ปฐมกาล 23:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

² นางตายที่คีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) ในดินแดนคานาอัน อับราฮัมไว้ทุกข์ให้ซาราห์และคร่ำครวญอาลัยถึงนาง

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

² แล้วซาราห์ก็สิ้นชีวิตที่เมืองคีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) ในดินแดนคานาอัน อับราฮัมไว้ทุกข์ให้ซาราห์และร้องไห้คิดถึงนาง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

² แล​้วซาราห์​ก็​สิ​้นชีวิตที่เมืองคีริยาทอารบา คือเมืองเฮโบรน ในแผ่นดินคานาอัน อับราฮัมไว้​ทุกข์​ให้​ซาราห์และร้องไห้คิดถึงนาง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

² นาง​ตาย​ที่​เมือง​คิริยาทอารบา (คือ​เมือง​เฮโบรน) ใน​แคว้น​คานาอัน อับราฮัม​เศร้าโศก​เสียใจ​มาก เขา​ร้องไห้​ให้​กับ​ซาราห์

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

² นาง​ซา​รา​ก็​ถึงแก่​ความ​ตาย​ที่​เมือง​คิ​ริ​ยัธอะ​ระ​บา (คือ​เฮ็บ​โร​น) ใน​แผ่น​ดิน​คะ​นา​อัน: และ​อับ​รา​ฮาม​ได้​ไว้ทุกข์​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​ถึง​นาง​ซา​รา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

² แล้ว​นาง​ก็​สิ้น​ชีวิต​ที่​คีริยาทอาร์บา (มี​อีก​ชื่อ​ว่า เฮโบรน) ใน​ดินแดน​ของ​คานาอัน อับราฮัม​เข้า​ไป​ร้อง​คร่ำครวญ​ถึง​ซาราห์ และ​ร้องไห้​ถึง​นาง

ปฐมกาล 23:2 Referans Kwoze

ปฐมกาล 23:19

จากนั้นอับราฮัมจึงฝังศพซาราห์ภรรยาของเขาในถ้ำที่อยู่ในทุ่งมัคเปลาห์ใกล้มัมเร (ซึ่งอยู่ที่เมืองเฮโบรน) ในดินแดนคานาอัน

ปฐมกาล 13:18

ดังนั้นอับรามจึงย้ายเต็นท์ไปอยู่ใกล้หมู่ต้นไม้ใหญ่ของมัมเรที่เมืองเฮโบรน และได้สร้างแท่นบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าที่นั่น

1พงศาวดาร 6:57

วงศ์วานของอาโรนจึงได้รับเฮโบรน (เมืองลี้ภัย) ลิบนาห์ ยาททีร์ เอชเทโมอา

วินิจฉัย 1:10

แล้วไปสู้รบกับชาวคานาอันในเฮโบรน (เดิมเรียกว่า คีริยาทอารบา) และพิชิตเชชัย อาหิมาน และทัลมัย

กิจการ 8:2

บรรดาผู้อยู่ในทางพระเจ้าจัดการฝังศพสเทเฟนและอาลัยถึงเขาอย่างยิ่ง

โย​ฮัน 11:35

พระเยซูทรงร้องไห้

โย​ฮัน 11:31

เมื่อพวกยิวที่คอยปลอบใจมารีย์อยู่ที่บ้านเห็นว่านางรีบลุกขึ้นออกไป พวกเขาก็ตามนางมาเพราะคิดว่านางจะไปร้องไห้ที่อุโมงค์ฝังศพ

เยเรมีย์ 22:18

ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ว่า “ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า ‘อนิจจา พี่น้องของเรา!’ ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า ‘อนิจจา นายเหนือหัว! อนิจจา ฝ่าพระบาท!’

เยเรมีย์ 22:10

อย่าร่ำไห้ให้แก่กษัตริย์ที่ตายหรือคร่ำครวญถึงความสูญเสียของเขาเลย แต่จงร้องไห้อย่างขมขื่นให้แก่บรรดาคนที่ตกเป็นเชลย เพราะเขาจะไม่ได้กลับมา เห็นบ้านเกิดเมืองนอนอีกแล้ว

2พงศาวดาร 35:25

เยเรมีย์แต่งบทเพลงคร่ำครวญไว้อาลัยแด่โยสิยาห์ และคณะนักร้องชายหญิงทุกคนยังคงขับร้องเพลงไว้อาลัยโยสิยาห์ตราบจนทุกวันนี้ซึ่งกลายเป็นประเพณีในอิสราเอล และมีบันทึกไว้ในประมวลบทเพลงคร่ำครวญ

2ซามูเอล 5:5

พระองค์ทรงปกครองเหนือยูดาห์เจ็ดปีหกเดือนที่เมืองเฮโบรน และปกครองเหนืออิสราเอลกับยูดาห์ทั้งหมดสามสิบสามปีที่กรุงเยรูซาเล็ม

2ซามูเอล 5:3

เมื่อผู้อาวุโสทั้งปวงของอิสราเอลมาเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิดที่เมืองเฮโบรน กษัตริย์ทรงทำสัญญากับพวกเขาที่นั่นต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า และพวกเขาเจิมตั้งดาวิดเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล

2ซามูเอล 2:11

ดาวิดเป็นกษัตริย์อยู่เหนือวงศ์วานยูดาห์ในเมืองเฮโบรนอยู่เจ็ดปีกับหกเดือน

2ซามูเอล 1:17

แล้วดาวิดคร่ำครวญไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูลกับโยนาธานราชโอรส

2ซามูเอล 1:12

พวกเขาพากันไว้ทุกข์ ร่ำไห้ และถืออดอาหารจนถึงเวลาเย็น เพื่อไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูล และโยนาธานราชโอรส และเพื่อไพร่พลขององค์พระผู้เป็นเจ้าและชาวอิสราเอลซึ่งสิ้นชีวิตในสงคราม

1ซามูเอล 28:3

ฝ่ายซามูเอลสิ้นชีวิตไปแล้ว และคนอิสราเอลทั้งปวงพากันไว้อาลัยให้เขา เขาถูกฝังไว้ที่รามาห์ซึ่งเป็นบ้านเกิด ซาอูลได้ทรงกำจัดคนทรงและหมอดูทั้งหมดไปจากแผ่นดิน

1ซามูเอล 20:31

ตราบใดที่ลูกของเจสซีคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ตัวเจ้าหรืออาณาจักรของเจ้าก็ตั้งอยู่ไม่ได้ ไปสิไปเอาตัวมันมา เพราะมันต้องตาย!”

โยชูวา 20:7

เมืองที่เขาตั้งเป็นเมืองลี้ภัยคือเคเดชแห่งกาลิลีในแถบเทือกเขาแห่งนัฟทาลี เชเคมในแดนเทือกเขาแห่งเอฟราอิม และคีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) ในแถบเทือกเขาแห่งยูดาห์

โยชูวา 10:39

พวกเขาเข้ายึดเมืองพร้อมทั้งหมู่บ้านต่างๆ ฆ่าฟันกษัตริย์และชาวเมืองทุกคนด้วยดาบ พวกเขาทำลายล้างทุกคนจนหมดสิ้นเหมือนที่ได้ทำต่อลิบนาห์และเฮโบรน ไม่มีเหลือรอดสักคนเดียว

พระบัญญัติ 34:8

ประชากรอิสราเอลไว้ทุกข์ให้โมเสสเป็นเวลาสามสิบวันในที่ราบโมอับนั้น จนกระทั่งช่วงเวลาแห่งการร้องไห้ไว้ทุกข์จบสิ้นลง

อาฤธโม 20:29

ครั้นชุมนุมประชากรทั้งปวงทราบว่าอาโรนสิ้นชีวิตแล้ว วงศ์วานของอิสราเอลทั้งหมดก็ไว้อาลัยให้อาโรนอยู่สามสิบวัน

อาฤธโม 13:22

เขาขึ้นไปถึงเนเกบ ถึงเมืองเฮโบรน (ก่อตั้งขึ้นก่อนเมืองโศอันในอียิปต์เจ็ดปี) เป็นที่ซึ่งอาหิมาน เชชัย และทัลมัย เชื้อสายของอานาคอาศัยอยู่

ปฐมกาล 50:10

เมื่อพวกเขามาถึงลานนวดข้าวที่อาทาดใกล้แม่น้ำจอร์แดน พวกเขาก็ร้องไห้คร่ำครวญอย่างขมขื่นเสียงดังมาก โยเซฟไว้ทุกข์ให้บิดาเจ็ดวัน

ปฐมกาล 27:41

เอซาวเก็บความแค้นที่มีต่อยาโคบไว้ เพราะพรที่บิดาได้ให้ยาโคบ เขาบอกกับตนเองว่า “วันไว้ทุกข์ให้พ่อก็ใกล้เข้ามาแล้ว ตอนนั้นเราจะฆ่ายาโคบน้องชายของเรา”

ปฐมกาล 23:1

ซาราห์มีชีวิตอยู่จนอายุ 127 ปี นี่คือช่วงชีวิตของนางซาราห์

ปฐมกาล 24:67

อิสอัคก็นำเรเบคาห์เข้าไปในเต็นท์ที่ซาราห์ผู้เป็นมารดาของเขาเคยอาศัย และแต่งงานกับเรเบคาห์ ดังนั้นนางจึงมาเป็นภรรยาของเขา และเขารักนาง และอิสอัคก็คลายความเศร้าโศกที่มารดาของเขาเสียชีวิต

ปฐมกาล 35:27

ยาโคบกลับบ้านมาหาอิสอัคบิดาของเขาที่มัมเรใกล้คีริยาทอารบา (คือเมืองเฮโบรน) ที่ซึ่งอับราฮัมกับอิสอัคได้อาศัยอยู่

ปฐมกาล 37:14

ดังนั้นอิสราเอลจึงกล่าวกับโยเซฟว่า “เจ้าจงไปดูว่าพวกพี่ชายของเจ้าและฝูงสัตว์เป็นอย่างไรกันบ้าง แล้วจงกลับมาบอกพ่อ” แล้วอิสราเอลจึงส่งเขาออกจากหุบเขาเฮโบรน เมื่อโยเซฟมาถึงเมืองเชเคม

โยชูวา 15:13

ตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าโยชูวามอบดินแดนส่วนหนึ่งในยูดาห์ให้แก่คาเลบบุตรเยฟุนเนห์ คือคีริยาทอารบาหรือเฮโบรน (อารบาเป็นบรรพบุรุษของมนุษย์ยักษ์อานาค)

โยชูวา 15:54

ฮุมทาห์ คีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) และศิโยร์ รวม 9 เมืองกับหมู่บ้านต่างๆ

โยชูวา 21:11

พวกเขาได้ให้เมืองคีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) กับทุ่งหญ้าโดยรอบในแถบเทือกเขาแห่งยูดาห์ (อารบาเป็นบรรพบุรุษของชาวอานาค)

เนหะมีย์ 11:25

ชาวยูดาห์ส่วนหนึ่งอาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ได้แก่ คีริยาทอารบา ดีโบน เยขับเซเอล และหมู่บ้านรอบเมืองเหล่านี้

ปฐมกาล 50:1

โยเซฟโผเข้าไปหาร่างของบิดา ร้องไห้และจูบเขา

1ซามูเอล 25:1

ซามูเอลสิ้นชีวิตลง ชาวอิสราเอลทั้งปวงพากันมาร่วมชุมนุมไว้อาลัยให้แก่ซามูเอล และฝังศพเขาที่รามาห์บ้านเกิดของเขา ส่วนดาวิดย้ายไปที่ถิ่นกันดารมาโอน