว้า และกลืนกินเข้าไป


วิบัติแก่มงกุฎดอกไม้แห่งเกียรติยศของเหล่าคนขี้เมาแห่งเอฟราอิม วิบัติแก่ดอกไม้อันร่วงโรย แก่ความงามอันเชิดหน้าชูตาของเอฟราอิม ซึ่งประดับอยู่บนหัวของหุบเขาอันอุดมสมบูรณ์ วิบัติแก่นครแห่งนั้น เกียรติยศของพวกเขาตกต่ำลงเพราะเหล้าองุ่น!


คนเราเกิดมาจากท้องแม่ตัวเปล่าอย่างไรก็จะจากไปอย่างนั้น เขาไม่อาจหยิบฉวยผลงานจากการตรากตรำติดมือไปได้เลย


วันเวลาของข้าพระองค์เป็นเหมือนเงาในยามเย็น ข้าพระองค์เหี่ยวเฉาไปดั่งต้นหญ้า


เพราะว่าในไม่ช้าเขาก็จะเหี่ยวแห้งไปเหมือนต้นหญ้า และเขาจะเฉาตายไปเหมือนพืชผัก


มนุษย์เป็นแค่เงาแวบไปแวบมา วิ่งวุ่นทำโน่นทำนี่แต่ก็สูญเปล่า ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ไม่รู้ว่าใครจะได้ไป


แม้รุ่งเช้ามันงอกขึ้นมาใหม่ แต่เมื่อตกเย็นก็เหี่ยวเฉาโรยราไป


สำหรับมนุษย์นั้น วันเวลาของเขาก็เหมือนต้นหญ้า เขาจำเริญขึ้นดุจดอกไม้ในท้องทุ่ง


ในเมื่อพระเจ้าทรงตกแต่งต้นหญ้าในท้องทุ่งถึงเพียงนั้น ต้นหญ้าซึ่งอยู่ที่นี่วันนี้และพรุ่งนี้ก็จะถูกโยนลงในไฟ โอ ท่านผู้มีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ?


‘คนมาทีหลังทำงานแค่ชั่วโมงเดียวกลับได้เท่าๆ กับเราที่ตรากตรำกรำแดดมาทั้งวัน’


พวกเขาล้วนเสียขวัญ ต่างก็ตัวสั่นออกมาจากที่มั่น


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite