อิสยาห์ 23:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁷ ปลายช่วงเจ็ดสิบปี องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงจัดการกับไทระ จะกลับมีคนว่าจ้างไทระราวกับเป็นโสเภณี และจะติดต่อค้าขายกับอาณาจักรทั้งปวงของโลก

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁷ เมื่อสิ้น 70 ปี พระยาห์เวห์จะทรงเยี่ยมเยียนเมืองไทระ และเมืองนั้นจะกลับไปหากินอีก และจะค้าขายกับทุกอาณาจักรของโลกบนพื้นแผ่นดิน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁷ ต่อมาเมื่อสิ้นเจ็ดสิบปี พระเยโฮวาห์จะทรงเยี่ยมเยียนเมืองไทระ และเมืองนั้นจะกลับไปรับจ้างใหม่ และจะเล่นชู้กับบรรดาราชอาณาจักรทั้งสิ้นบนพื้นโลก

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁷ เมื่อ​เจ็ดสิบปีนั้น​จบไปแล้ว พระยาห์เวห์​ก็จะมา​ฟื้นฟู​เมืองไทระ แล้ว​ไทระ​ก็จะ​กลับมา​ค้าขายอีก และ​เธอ​ก็จะ​ขายตัว​ให้กับ​อาณาจักร​ทุกแห่ง​บน​แผ่นดินโลกนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁷ พอ​ครบ​เจ็ดสิบ​ปี, พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เสด็จ​มา​เยี่ยมเยียน​เมือง​ตุ​โร, และ​เมือง​นั้น​จะ​กลับ​ทำ​การ​ค้า​ประเวณี​อย่างเดิม, และ​จะ​ค้า​ประเวณี​กับ​อาณาจักร​ทั้ง​หลาย​ทั่ว​พื้น​พิภพ​โลก.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁷ หลัง​จาก 70 ปี พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​มา​หา​เพื่อ​พิจารณา​เมือง​ไทระ และ​เมือง​นั้น​จะ​กลับ​ไป​รับ​จ้าง​เช่น​หญิง​แพศยา​อีก และ​จะ​ร่าน​หา​บรรดา​อาณาจักร​ใน​โลก​บน​แผ่นดิน

อิสยาห์ 23:17 Referans Kwoze

นา​ฮูม 3:4

ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากความหื่นกระหายของหญิงโสเภณี ผู้ยั่วยวนและเป็นเจ้าแห่งมนต์เสน่ห์ ผู้ทำให้ประชาชาติต่างๆ ตกเป็นทาสโดยการขายตัวของนาง และสะกดผู้คนด้วยอาคม

วิวรณ์ 19:2

เพราะบรรดาการพิพากษาของพระองค์เที่ยงธรรมและเที่ยงแท้ พระองค์ทรงตัดสินโทษหญิงโสเภณีตัวฉกาจนั้นแล้ว ผู้ซึ่งทำให้โลกเสื่อมทรามด้วยการล่วงประเวณีของนาง พระองค์ทรงให้นางชดใช้เลือดของผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”

1เปโตร 5:2

จงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระเจ้าซึ่งอยู่ในความดูแลรับผิดชอบของท่าน พวกท่านรับใช้ในฐานะผู้ปกครองดูแล ไม่ใช่เพราะท่านต้องทำแต่เพราะท่านเต็มใจทำตามที่พระเจ้าทรงประสงค์ให้ท่านเป็น ไม่ใช่โลภเงินทองแต่กระตือรือร้นที่จะรับใช้

1ทิโมธี 3:8

ฝ่ายมัคนายกก็เช่นกัน ควรเป็นคนที่น่านับถือ จริงใจ ไม่ขี้เหล้าเมายา ไม่หาประโยชน์ในทางที่ไม่ซื่อ

1ทิโมธี 3:3

ไม่ดื่มสุราเมามาย ไม่ก้าวร้าวแต่สุภาพอ่อนโยน ไม่ชอบทะเลาะวิวาท ไม่เป็นคนรักเงิน

กิจการ 15:14

ซีโมน ได้อธิบายให้เราฟังแล้วว่าตั้งแต่แรกพระเจ้าทรงแสดงความห่วงใยของพระองค์ โดยเลือกคนต่างชาติบางคนมาเป็นประชากรของพระองค์

