โฮเชยา 10:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁷ สะมาเรียและกษัตริย์ของมันจะลอยหายไป เหมือนเศษไม้ที่อยู่บนผิวน้ำ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁷ กษัตริย์ของสะมาเรียจะพินาศ เหมือนเศษไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁷ สำหรับสะมาเรีย กษัตริย์​ของเขาจะมลายไปเหมือนฟองที่ลอยอยู่บนผิ​วน​้ำ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁷ กษัตริย์​ของ​สะมาเรีย​จะ​หายไป เหมือน​กับ​ขี้เลื่อย​บน​ผิวน้ำ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁷ ฝ่าย​ซะ​มา​เรีย​นั้น​กษัตริย์​ของ​เขา​ก็​ถูก​หัก​ทิ้ง​เสีย​ดุจ​กิ่งไม้​เล็กๆ ที่​ลอย​อยู่​บน​พื้นน้ำ.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁷ กษัตริย์​แห่ง​สะมาเรีย​จะ​เป็น​อย่าง​กิ่ง​ไม้ ลอย​ไป​บน​ผิว​น้ำ

โฮเชยา 10:7 Referans Kwoze

โฮเชยา 10:3

แล้วพวกเขาจะพูดว่า “เราไม่มีกษัตริย์ เพราะเราไม่ได้ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ถึงเรามีกษัตริย์ พวกเขาจะทำอะไรให้เราได้?”

ยู​ดาส 1:13

เขาเป็นคลื่นคะนองในทะเลที่ซัดความน่าอับอายของตนเป็นฟองฟู่ เขาเป็นดาวที่เตลิดจากวงโคจร ความมืดมิดได้ถูกสงวนไว้ให้เขาตลอดกาล

โฮเชยา 13:11

ฉะนั้นเราจึงให้กษัตริย์แก่เจ้าด้วยโทสะของเรา และเราก็พรากเขาไปด้วยความกริ้วโกรธของเรา

โฮเชยา 10:15

เบธเอลเอ๋ย มันจะเกิดขึ้นกับเจ้าอย่างนั้นแหละ เพราะเจ้าชั่วร้ายยิ่งนัก เมื่อรุ่งอรุณวันนั้นเริ่มขึ้น กษัตริย์อิสราเอลจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

2พงศ์กษัตริย์ 17:4

แต่กษัตริย์อัสซีเรียพบว่าโฮเชยาคิดกบฏ งดส่งเครื่องบรรณาการประจำปี และส่งทูตไปเข้าเฝ้ากษัตริย์โสแห่งอียิปต์ พระองค์จึงทรงให้จับโฮเชยาล่ามโซ่ตรวนและจำไว้ในคุก

2พงศ์กษัตริย์ 15:30

แล้วโฮเชยาบุตรเอลาห์ก็กบฏและปลงพระชนม์กษัตริย์เปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ และขึ้นครองราชย์แทนตรงกับปีที่ยี่สิบของรัชกาลโยธามโอรสของอุสซียาห์

2พงศ์กษัตริย์ 1:3

แต่ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเอลียาห์ชาวทิชบีว่า “จงไปพบผู้สื่อสารของกษัตริย์สะมาเรียนั้นและถามพวกเขาว่า ‘ในอิสราเอลไม่มีพระเจ้าหรือ ทำไมพวกเจ้าจึงต้องไปปรึกษาบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน?’

1พงศ์กษัตริย์ 21:1

ต่อมามีเหตุการณ์เกี่ยวข้องกับสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล สวนองุ่นนี้อยู่ในยิสเรเอล ใกล้กับวังของกษัตริย์อาหับแห่งสะมาเรีย

โฮเชยา 10:8

เทวสถานแห่งความชั่วร้ายซึ่งอยู่บนที่สูงของอิสราเอลจะถูกทำลาย มันเป็นบาปของอิสราเอล พืชหนามจะงอกขึ้น ปกคลุมแท่นบูชาของเขา แล้วพวกเขาจะกล่าวแก่ภูเขาทั้งหลายว่า “ปกคลุมเราไว้เถิด!” และบอกเนินเขาทั้งหลายว่า “ล้มมาทับเราเถิด!”