โฮเชยา 11:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁸ “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าหลุดมือไปได้อย่างไร? อิสราเอลเอ๋ย เราจะยอมปล่อยเจ้าไปได้อย่างไร? เราจะปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนอัดมาห์ได้หรือ? เราจะทำให้เจ้าเหมือนเศโบยิมได้อย่างไร? จิตใจที่อยู่ภายในเราก็เปลี่ยนไป ความเมตตาเอ็นดูของเราก็ได้รับการปลุกขึ้น

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁸ โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะให้เจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร? โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะมอบเจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร? เราจะให้เจ้าเหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร? เราจะทำให้เจ้าเหมือนเมืองเศโบยิมได้อย่างไร? จิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายใน ความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁸ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าได้​อย่างไร อิสราเอลเอ๋ย เราจะโยนเจ้าไปให้​ผู้​อื่นได้​อย่างไร เราจะปล่อยเจ้าให้เหมือนเมืองอัดมาห์​ได้​อย่างไร เรากระทำเจ้าให้เหมือนเมืองเศโบยิมได้​อย่างไร จิ​ตใจของเราปั่นป่วนอยู่​ภายใน ความเอ็นดูของเราก็​คุ​กรุ​่นขึ้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁸ พระยาห์เวห์​พูดว่า “เอฟราอิม​เอ๋ย เรา​จะ​มอบ​เจ้า​ไปให้​กับ​คนอื่น​ได้ยังไง อิสราเอล​เอ๋ย เรา​จะ​ยอม​ให้​เจ้า​ตก​ไปเป็น​ของ​ศัตรู​ได้ยังไง เรา​จะ​ปล่อย​ให้​เจ้า​เป็น​เหมือน​เมือง​อัดมาห์ ได้ยังไง เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็นเหมือน​เมือง​เศโบยิม​ได้ยังไง เรา​เปลี่ยนใจ​แล้ว ความรู้สึก​สงสาร​ทำ​ให้​เรา​ใจอ่อน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁸ “โอ! เอ็ฟ​รา​ยิม, เรา​จะ​ปล่อย​ให้​เจ้า​ไป​เสีย​อย่างไร​ได้? โอ! ยิศ​รา​เอล​เรา​จะ​ละทิ้ง​เจ้า​เสีย​อย่างไร​ได้? เรา​จะ​ทำ​แก่​เจ้า​เหมือน​อัด​มา​อย่างไร​ได้? เรา​จะ​กระทำ​ให้​เจ้า​เป็น​เหมือน​เมือง​ซะ​โบ​อี​มอ​ย่าง​ไร​ได้? ใจ​ของ​เรา​ก็​เป็น​ป่วน​อยู่​ภายใน, และ​ความรู้สึก​เอ็นดู​ก็​กำลัง​เร่าร้อน​ขึ้น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁸ โอ เอฟราอิม​เอ๋ย เรา​จะ​ไม่​แยแส​เจ้า​ได้​อย่าง​ไร โอ อิสราเอล​เอ๋ย เรา​จะ​ยก​เจ้า​ให้​ผู้​อื่น​ได้​อย่าง​ไร เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​อย่าง​อัดมาห์​ได้​อย่าง​ไร เรา​จะ​ปฏิบัติ​ต่อ​เจ้า​อย่าง​เศโบยิม​ได้​อย่าง​ไร ส่วน​ลึก​ใน​ใจ​ของ​เรา​เปลี่ยน​ไป พร้อม​กับ​ความ​เมตตา​ของ​เรา​ที่​ถูก​กระตุ้น​ขึ้น

โฮเชยา 11:8 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 31:20

เอฟราอิมเป็นลูกชายที่รัก เป็นลูกคนโปรดของเราไม่ใช่หรือ? แม้เราจะพูดตำหนิเขาเนืองๆ แต่เราก็ยังคงคิดถึงเขา ฉะนั้นจิตใจของเราอาลัยหาเขา เราเอ็นดูสงสารเขายิ่งนัก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

มัทธิว 23:37

“โอ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็มเอ๋ย เจ้าผู้เข่นฆ่าเหล่าผู้เผยพระวจนะและเอาหินขว้างบรรดาผู้ที่ทรงส่งมาหาเจ้า เราปรารถนาอยู่เนืองๆ ที่จะรวบรวมลูกๆ ของเจ้ามาเหมือนแม่ไก่ที่กกลูกๆ ไว้ใต้ปีก แต่เจ้าไม่ยอมเลย

โฮเชยา 6:4

“เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอะไรให้เจ้าได้? ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอะไรกับเจ้าดี? ความรักของเจ้าเหมือนหมอกบางยามเช้า เหมือนน้ำค้างรุ่งอรุณซึ่งเหือดหายไป

