Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 51:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 เจ้าเป็นใครจึงลืมพระยาห์เวห์พระผู้สร้างของเจ้า ผู้คลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา และวางฐานรากของโลก? เรื่องอะไรเจ้าถึงต้องอกสั่นขวัญแขวนอยู่ทุกวี่ทุกวัน เพราะความเกรี้ยวกราดของผู้ข่มเหง ผู้มุ่งสู่หายนะ? ไหนล่ะความเกรี้ยวกราดของผู้ข่มเหง?

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

13 เจ้าลืมพระยาห์เวห์ผู้สร้างของเจ้า ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ และทรงวางรากฐานของแผ่นดินโลก และเจ้ากลัวอยู่เรื่อยไปตลอดวัน เพราะความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับ เมื่อเขาตั้งตัวขึ้นที่จะทำลาย แต่ความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับอยู่ที่ไหนเล่า?

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 และที่​ได้​ลืมพระเยโฮวาห์​ผู้​สร้างของตนเสีย ผู้​ทรงขึงฟ้าสวรรค์และวางรากฐานของแผ่นดินโลก และที่​กล​ัวอยู่เรื่อยไปตลอดวัน เพราะความเกรี้ยวกราดของผู้​บีบบังคับ เมื่อเขาตั้งตัวเขาที่จะทำลาย และความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคั​บอย​ู่​ที่​ไหนเล่า

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 ทำไม​เจ้า​ถึงได้​ลืม​พระยาห์เวห์​ผู้ที่​สร้าง​เจ้ามา ผู้​ที่​กาง​แผ่นฟ้า​ออก ผู้ที่​วาง​รากฐาน​ของโลก ทำไม​เจ้า​ถึงได้​หวาดกลัว​คนพวกนั้น​อยู่เรื่อย​ทั้งวัน คือ​พวกที่​โกรธแค้น​และ​ข่มเหงเจ้า พวก​ที่​ตั้งใจ​จะ​ทำลายเจ้า แล้ว​ตอนนี้ พวกที่​โกรธแค้น​และ​ที่​เคย​ข่มเหงเจ้า​หายไปไหน​กันหมดแล้ว

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 ทำไม​เจ้า​ไป​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระ​ผู้สร้าง​ของ​เจ้า, ซึ่ง​กาง​ท้อง​ฟ้า​ออก, และ​วาง​ราก​โลก​พิภพ​ไว้​เสีย, จน​เจ้า​จะ​หวาดกลัว​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของ​ผู้​ข่มเหง​อยู่​ร่ำไป, เมื่อ​เขา​เจาะจง​จะ​ทำลาย​เจ้า​เสีย? ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​ผู้​ข่มขี่​นั้น​อยู่​ที่ไหน?

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 เจ้า​จึง​ได้​ลืม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า องค์​ผู้​สร้าง​ของ​เจ้า ผู้​แผ่​ฟ้า​สวรรค์​ออก​ไป และ​วาง​ฐาน​ราก​ของ​แผ่นดิน​โลก และ​เจ้า​จึง​หวาด​กลัว​ตลอด​วัน​เวลา เพราะ​ความ​ฉุนเฉียว​ของ​ผู้​บีบบังคับ เมื่อ​เขา​มุ่ง​หมาย​จะ​ทำลาย แล้ว​ความ​ฉุนเฉียว​ของ​ผู้​บีบบังคับ​อยู่​ที่​ไหน

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 51:13
56 Referans Kwoze  

เรานี่แหละสร้างโลก และสร้างมนุษยชาติบนโลก มือของเรานี่แหละคลี่ฟ้าสวรรค์ออก และบัญชาดวงดาวทั้งปวง


พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย


เจ้าได้หลงลืมพระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เจ้าไม่ได้ระลึกถึงพระศิลาผู้เป็นป้อมปราการของเจ้า ฉะนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าปลูกพืชพันธุ์ที่ดีที่สุด และปลูกเถาองุ่นจากต่างแดน


องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างเหมือนเป็นฉลองพระองค์ พระองค์ทรงขึงฟ้าสวรรค์ดั่งขึงเต็นท์


เนบูคัดเนสซาร์จึงทรงพระพิโรธชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกยิ่งนัก พระทัยที่เคยปรานีต่อพวกเขาก็เปลี่ยนไป และตรัสสั่งให้โหมไฟในเตาให้ร้อนแรงขึ้นอีกเจ็ดเท่า


มือของเราเองนี่แหละที่วางฐานรากของโลก มือขวาของเราคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา เมื่อเราเรียก มันก็มาชุมนุมกัน


“พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่ของเจ้า ผู้ได้ทรงปั้นเจ้าในครรภ์มารดาตรัสดังนี้ว่า “เราคือพระยาห์เวห์ ผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งปวง เราแต่ผู้เดียวคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา เราเองเป็นผู้กางแผ่นดินโลกออก


พระองค์แต่ผู้เดียวที่ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออก และทรงย่ำเหนือคลื่นทะเล


พวกเขากรีธาทัพข้ามโลกมาล้อมค่ายของประชากรของพระเจ้า คือนครซึ่งพระองค์ทรงรักนั้น แต่ไฟจากสวรรค์ลงมาเผาผลาญพวกเขาเสียสิ้น


แต่สัตว์ร้ายนั้นถูกจับพร้อมด้วยผู้เผยพระวจนะเท็จซึ่งได้ทำหมายสำคัญแทนสัตว์ร้ายนั้น ด้วยหมายสำคัญเหล่านี้เขาได้ล่อลวงบรรดาผู้ที่ได้รับเครื่องหมายของสัตว์ร้ายนั้นและได้กราบนมัสการรูปจำลองของมัน ทั้งสัตว์ร้ายและผู้เผยพระวจนะเท็จถูกโยนลงในบึงไฟกำมะถันลุกโชนทั้งเป็น


หากพวกเขาคิดถึงบ้านเมืองที่จากมาก็ย่อมมีโอกาสที่จะกลับไปได้


“ความตายเอ๋ย ไหนล่ะชัยชนะของเจ้า? ความตายเอ๋ย ไหนล่ะเหล็กไนของเจ้า?”


ไหนล่ะปราชญ์? ไหนล่ะผู้รู้? นักปรัชญาของยุคนี้อยู่ที่ไหนกัน? พระเจ้าได้ทรงกระทำให้สติปัญญาของโลกโง่เขลาไปไม่ใช่หรือ?


บัดนี้หากพวกเจ้าได้ยินเสียงเขาสัตว์ ขลุ่ย พิณ พิณเขาคู่ พิณใหญ่ ปี่ และเสียงดนตรีทุกชนิดประโคมขึ้นแล้ว ถ้าพวกเจ้าพร้อมที่จะหมอบกราบนมัสการเทวรูปที่เราสร้างขึ้นก็ดี แต่หากพวกเจ้าไม่นมัสการจะถูกโยนเข้าไปในเตาไฟลุกโชนทันที แล้วเทพเจ้าองค์ใดเล่าจะสามารถช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากมือเราไปได้?”


“พระองค์ทรงสร้างโลกโดยฤทธานุภาพ ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระปรีชาญาณ และทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกด้วยความเข้าใจ


หญิงสาวจะลืมเพชรนิลจินดาของเธอหรือ? เจ้าสาวจะลืมเครื่องประดับในวันสมรสหรือ? ถึงกระนั้นประชากรของเราได้ลืมเรามานาน นานจนนับวันไม่ไหว


นี่คือพระดำรัสของพระเจ้าพระยาห์เวห์ พระองค์ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และคลี่มันออก ผู้ทรงแผ่แผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่บังเกิดจากโลก ผู้ประทานลมปราณแก่มนุษย์ และประทานชีวิตแก่ทุกคนในโลก


ขอให้ผู้ลี้ภัยชาวโมอับพักอยู่กับท่าน ขอเป็นที่พักพิงให้พวกเขาพ้นจากผู้ทำลาย” ผู้กดขี่จะถึงจุดจบ และความพินาศย่อยยับจะยุติลง ผู้กดขี่ข่มเหงจะหมดสิ้นไปจากดินแดน


จงกล่าวกับเขาว่า ‘ให้ระวัง นิ่งสงบ อย่ากลัวเลย อย่าเสียขวัญเพราะดุ้นฟืนที่กำลังจะมอดทั้งสองนี้ คือความเกรี้ยวกราดของกษัตริย์เรซีนแห่งอารัมและของบุตรเรมาลิยาห์


แน่ทีเดียว พระพิโรธของพระองค์ต่อมนุษย์นำการสรรเสริญมาสู่พระองค์ และผู้ที่อยู่รอดจากพระพิโรธของพระองค์จะถูกยับยั้ง


ท่านสามารถช่วยพระเจ้าคลี่ท้องฟ้าออกมา ซึ่งแข็งเหมือนแผ่นทองสัมฤทธิ์ขัดเงาได้หรือ?


