ปฐมกาล 3:18 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁸ ต้นหนามน้อยใหญ่จะงอกขึ้นมาบนแผ่นดิน และเจ้าจะกินพืชพันธุ์จากท้องทุ่ง

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁸ ต้นไม้และพืชที่มีหนามจะงอกขึ้นบนดินแก่เจ้า และเจ้าจะกินพืชตามท้องทุ่ง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁸ แผ่​นดินจะงอกต้นไม้​ที่​มี​หนามและผักที่​มี​หนามแก่​เจ้า และเจ้าจะกินผักในท้องทุ่ง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁸ แผ่นดิน​จะ​เกิด​หนาม​และ​วัชพืช​ให้กับเจ้า และ​เจ้า​จะ​ต้อง​กิน​พืช​ที่​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁸ แผ่น​ดิน​จะ​งอก​ต้นไม้​ที่​มี​หนาม​ให้แก่​เจ้า, และ​เจ้า​จะ​กิน​ผัก​ที่​ทุ่งนา;

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁸ พื้น​ดิน​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ต้อง​เผชิญ​กับ​พุ่ม​ไม้​หนาม และ​พืช​พันธุ์​ไม้​มี​หนาม และ​ต้อง​กิน​พืช​ใน​ทุ่ง

ปฐมกาล 3:18 Referans Kwoze

มัทธิว 13:7

บางเมล็ดตกกลางพงหนามโดนหนามงอกคลุม

อิสยาห์ 7:23

ในวันนั้นทุกแห่งที่มีต้นองุ่นพันต้นซึ่งมีมูลค่าเป็นเงินหนักพันเชเขลจะมีแต่พงหนาม

โยบ 5:5

พืชผลของเขาถูกคนหิวโหยผลาญหมด แม้แต่ที่ขึ้นในพงหนามก็หมดสิ้น ทรัพย์สินของเขาถูกคนกระหายฉกฉวยไป

ฮี​บรู 6:8

แต่ผืนแผ่นดินที่เกิดหนามเล็กหนามใหญ่ก็ไร้ค่าและตกอยู่ในอันตรายจากการถูกสาปแช่ง ในที่สุดก็จะถูกเผาทิ้ง

เยเรมีย์ 4:3

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับชาวยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มว่า “จงไถพรวนดินแข็งแห่งจิตใจของเจ้า และอย่าหว่านเมล็ดพืชลงกลางดงหนาม

อิสยาห์ 32:13

และเพราะดินแดนแห่งประชากรของเรา ซึ่งรกไปด้วยหนามน้อยใหญ่ จงไว้ทุกข์ให้บ้านเรือนทั้งปวงที่รื่นเริงเฮฮา และให้นครสำมะเลเทเมาแห่งนี้

อิสยาห์ 5:6

เราจะทิ้งให้เริศร้าง ไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้ ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมด เราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝน มารดมันอีกต่อไป”

สุภาษิต 22:5

เส้นทางของคนชั่วมีกับดักและตาข่าย ส่วนผู้ที่ปกป้องชีวิตของตนก็หลีกห่างจากทางนั้น

โยบ 31:40

ก็ขอให้หนามงอกขึ้นแทนที่ข้าวสาลี และวัชพืชงอกแทนข้าวบาร์เลย์” โยบพูดจบลงตรงนี้

โยชูวา 23:13

ก็จงรู้แน่เถิดว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะไม่ขับไล่ชนชาติเหล่านั้นออกไปให้พ้นหน้าท่าน แต่ในทางกลับกัน เขาจะกลายป็นบ่วงแร้วและกับดักล่อท่าน เป็นแส้ที่โบยหลังของท่าน เป็นเสี้ยนหนามของท่าน จนกว่าท่านจะพินาศไปจากดินแดนอันอุดมสมบูรณ์นี้ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน

เยเรมีย์ 12:13

พวกเขาได้หว่านข้าวสาลี แต่เก็บเกี่ยวหนาม จะตรากตรำทำงาน แต่ไม่ได้อะไร ดังนั้นเขาจึงเก็บเกี่ยวได้แต่ความอับอาย เนื่องจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

สุภาษิต 24:31

เราเห็นหนามงอกอยู่ทั่วทุกแห่ง ผืนดินถูกปกคลุมด้วยวัชพืช รั้วกำแพงหินก็ปรักหักพัง

เพลงสดุดี 104:2

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างเหมือนเป็นฉลองพระองค์ พระองค์ทรงขึงฟ้าสวรรค์ดั่งขึงเต็นท์

เพลงสดุดี 90:3

พระองค์ทรงทำให้มนุษย์กลับคืนสู่ธุลีดิน โดยตรัสว่า “บรรดาบุตรของมนุษย์เอ๋ย จงคืนสู่ธุลีดินเถิด”

โยบ 1:21

และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าออกมาจากครรภ์มารดาตัวเปล่า และข้าพเจ้าจะจากไปตัวเปล่า องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานและองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเอาไป สรรเสริญพระนามของพระยาห์เวห์”

หน​ังสือโรม 14:2

คนหนึ่งเชื่อว่ากินได้ทุกอย่าง แต่อีกคนหนึ่งซึ่งมีความเชื่ออ่อนแอกินแต่ผักเท่านั้น

ปฐมกาล 3:17

พระองค์ตรัสกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังภรรยาของเจ้าและกินผลไม้ซึ่งเราสั่งเจ้าว่า ‘เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นไม้นั้น’ “แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเจ้า เจ้าจะหาเลี้ยงชีพจากแผ่นดินด้วยความลำบากตรากตรำ ตลอดชีวิตของเจ้า

ปฐมกาล 3:19

เจ้าจะทำมาหากิน อาบเหงื่อต่างน้ำ ตราบจนเจ้ากลับคืนสู่ดิน เพราะเรานำเจ้ามาจากดิน เพราะเจ้าเป็นธุลีดิน และเจ้าจะกลับคืนสู่ธุลีดิน”

อิสยาห์ 7:24

คนจะถือคันธนูและลูกธนูไปที่นั่น เพราะทั้งดินแดนจะมีหนามปกคลุม