Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 44:20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

20 เขายังชีพด้วยขี้เถ้า จิตใจที่ลุ่มหลงนำเขาหลงเจิ่นไป เขาไม่อาจช่วยเหลือตัวเองหรือพูดว่า “สิ่งที่อยู่ในมือขวาของเรานี้เป็นสิ่งหลอกลวงไม่ใช่หรือ?”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

20 เขากินขี้เถ้า ใจที่หลอกลวงนำเขาให้หลง เขาช่วยกู้ตัวเขาเองไม่ได้และไม่สามารถพูดว่า “มีการล่อลวงอยู่ในมือขวาของข้าไม่ใช่หรือ? ”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

20 เขากินขี้​เถ้า ใจที่หลอกลวงนำเขาให้​เจิ่น เขาช่วยจิตใจตัวเขาเองให้พ้นหรือพูดว่า “​ไม่มี​ความมุสาอยู่ในมือข้างขวาของข้าหรือ” ก็​ไม่ได้

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

20 มัน​เหมือนกับ​การเลี้ยงสัตว์​ด้วยขี้เถ้า จิตใจ​ที่​หลอกลวง​ของเขา​ได้​นำเขา​ให้​หลงทางไป เขา​ไม่สามารถ​ช่วยกู้​ตัวเองได้ หรือ​พูดว่า “สิ่งนี้​ที่​อยู่​ใน​มือขวา​ของข้า​เป็น​เรื่องหลอกลวง​ไม่ใช่หรือ”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

20 เขา​ทั้ง​หลาย​กิน​ขี้​เท่า​เลี้ยง​ชีวิต; ใจ​ที่​ถูก​หลอน​หลอก​ได้​จูง​ให้​เขา​หลงใหล, และ​เขา​ช่วย​ตัว​ของ​เขา​ให้​รอด​ไม่​ได้, หรือ​ไม่​มี​ไหว​พอ​ถาม​ตนเอง​ว่า, “เรา​กำ​ลัง​จะ​ปิด​ความ​หลอน​หลอก​เอา​ไว้​หรือ​นี่?”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

20 เขา​กิน​ขี้เถ้า ใจ​ที่​หลงผิด​ทำให้​เขา​ถูก​หลอก​ลวง และ​เขา​ช่วย​ตัว​เอง​ให้​รอด​ไม่​ได้ หรือ​แม้​จะ​พูด​ว่า “สิ่ง​ที่​ฉัน​ถือ​ใน​มือ​ขวา​นี้​เป็น​สิ่ง​หลอก​ลวง​หรือ​เปล่า”

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 44:20
29 Referans Kwoze  

ยิ่งกว่านั้นเนื่องจากเขาไม่เห็นคุณค่าของการรู้จักพระเจ้า พระองค์จึงทรงปล่อยเขาให้มีจิตใจเสื่อมทราม ให้ทำสิ่งที่ไม่สมควร


เอฟราอิมเลี้ยงชีพด้วยลม เขาติดตามลมตะวันออกทั้งวัน เขาทวีการโกหกและความอำมหิต เขาทำสัญญากับอัสซีเรีย และส่งน้ำมันมะกอกไปยังอียิปต์


เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหาร และผสมน้ำตาลงในเครื่องดื่ม


อย่าให้เขาหลอกตัวเองโดยไว้วางใจสิ่งที่ไร้ค่า เพราะจะไม่ได้อะไรตอบแทน


ถ้าเราไม่สัตย์ซื่อ พระองค์ก็ยังคงสัตย์ซื่อ เพราะพระองค์ปฏิเสธพระองค์เองไม่ได้


เขาเอาความจริงของพระเจ้ามาแลกกับความเท็จ นมัสการและปรนนิบัติสิ่งที่ทรงสร้างแทนพระเจ้าผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงเป็นที่สรรเสริญตลอดนิรันดร์ อาเมน


ประชากรของเราไปปรึกษารูปเคารพไม้ อาศัยคำตอบจากไม้เสี่ยงโชค วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีชักนำเขาให้หลงเตลิด เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเขา


ท่านโยนมันลงในนรกขุมลึก ลั่นกุญแจประทับตราเพื่อไม่ให้มันออกมาล่อลวงประชาชาติต่างๆ ได้อีกจนกว่าจะครบพันปี หลังจากนั้นต้องปล่อยมันออกมาชั่วระยะสั้นๆ


จะไม่มีแสงตะเกียง ในนครนี้อีกแล้ว จะไม่ได้ยินเสียงของบ่าวสาว ในนครนี้อีกต่อไป สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะพ่อค้าทั้งหลายของเจ้าได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของโลก เจ้าได้ใช้มนต์สะกดมวลประชาชาติให้หลงไป


เนื่องด้วยหมายสำคัญเหล่านี้ที่มันได้รับอำนาจให้ทำการแทนสัตว์ร้ายตัวแรก มันล่อลวงชาวโลก สั่งให้พวกเขาสร้างรูปจำลองขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่สัตว์ร้ายที่ถูกฟันด้วยดาบแต่ยังไม่ตายนั้น


พญานาคใหญ่ถูกเหวี่ยงลงมา พญานาคนี้คืองูดึกดำบรรพ์ที่เรียกกันว่า มาร หรือ ซาตาน ผู้ล่อลวงคนทั้งโลกให้หลงผิด มันถูกเหวี่ยงลงมาบนโลกพร้อมกับทูตสวรรค์ของมัน


ขณะที่คนชั่วและคนหลอกลวงจะเสื่อมทรามลง ทั้งล่อลวงคนอื่นและถูกคนอื่นล่อลวง


คำสอนเช่นนี้ผ่านมาทางเหล่าคนโกหกหน้าซื่อใจคด ผู้ซึ่งจิตสำนึกตายด้าน


เขาอยากจะอิ่มท้องด้วยฝักถั่วที่หมูกิน แต่ไม่มีใครให้อะไรเขากิน


“รูปเคารพมีคุณค่าอะไรในเมื่อมนุษย์เป็นผู้แกะสลักมันขึ้น? หรือรูปที่สอนความเท็จนั้นมีคุณค่าอะไร? เพราะผู้ที่สร้างรูปนั้นขึ้นก็วางใจในสิ่งที่ตนสร้าง เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้


ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงเป็นพละกำลัง เป็นป้อมปราการ และเป็นที่ลี้ภัยในยามทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์ ประชาชาติต่างๆ จากสุดโลก จะมาเฝ้าพระองค์และกราบทูลว่า “บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้ครอบครองสิ่งใดนอกจากเทพเจ้าจอมปลอม เป็นรูปเคารพอันไร้ค่าที่ไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้


เรากบฏทรยศต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า หันหลังให้พระเจ้าของเรา เราก่อการกดขี่ข่มเหงและการกบฏ กล่าวคำโกหกซึ่งเราคิดไว้ในใจ


ใจสุขุมใฝ่หาความรู้ แต่คนโง่กินความโง่เป็นอาหาร


“ควรหรือที่คนฉลาดจะตอบอย่างไร้ความคิด หรืออัดลมตะวันออกที่ร้อนระอุไว้เต็มท้อง?


ส่วนรูปเคารพของพวกเขาทำจากเงินและทอง ทำด้วยน้ำมือมนุษย์


ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง


ขอทรงปลดปล่อยและช่วยกู้ข้าพระองค์ จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง


เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’


“เจ้าเกรงกลัวใครหนักหนา? จึงได้ไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ไม่นึกถึงเรา และไม่ใคร่ครวญสิ่งนี้ในใจ เป็นเพราะเรานิ่งเงียบอยู่นานอย่างนั้นหรือ เจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา?


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite