ปฐมกาล 41:51 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵¹ โยเซฟตั้งชื่อบุตรหัวปีว่ามนัสเสห์ เขากล่าวว่า “เพราะพระเจ้าทรงทำให้ข้าพเจ้าลืมความทุกข์ยากทั้งปวงและญาติพี่น้องทั้งหมดในครัวเรือนบิดาของข้าพเจ้า”

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁵¹ โยเซฟเรียกลูกหัวปีว่า มนัสเสห์ “เพราะว่าพระเจ้าโปรดให้ข้าพเจ้าลืมความยากลำบากทั้งปวง และพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของบิดาเสีย”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵¹ โยเซฟเรียกบุตรหัวปี​ว่า มน​ัสเสห์ กล่าวว่า “เพราะว่าพระเจ้าทรงโปรดให้ข้าพเจ้าลืมความยากลำบากทั้งปวง และวงศ์วานทั้งสิ้นของบิดาเสีย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵¹ โยเซฟ​ตั้งชื่อ​ลูกชาย​คนแรก​ว่า มนัสเสห์ โยเซฟ​พูด​ว่า “พระเจ้า​ทำ​ให้​ผม​ลืม​ความ​ทุกข์ยาก​ลำบาก​ของ​ผม​ทั้งสิ้น รวมทั้ง​ทุกคน​ใน​ครอบครัว​ของ​พ่อ​ผม”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵¹ โยเซฟ​ได้​เรียก​ชื่อ​บุตร​หัวปี​ว่า มะนา​เซ (ลืม​เสีย): หมายความ​ว่า, “พระเจ้า​ทรง​บันดาล​ให้​ข้าพ​เจ้า​ลืม​เสีย​ซึ่ง​บรรดา​ความ​ยากลำบาก​และ​บรรดา​พงศ์พันธุ์​ของ​บิดา.”

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵¹ โยเซฟ​พูด​ว่า “เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​ได้​ช่วย​ให้​ข้าพเจ้า​ลืม​ความ​ยาก​ลำบาก​ทั้ง​ปวง​และ​ญาติ​พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย” เขา​จึง​ตั้งชื่อ​บุตร​คน​แรก​ว่า มนัสเสห์

ปฐมกาล 41:51 Referans Kwoze

เพลงสดุดี 30:5

เพราะพระพิโรธของพระองค์คงอยู่เพียงชั่วครู่ แต่ความโปรดปรานของพระองค์คงอยู่ชั่วชีวิต การร่ำไห้อาจคงอยู่ชั่วข้ามคืน แต่ความชื่นชมยินดีจะมาในเวลาเช้า

สุภาษิต 31:7

ให้เขาดื่มจะได้ลืมความอับจน และไม่นึกถึงทุกข์เข็ญของตนอีก

เพลงสดุดี 30:11

พระองค์ทรงเปลี่ยนการคร่ำครวญของข้าพเจ้าให้กลับกลายเป็นการเต้นรำ พระองค์ทรงถอดชุดผ้ากระสอบสำหรับไว้ทุกข์ของข้าพเจ้าออก และสวมความชื่นบานให้แทน

พระบัญญัติ 33:17

ผู้ทรงไว้ซึ่งศักดาดุจลูกวัวหนุ่มหัวปี เขาสัตว์ของเขาคือเขาของวัวป่า เขาจะขวิดประชาชาติทั้งหลายด้วยเขาสัตว์เหล่านั้น แม้ประชาชาติที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก นี่แหละคือชนเอฟราอิมนับหมื่น และชนมนัสเสห์นับพัน”

ปฐมกาล 41:30

แต่เจ็ดปีแห่งการกันดารอาหารจะตามมา แล้วประชาชนจะลืมความอุดมสมบูรณ์ทั้งสิ้นของประเทศอียิปต์ และการกันดารอาหารจะทำลายแผ่นดินนี้

อิสยาห์ 65:16

ผู้ใดจะกล่าวอวยพรในดินแดนนั้น ก็จะกล่าวโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง ผู้ใดจะกล่าวปฏิญาณในดินแดนนั้น ก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง เพราะความทุกข์ลำเค็ญในอดีตจะถูกลืม และถูกซ่อนไว้จากสายตาของเรา

อิสยาห์ 57:16

เราจะไม่กล่าวโทษเนืองนิตย์หรือโกรธเคืองอยู่ร่ำไป มิฉะนั้นแล้วจิตวิญญาณของมนุษย์จะสิ้นแรงต่อหน้าเรา ลมหายใจของมนุษย์ที่เราสร้างขึ้นจะขาดรอน

เพลงสดุดี 45:10

พระราชธิดาเอ๋ย ขอทรงสดับฟังและพิเคราะห์ดู ขอทรงลืมชนชาติและลืมบ้านบิดาของพระนาง

ปฐมกาล 48:5

“บัดนี้ เอฟราอิมและมนัสเสห์ ลูกทั้งสองคนของเจ้าซึ่งเกิดในอียิปต์ก่อนที่เราจะมาถึง เขาจะถูกนับว่าเป็นลูกของเรา เขาทั้งสองจะเป็นลูกของเราเหมือนรูเบนและสิเมโอน

ปฐมกาล 41:50

ก่อนปีกันดารอาหารจะมาถึง โยเซฟได้บุตรชายสองคนซึ่งเกิดจากนางอาเสนัทบุตรีของปุโรหิตโปทิเฟราแห่งเมืองโอน

ปฐมกาล 41:52

เขาตั้งชื่อบุตรชายคนที่สองว่าเอฟราอิม เขากล่าวว่า “เพราะพระเจ้าทรงกระทำให้ข้าพเจ้ามีลูกมีหลานมากมายในดินแดนที่ข้าพเจ้าตกทุกข์ได้ยาก”

ปฐมกาล 48:1

ต่อมามีคนมาบอกโยเซฟว่า “บิดาของท่านป่วย” เขาจึงพาบุตรสองคนคือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปเยี่ยม

โยชูวา 14:4

เพราะลูกหลานของโยเซฟได้กลายเป็นสองเผ่า คือเผ่ามนัสเสห์และเผ่าเอฟราอิม ชนเลวีไม่ได้รับดินแดนใดๆ เว้นแต่เมืองสำหรับอาศัยและทุ่งหญ้าสำหรับฝูงสัตว์ของพวกเขา

โยชูวา 17:1

ดินแดนที่เป็นส่วนของเผ่ามนัสเสห์ บุตรหัวปีของโยเซฟมีดังนี้ สำหรับมาคีร์ บุตรชายหัวปีของมนัสเสห์ ผู้เป็นบรรพบุรุษของกิเลอาดได้รับดินแดนกิเลอาดและบาชานไปแล้ว เพราะว่าพวกมาคีร์เป็นนักรบแกล้วกล้า

1ซามูเอล 1:20

เมื่อถึงวาระกำหนดฮันนาห์ก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย นางตั้งชื่อให้ว่าซามูเอล ตามที่นางกล่าวว่า “เพราะดิฉันทูลขอเขาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า”

อาฤธโม 26:28

วงศ์วานของโยเซฟแยกตามตระกูลนับตามมนัสเสห์และเอฟราอิมคือ

โยบ 11:16

ท่านย่อมจะลืมความทุกข์ลำบากได้แน่นอน แม้นึกได้ก็ดุจสายน้ำที่ไหลผ่านพ้นไป