ฮี​บรู 1:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹ ในอดีตพระเจ้าตรัสกับบรรพบุรุษของเราผ่านทางผู้เผยพระวจนะหลายครั้งหลายคราด้วยวิธีการต่างๆ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹ นานมาแล้วพระเจ้าตรัสกับบรรพบุรุษของเราหลายครั้ง และหลายวิธีผ่านทางพวกผู้เผยพระวจนะ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹ ในโบราณกาลพระเจ้าได้ตรั​สด​้วยวิธีต่างๆมากมายแก่บรรพบุรุษทางพวกศาสดาพยากรณ์

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹ ใน​สมัยก่อน พระเจ้า​ได้​พูด​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​ผ่าน​ทาง​พวก​ผู้​พูดแทน​พระองค์​หลายครั้ง ด้วย​วิธีการ​ที่​หลากหลาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ เมื่อ​คราว​ก่อน​พระ​เจ้า​ได้​ตรัส​ทาง​พวก​ผู้​พยากรณ์​ที​ละ​เล็ก​ที​ละ​น้อย ด้วย​อาการ​หลาย​วิธี​แก่​บรรพ​บุรุษ,

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹ ใน​สมัย​ก่อน พระ​เจ้า​ได้​กล่าว​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​โดย​ผ่าน​บรรดา​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​หลาย​ครั้ง และ​ด้วย​วิธี​ต่างๆ กัน

ฮี​บรู 1:1 Referans Kwoze

​โยเอล 2:28

“และต่อมาภายหลัง เราจะเทวิญญาณของเราลงเหนือประชากรทั้งปวง บุตรชายบุตรสาวของเจ้าจะเผยพระวจนะ คนชราของเจ้าจะฝันเห็น คนหนุ่มของเจ้าจะเห็นนิมิต

ลู​กา 24:27

จากนั้นพระองค์ทรงอธิบายทุกอย่างที่กล่าวไว้ในพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระองค์เองให้เขาทั้งสองฟังตั้งแต่โมเสสตลอดจนผู้เผยพระวจนะทั้งปวง

กิจการ 2:30

แต่เขาเป็นผู้เผยพระวจนะและรู้ว่าพระเจ้าทรงสัญญากับเขาด้วยคำปฏิญาณว่าพระองค์จะทรงตั้งผู้หนึ่งในวงศ์วานของเขาให้ขึ้นครองบัลลังก์ของเขา

ลู​กา 1:55

ต่ออับราฮัมและวงศ์วานของเขาตลอดไป ตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้กับบรรพบุรุษของเรา”

กิจการ 13:32

“พวกเราแจ้งข่าวประเสริฐนี้แก่ท่าน คือสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้กับเหล่าบรรพบุรุษของเรา

ปฐมกาล 3:15

เราจะให้เจ้ากับหญิงนั้น เป็นศัตรูกัน ทั้งเผ่าพันธุ์ของเจ้ากับของนางด้วย เขาจะฟาดศีรษะของเจ้า และเจ้าจะฉกส้นเท้าของเขา”

ฮี​บรู 2:2

เพราะในเมื่อข้อความที่พระเจ้าตรัสผ่านทูตสวรรค์ยังผูกมัด และการละเมิดกับการไม่เชื่อฟังทุกอย่างยังได้รับการลงโทษอย่างยุติธรรม

ลู​กา 1:72

เพื่อทรงสำแดงพระเมตตาแก่บรรพบุรุษของเรา และเป็นการรำลึกถึงพันธสัญญาอันบริสุทธิ์ของพระองค์

กิจการ 28:23

พวกเขานัดหมายวันที่จะพบกับเปาโลและคนเป็นอันมากพากันมายังที่พักของเขา ตั้งแต่เช้าจดเย็นเปาโลอธิบายและประกาศเรื่องอาณาจักรของพระเจ้าแก่พวกเขาและพยายามยกเหตุผลจากหนังสือบทบัญญัติของโมเสสและหนังสือผู้เผยพระวจนะมาทำให้พวกเขาเชื่อพระเยซู

โย​ฮัน 9:29

เรารู้ว่าพระเจ้าตรัสกับโมเสส แต่ส่วนคนนั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามาจากไหน”

โย​ฮัน 7:22

ถึงกระนั้นเพราะโมเสสให้พวกท่านเข้าสุหนัต (ถึงแม้ว่าอันที่จริงแล้ว การเข้าสุหนัตไม่ได้มาจากโมเสส แต่มาจากบรรพบุรุษ) พวกท่านก็ให้ทารกเข้าสุหนัตในวันสะบาโต

ลู​กา 24:44

พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “นี่คือสิ่งที่เราบอกไว้เมื่อยังอยู่กับท่านทั้งหลาย คือทุกสิ่งต้องสำเร็จตามที่เขียนไว้เกี่ยวกับเราในหนังสือบัญญัติของโมเสส หนังสือผู้เผยพระวจนะ และในหนังสือสดุดี”

ปฐมกาล 6:3

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จิตวิญญาณของเราจะไม่คงอยู่กับมนุษย์ตลอดไป เพราะเขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ต้องตาย เขาจะมีอายุขัย 120 ปี”

โย​ฮัน 16:13

แต่เมื่อพระวิญญาณแห่งความจริงเสด็จมาพระองค์จะทรงนำพวกท่านไปสู่ความจริงทั้งมวล พระองค์จะไม่ตรัสโดยลำพังพระองค์เองแต่จะตรัสเฉพาะสิ่งที่ทรงได้ยินและจะทรงแจ้งแก่พวกท่านถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น

กิจการ 3:21

พระองค์จะต้องอยู่ในสวรรค์จนกว่าจะถึงวาระที่พระเจ้าทรงให้สิ่งสารพัดคืนสู่สภาพดีตามที่ได้ทรงสัญญาไว้นานมาแล้วผ่านทางเหล่าผู้เผยพระวจนะบริสุทธิ์ของพระองค์

ฮี​บรู 2:3

แล้วเราจะรอดพ้นไปได้อย่างไรหากเราละเลยความรอดอันยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้? แรกสุดองค์พระผู้เป็นเจ้าเองทรงประกาศความรอดนี้ และบรรดาผู้ได้ยินจากพระองค์ได้ยืนยันแก่เราทั้งหลาย

ฮี​บรู 3:5

โมเสสสัตย์ซื่อในฐานะผู้รับใช้ในทุกเรื่องเกี่ยวกับบ้านของพระเจ้า เป็นพยานถึงสิ่งที่จะตรัสในภายหน้า

ฮี​บรู 4:8

เพราะถ้าโยชูวาได้ให้พวกเขาเข้าสู่การพักสงบ พระเจ้าก็คงไม่ต้องตรัสถึงอีกวันหนึ่งในภายหลัง

ฮี​บรู 5:5

ดังนั้นพระคริสต์ก็เช่นกัน พระองค์ไม่ได้ทรงยกพระองค์เองขึ้นรับพระเกียรติสิริแห่งการเป็นมหาปุโรหิต แต่พระเจ้าตรัสกับพระองค์ว่า “เจ้าเป็นบุตรของเรา วันนี้เราได้เป็นบิดาของเจ้า”

ฮี​บรู 9:19

เมื่อโมเสสประกาศบทบัญญัติทุกข้อแก่เหล่าประชากรทั้งปวงแล้ว เขาก็นำเลือดลูกวัวพร้อมด้วยน้ำ ขนแกะสีแดงและกิ่งหุสบมาประพรมหนังสือม้วนและเหล่าประชากร

ฮี​บรู 11:2

เพราะความเชื่อนี้เองที่คนในสมัยก่อนได้รับการทรงชมเชย

ฮี​บรู 11:18

แม้พระเจ้าได้ตรัสกับเขาว่า “วงศ์วาน ของเจ้าจะนับทางสายอิสอัค”

ฮี​บรู 12:25

จงระวังอย่าปฏิเสธพระองค์ผู้ตรัสอยู่ ถ้าพวกเขายังหนีไม่พ้นเมื่อปฏิเสธพระองค์ผู้ตรัสเตือนในโลก เราย่อมจะหนีไม่พ้นยิ่งขึ้นเพียงใดหากเราหันหนีพระองค์ผู้ทรงเตือนเราจากสวรรค์?