ปฐมกาล 42:15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁵ นี่เป็นวิธีที่จะทดสอบคำพูดของพวกเจ้าคือ ฟาโรห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด พวกเจ้าจะกลับออกไปจากที่นี่ไม่ได้ฉันนั้น จนกว่าน้องชายคนสุดท้องของพวกเจ้าจะมาที่นี่

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁵ ข้าจะทดลองพวกเจ้าดังนี้ โดยพระชนม์ฟาโรห์ พวกเจ้าจะไปจากที่นี่ไม่ได้ เว้นแต่น้องสุดท้องมาที่นี่

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁵ พวกเจ้าจะถูกทดลองดังนี้ โดยพระชนม์​ฟาโรห์​พวกเจ้าจะไปจากที่​นี่​ไม่ได้ เว้นแต่​น้องชายสุดท้องมาที่​นี่

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁵ เรา​จะ​ให้​พวกเจ้า​พิสูจน์​ตัวเอง ใน​นาม​ของ​ฟาโรห์ เรา​สาบาน​ว่า​จะ​ไม่ปล่อย​พวกเจ้า​ไป​จาก​ที่นี่ จนกว่า​น้องชาย​คนเล็ก​ของ​พวกเจ้า​จะ​มา

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁵ เรา​จะ​ทดลอง​พวก​เจ้า​ดังนี้: เรา​สาบาน​โดย​พระชนม์​กษัตริย์​ฟา​โร​ว่า, พวก​เจ้า​จะ​ไป​จาก​เมือง​นี้​ไม่​ได้​เว้นแต่​จะ​พา​น้อง​สุดท้อง​มา​ก่อน.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁵ พวก​เจ้า​จะ​ถูก​ตรวจ​สอบ​อย่าง​นี้​คือ เรา​รับรอง​ใน​นาม​แห่ง​ฟาโรห์​ว่า พวก​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ไป​จาก​ที่​นี่​จน​กว่า​น้อง​คน​สุดท้อง​ของ​เจ้า​จะ​มา​ถึง

ปฐมกาล 42:15 Referans Kwoze

1ซามูเอล 17:55

ขณะซาอูลทอดพระเนตรดาวิดออกไปสู้กับโกลิอัท พระองค์ตรัสถามแม่ทัพอับเนอร์ว่า “อับเนอร์ เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร?” อับเนอร์ทูลตอบว่า “ข้าแต่กษัตริย์ พระองค์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพระบาทไม่ทราบฉันนั้น”

ยา​โก​โบ 5:12

พี่น้องทั้งหลาย เหนือสิ่งอื่นใดอย่าสาบาน ไม่ว่าอ้างสวรรค์ อ้างพิภพโลก หรืออ้างสิ่งอื่นใด ใช่ก็ว่า “ใช่” ไม่ก็ว่า “ไม่” มิฉะนั้นท่านจะถูกตัดสินลงโทษ

เยเรมีย์ 5:7

“ควรหรือที่เราจะอภัยให้พวกเจ้า? ลูกหลานของพวกเจ้าได้ละทิ้งเรา และสาบานโดยอ้างพระต่างๆ ซึ่งไม่ใช่พระเจ้า เราได้จัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นให้พวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคบชู้ และแห่กันไปยังสำนักนางโลม

เยเรมีย์ 5:2

ถึงแม้พวกเขากล่าวว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ พวกเขาก็กำลังสาบานเท็จ”

1ซามูเอล 20:3

แต่ดาวิดสาบานและกล่าวว่า “เสด็จพ่อของท่านทรงทราบดีว่าท่านโปรดปรานข้าพเจ้า พระองค์คงดำริว่า ‘อย่าให้โยนาธานรู้เรื่องนี้เลย เดี๋ยวเขาจะสะเทือนใจ’ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใดและท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด ข้าพเจ้าอยู่ใกล้ความตายแค่คืบฉันนั้น”

1ซามูเอล 1:26

ฮันนาห์กล่าวกับเอลีว่า “ท่านเจ้าข้า ท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด ดิฉันคือหญิงซึ่งเคยมายืนอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าตรงนี้

พระบัญญัติ 6:13

จงยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จงปรนนิบัติพระองค์แต่ผู้เดียว และจงสาบานในพระนามของพระองค์

ปฐมกาล 43:3

แต่ยูดาห์พูดกับบิดาว่า “คนๆ นั้นกำชับไว้ว่า ‘เจ้าจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาพบเรา ถ้าไม่พาน้องชายคนเล็กมาด้วย’

ปฐมกาล 42:34

แล้วพาน้องชายคนสุดท้องมาหาเรา เราจะได้รู้ว่าเจ้าเป็นคนสุจริตไม่ใช่คนสอดแนม แล้วเราจะคืนพี่น้องของเจ้าที่ถูกขังไว้ให้พวกเจ้า และเจ้าสามารถติดต่อค้าขายในดินแดนนี้ด้วย’ ”

ปฐมกาล 42:30

“ชายผู้เป็นเจ้านายปกครองดินแดนพูดจาหาเรื่องเราและทำต่อเราราวกับว่าพวกเราไปสอดแนมในแผ่นดินนั้น

ปฐมกาล 42:20

แต่พวกเจ้าต้องพาน้องคนสุดท้องของเจ้ากลับมาหาเรา เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้พิสูจน์คำพูดของพวกเจ้า และเพื่อพวกเจ้าจะได้ไม่ตาย” พวกเขาก็ยอมทำตามนั้น

ปฐมกาล 42:16

ให้คนหนึ่งในพวกเจ้ากลับไปพาน้องชายมา เราจะกักพวกที่เหลือไว้ในคุก เพื่อจะได้พิสูจน์ว่าเรื่องที่เจ้าเล่านั้นเป็นความจริงหรือไม่ ถ้าไม่จริง ฟาโรห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด พวกเจ้าก็เป็นสายลับฉันนั้น!”

ปฐมกาล 42:12

โยเซฟยืนกรานว่า “ไม่จริง! พวกเจ้าเข้ามาดูว่าดินแดนของเรามีจุดอ่อนตรงไหน”

ปฐมกาล 42:7

โยเซฟเห็นพวกพี่ๆ ก็จำได้ทันที แต่เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้จักและพูดจาหาเรื่องพวกเขา เขาถามว่า “พวกเจ้ามาจากที่ไหน?” พวกเขาตอบว่า “จากดินแดนคานาอันเพื่อซื้อข้าว”

ปฐมกาล 42:14

โยเซฟกล่าวกับพวกเขาว่า “อย่างที่เราบอกเจ้านั่นแหละ พวกเจ้าเป็นสายลับ!

ปฐมกาล 43:5

แต่ถ้าพ่อไม่ยอมให้น้องไป พวกเราก็จะไม่ไป เพราะเจ้านายคนนั้นสั่งไว้ว่า ‘เจ้าจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาพบเรา ถ้าไม่พาน้องชายคนเล็กมาด้วย’ ”