เศฟันยาห์ 2:7

ดินแดนนั้นจะตกเป็นของชนหยิบมือที่เหลือของยูดาห์ ที่นั่นพวกเขาจะพบทุ่งหญ้า ยามเย็นเขาจะนอนลง ในบ้านเรือนของอัชเคโลน พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาจะทรงดูแลเขา และให้เขาคืนสู่สภาพดีอีกครั้ง

มีคาห์ 3:11

ผู้นำของดินแดนนี้ตัดสินความโดยเห็นแก่สินบน ปุโรหิตสั่งสอนโดยเห็นแก่รางวัล และผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เพื่อเงิน ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังอ้างว่าพึ่งพิงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ? จะไม่มีภัยพิบัติใดมาถึงเราเลย”

มีคาห์ 1:7

รูปเคารพทั้งปวงของสะมาเรียจะถูกทุบแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เครื่องถวายทั้งปวงในวิหารของเมืองนั้นจะถูกไฟเผา เราจะทำลายเทวรูปทั้งหมดของเมืองนั้น เนื่องจากสะมาเรียรวบรวมเครื่องถวายมาจากค่าจ้างของโสเภณี มันจะถูกใช้เป็นค่าจ้างโสเภณีอีก”

ยะเอศเคล 22:13

“ ‘เราจะทุบกำปั้นลงเหนือกำไรที่เจ้าได้มาอย่างไม่ยุติธรรม และเหนือเลือดที่เจ้าทำให้หลั่งนองในหมู่พวกเจ้า

ยะเอศเคล 16:31

เมื่อเจ้าสร้างเนินต่างๆ ไว้ที่หัวถนน และสถานบูชาที่สูงตระหง่านในลานชุมชนทุกแห่ง เจ้าก็ยังต่างจากหญิงโสเภณีก็ตรงที่เจ้าไม่แยแสค่าจ้าง

ยะเอศเคล 16:26

เจ้าแพศยาคบชู้กับชาวอียิปต์เพื่อนบ้านผู้มากด้วยราคะ และยั่วยุโทสะของเราด้วยความสำส่อนที่ทวีขึ้นของเจ้า

เยเรมีย์ 29:10

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เมื่อเป็นเชลยในบาบิโลนจนครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะมาเยือนเจ้าและทำตามสัญญาแห่งพระคุณที่จะนำเจ้ากลับคืนมาที่นี่”

พระบัญญัติ 23:18

อย่านำรายได้จากหญิงโสเภณีหรือชายโสเภณีมาแก้บนในพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะทั้งสองเป็นที่รังเกียจสำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

อิสยาห์ 23:15

ครั้งนั้นผู้คนจะลืมไทระไปเจ็ดสิบปี อันเป็นช่วงพระชนม์ชีพของกษัตริย์องค์หนึ่ง แต่ในตอนปลายของช่วงเจ็ดสิบปีนั้น ไทระจะเป็นเหมือนในเนื้อเพลงของหญิงโสเภณีที่ว่า

อิสยาห์ 23:16

“โอ หญิงโสเภณีที่ถูกลืม หยิบพิณขึ้นเถิด แล้วเดินไปทั่วเมือง เล่นพิณให้ไพเราะ ร้องเพลงหลายๆ เที่ยว เพื่อคนจะจำเจ้าได้”

ยะเอศเคล 16:25

เจ้าสร้างสถานบูชาอันสูงตระหง่านไว้ที่หัวถนนทุกสาย และทำให้ความงามของตนลดค่าลง โดยพลีกายให้ทุกคนที่ผ่านไปมาด้วยความสำส่อนมากยิ่งขึ้น

เยเรมีย์ 25:11

ดินแดนทั้งหมดนี้จะกลายเป็นซากทิ้งร้างว่างเปล่า และชนชาติเหล่านี้จะรับใช้กษัตริย์บาบิโลนเป็นเวลาเจ็ดสิบปี”