พระบัญญัติ 32:36

องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์ และทรงสงสารเอ็นดูผู้รับใช้ของพระองค์ เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นพละกำลังของพวกเขาเสื่อมลง และไม่มีใครหลงเหลืออยู่ ไม่ว่าทาสหรือไท

พระบัญญัติ 29:23

ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง

ยู​ดาส 1:7

เช่นเดียวกัน เมืองโสโดม เมืองโกโมราห์ และเมืองต่างๆ โดยรอบได้ปล่อยตัวมัวเมาทำผิดศีลธรรมทางเพศและกามวิปริต พวกนี้เป็นตัวอย่างของบรรดาผู้ที่จะรับโทษในไฟนิรันดร์

2เปโตร 2:6

พระองค์ได้ทรงลงโทษเมืองโสโดมกับโกโมราห์โดยเผาให้วอดวายเป็นเถ้าถ่านเพื่อเป็นตัวอย่างของสิ่งที่จะเกิดแก่คนอธรรม

อา​โม​ส 4:11

“เราคว่ำพวกเจ้าบางคนไป เหมือนที่เราคว่ำโสโดมและโกโมราห์ เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่ถูกฉวยออกมาจากกองไฟ ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เพลงคร่ำครวญ 1:20

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรเถิด ว่าข้าพระองค์ทุกข์ยากมากเพียงไร! จิตใจร้อนรุ่ม ดวงใจสับสนวุ่นวายอยู่ภายใน เพราะข้าพระองค์ได้กบฏอย่างที่สุด นอกบ้านมีแต่คมดาบคร่าชีวิตลูกหลาน ในบ้านมีแต่ความตาย

2พงศ์กษัตริย์ 13:23

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกรุณาพวกเขา ทรงสงสารและทรงห่วงใยพวกเขาเพราะเห็นแก่พันธสัญญาที่ทรงให้ไว้กับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ แม้บัดนี้ก็ไม่ได้ทรงประสงค์จะทำลายหรือเนรเทศพวกเขาให้พ้นพระพักตร์ไป

2ซามูเอล 24:16

เมื่อทูตสวรรค์เงื้อมือขึ้นจะทำลายล้างกรุงเยรูซาเล็ม องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทุกข์พระทัยเนื่องด้วยภัยพิบัตินั้น จึงตรัสกับทูตนั้นว่า “พอแล้ว! ยั้งมือเถิด” ขณะนั้นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์ชาวเยบุส

วินิจฉัย 10:16

แล้วเขาก็ทำลายพระต่างชาติเหล่านั้นและปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์ไม่อาจทนดูความทุกข์ทรมานของอิสราเอลได้อีกต่อไป

ปฐมกาล 14:8

แล้วกษัตริย์ทั้งห้า คือกษัตริย์แห่งโสโดม กษัตริย์แห่งโกโมราห์ กษัตริย์แห่งอัดมาห์ กษัตริย์แห่งเศโบยิม และกษัตริย์แห่งเบลา (คือโศอาร์) ยกออกไปตั้งแนวรบที่หุบเขาสิดดิม

วิวรณ์ 18:18

เมื่อเห็นควันที่เผานครนั้นพวกเขาจะร้องว่า ‘เคยมีนครไหนบ้างที่เหมือนนครยิ่งใหญ่นี้?’

วิวรณ์ 11:8

ซากศพของพยานทั้งสองจะถูกทิ้งอยู่กลางถนนแห่งมหานครซึ่งได้รับสมญานามว่า โสโดมและอียิปต์ ที่ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเขาถูกตรึงบนไม้กางเขน

เศฟันยาห์ 2:9

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลประกาศว่า “ฉะนั้นเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม และชาวอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์อย่างแน่นอนฉันนั้น เป็นแหล่งวัชพืชและแอ่งเกลือ เป็นแดนทิ้งร้างตลอดไป ประชากรของเราที่เหลืออยู่จะปล้นพวกเขา และชนชาติของเราที่รอดชีวิตจะครอบครองดินแดนของพวกเขา”

อา​โม​ส 7:6

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า “เหตุการณ์นี้ก็จะไม่เกิดขึ้นเช่นกัน”

อา​โม​ส 7:3

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้น”

เพลงคร่ำครวญ 3:33

เพราะพระองค์ไม่ได้ทรงเต็มพระทัยที่จะให้เกิดความทุกข์ทรมาน หรือความโศกเศร้าแก่มนุษย์ทั้งหลาย

เยเรมีย์ 9:7

ฉะนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ดูเถิด เราจะถลุงและทดสอบพวกเขา เพราะนอกจากนี้เราจะทำสิ่งอื่นใดได้อีก เนื่องจากบาปที่ประชากรของเราได้ทำ?

เยเรมีย์ 3:12

บัดนี้จงไปประกาศแก่พวกทางเหนือว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ‘อิสราเอลผู้ไม่ซื่อเอ๋ย กลับมาเถิด เราจะไม่หน้าบึ้งใส่เจ้าอีกต่อไป เพราะเราเปี่ยมด้วยเมตตา’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ ‘เราจะไม่โกรธขึ้งตลอดไป

อิสยาห์ 63:15

ขอโปรดทอดพระเนตรจากสวรรค์ และทรงมองดูจากที่ประทับอันสูงส่งบริสุทธิ์และทรงเกียรติสิริ ความกระตือรือร้นและฤทธานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน? ความกรุณาปรานีและความเมตตาสงสารของพระองค์ถูกยับยั้งไปจากข้าพระองค์ทั้งหลายแล้ว

เพลงสดุดี 106:45

เพราะเห็นแก่พวกเขา พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์ และพระทัยอ่อนลงเพราะความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์

1พงศ์กษัตริย์ 3:26

หญิงที่เป็นแม่ของเด็กนั้นจริงๆ สงสารลูกจับใจ จึงทูลกษัตริย์ว่า “อย่าเลยพระองค์เจ้าข้า ยกลูกให้นางไปเถิด อย่าฆ่าลูกเลย!” แต่อีกคนพูดว่า “ฟันเป็นสองท่อนเลย จะได้ไม่ต้องเป็นของเธอหรือของฉัน!”

อิสยาห์ 16:11

ดวงใจของเราคร่ำครวญเพื่อโมอับดั่งเสียงพิณ ส่วนลึกของจิตใจอาลัยคีร์หะเรเสท

เยเรมีย์ 18:8

แล้วหากชาตินั้นซึ่งเราได้เตือนไว้หันกลับจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะเปลี่ยนใจไม่ส่งภัยพิบัติมายังพวกเขาตามที่เราได้ตั้งใจไว้แต่แรก

เยเรมีย์ 42:10

‘หากพวกเจ้าคงอยู่ในดินแดนนี้ เราจะสร้างเจ้าขึ้นไม่ใช่รื้อลง จะปลูกเจ้าไว้ ไม่ใช่ถอนราก เพราะเราเศร้าใจกับภัยพิบัติซึ่งเราบันดาลให้เกิดแก่เจ้า

เพลงคร่ำครวญ 3:32

แม้พระองค์ทรงให้เกิดความทุกข์โศก แต่ก็ยังจะทรงสำแดงความเมตตาสงสาร ตามความรักมั่นคงอันใหญ่หลวงของพระองค์

ยะเอศเคล 6:9

ผู้ที่หนีรอดไปได้จะระลึกถึงเราในหมู่ชนชาติที่เขาถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย ว่าเราชอกช้ำใจเพียงใด เพราะใจใฝ่คบชู้ของพวกเขาซึ่งหันเหไปจากเรา เพราะตาของพวกเขาซึ่งกระสันหารูปเคารพต่างๆ เขาจะเกลียดตัวเองเพราะความชั่วที่ได้ทำลงไปและเพราะความประพฤติอันน่ารังเกียจทั้งสิ้นของตน

ยะเอศเคล 33:11

จงบอกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่าเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เราไม่อยากให้คนชั่วต้องตายฉันนั้น แต่อยากให้เขาหันกลับจากทางชั่วและมีชีวิตอยู่ จงหันเสียจากทางชั่วเถิด! จะตายทำไมเล่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย?’

โฮเชยา 7:1

เมื่อใดก็ตามที่เราจะรักษาอิสราเอล เมื่อนั้นบาปทั้งหลายของเอฟราอิมจะถูกตีแผ่ และอาชญากรรมของสะมาเรียจะถูกเปิดโปง พวกเขาชอบการหลอกลวง พวกขโมยพังเข้าไปในบ้านเรือน โจรผู้ร้ายก็ปล้นชิงตามท้องถนน

มีคาห์ 5:3

ฉะนั้น อิสราเอลจะถูกทอดทิ้ง จวบจนเมื่อถึงเวลาที่ผู้หญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์นั้นคลอดบุตร และพี่น้องอื่นๆ ของบุคคลนั้น กลับมาสมทบกับชนอิสราเอล

พระบัญญัติ 29:22

แล้วบุตรหลานของท่านในชั่วอายุต่อมา และคนต่างชาติจากแดนไกลจะเห็นหายนะในแผ่นดิน และโรคภัยซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ทรมานพวกเขา

2พงศาวดาร 36:15

พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขาได้ส่งทูตของพระองค์มาเตือนพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะพระองค์ทรงสงสารประชากรและที่ประทับของพระองค์

เยเรมีย์ 9:6

เจ้าอาศัยอยู่ท่ามกลางการหลอกลวง เพราะความหลอกลวงของพวกเขา พวกเขาจึงไม่ยอมรับเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น