พวกเขาก็แขวนฮามานไว้บนตะแลงแกงที่เขาเตรียมไว้สำหรับโมรเดคัย แล้วพระพิโรธของกษัตริย์ก็สงบลง


เศเรชภรรยาของฮามานและเพื่อนๆ ของเขาจึงแนะนำว่า “ท่านจงให้คนทำตะแลงแกงสูง 50 ศอก แล้วเช้าวันพรุ่งนี้ท่านจงทูลขออนุญาตกษัตริย์แขวนคอโมรเดคัยบนตะแลงแกง จากนั้นท่านก็จะตามเสด็จไปงานเลี้ยงนั้นด้วยความสบายใจ” ฮามานชอบใจในความคิดนี้มาก และสั่งให้สร้างตะแลงแกงไว้


ท่านได้ทอดทิ้งพระศิลาผู้ให้กำเนิดท่าน ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงให้ท่านเกิดมา


เนื่องจากเฮโรดไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้า ทันใดนั้นทูตองค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงให้เฮโรดล้มป่วยและถูกหนอนกัดกินจนสิ้นชีพ


“เจ้าเกรงกลัวใครหนักหนา? จึงได้ไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ไม่นึกถึงเรา และไม่ใคร่ครวญสิ่งนี้ในใจ เป็นเพราะเรานิ่งเงียบอยู่นานอย่างนั้นหรือ เจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา?


จงระวังให้ดี อย่าลืมองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงนำท่านออกมาจากอียิปต์ออกจากแดนทาส


ท่านจงระวังให้ดี อย่าลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยการไม่ปฏิบัติตามพระบัญชา บทบัญญัติ และกฎหมายของพระองค์ซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้


เหมือนอย่างวันแห่งชัยชนะเหนือมีเดียน พระองค์จะทรงทำลาย แอกที่เป็นภาระของประชากรของพระองค์ คานที่พวกเขาต้องแบกหาม และไม้ตะบองของผู้ที่กดขี่ข่มเหงเขา


ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ประชากรของเราในศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวชาวอัสซีเรีย ซึ่งเอาไม้เรียวเฆี่ยนเจ้า เอาไม้กระบองฟาดเจ้าเหมือนที่อียิปต์ได้ทำ


เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่า ผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ! ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร!


ท่านไม่รู้หรือ? ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ? ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ? ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ?


องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระองค์ผู้ทรงปั้นแต่งและสร้างโลก ทรงสถาปนามันไว้ พระองค์ไม่ได้ทรงสร้างให้เป็นที่เวิ้งว้างว่างเปล่า แต่ทรงสร้างโลกให้เป็นที่อยู่อาศัย พระองค์ตรัสว่า “เราคือพระยาห์เวห์ และไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีก


เราจะทำให้ผู้ที่กดขี่ข่มเหงเจ้ากินเนื้อของตนเอง พวกเขาจะเมาด้วยเลือดของตนเองเหมือนเมาเหล้าองุ่น และมวลมนุษยชาติจะรู้ว่า เรา พระยาห์เวห์ คือพระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เป็นพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”


เจ้าจะได้รับการสถาปนาขึ้นในความชอบธรรม การกดขี่ข่มเหงจะห่างไกลจากเจ้า ไม่มีอะไรที่เจ้าต้องกลัว ความอกสั่นขวัญแขวนจะถูกกำจัดไปไกล มันจะไม่เฉียดกรายเจ้า


เศเดคียาห์ตรัสกับเยเรมีย์ว่า “เรากลัวชาวยิวซึ่งเอาใจออกห่างและไปเข้ากับพวกบาบิโลน ชาวบาบิโลนอาจมอบเราไว้ในมือของคนเหล่านั้น และเขาจะปฏิบัติต่อเราอย่างทารุณ”


เพื่อหลบหนีจากชาวบาบิโลนซึ่งพวกเขากลัว เพราะอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ได้สังหารเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมซึ่งกษัตริย์บาบิโลนแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าการปกครองดินแดน


แต่ถึงแม้พระองค์ไม่ทรงช่วย ข้าแต่กษัตริย์ ก็ขอฝ่าพระบาททรงทราบเถิดว่า ข้าพระบาทจะไม่ยอมปรนนิบัติเทพเจ้าของฝ่าพระบาทหรือนมัสการเทวรูปทองคำที่ทรงตั้งขึ้นเป็นอันขาด”


แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ และไม่รอคอยคำแนะนำจากพระองค์


แต่บัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ยาโคบเอ๋ย พระองค์ผู้ทรงสร้างท่าน อิสราเอลเอ๋ย พระองค์ผู้ทรงปั้นท่าน “อย่ากลัวเลย เพราะเราได้ไถ่เจ้าไว้แล้ว เราได้เรียกชื่อเจ้า เจ้าเป็นของเรา


แต่พระองค์ผู้มีกรรมสิทธิ์เหนือยาโคบไม่เหมือนเทวรูปเหล่านี้ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างสรรพสิ่ง รวมทั้งเผ่าที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite