Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




กาลาเทีย 4:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

27 ตามที่มีเขียนไว้ว่า “จงยินดีเถิด หญิงหมันเอ๋ย ผู้ไม่เคยมีลูก จงเปล่งเสียงโห่ร้องเถิด เจ้าผู้ไม่เคยเจ็บครรภ์ เพราะลูกของหญิงที่โดดเดี่ยว ก็ยังมีมากกว่าลูกของหญิงผู้มีสามี”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

27 เพราะว่ามีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “จงชื่นชมยินดีเถิด โอหญิงหมันเอ๋ย ผู้ไม่คลอดบุตร จงเปล่งเสียงโห่ร้อง เจ้าผู้ไม่เจ็บครรภ์ เพราะว่าบุตรของแม่ร้าง ก็ยังมีมากกว่าบุตรของหญิงที่มีสามี”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

27 เพราะมีคำเขียนไว้​แล​้​วว​่า ‘จงชื่นชมยินดี​เถิด หญิงหมันผู้​ไม่​คลอดบุตร จงเปล่งเสียงโห่​ร้อง เจ้​าผู้​ไม่ได้​เจ​็บครรภ์ ด้วยว่าหญิงที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวก็ยั​งม​ี​บุ​ตรมากกว่าหญิงที่ยั​งม​ี​สามี​อยู่​กับนางมากมายนัก’

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

27 เหมือนกับ​ที่​พระคัมภีร์​เขียน​ถึงเธอ​ว่า “หญิง​ที่​เป็น​หมัน​และ​ไม่เคย​คลอดลูก ให้​ดีใจ​เถิด คน​ที่​ไม่เคย​เจ็บท้อง​คลอดลูก ให้​เปล่ง​เสียง​ร้อง​ยินดี เดี๋ยวนี้​คุณ​โดดเดี่ยว​อ้างว้าง แต่​คุณ​จะ​มี​ลูก​มากกว่า​หญิง​ที่​มี​สามี”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

27 เพราะ​มี​คำ​เขียน​ไว้​แล้ว​ว่า, โอ​หญิง​หมัน​ผู้​ไม่​บังเกิด​ลูก, จง​ยินดี​เถิด​หญิง​ที่​ไม่​เจ็บปวด​คลอด​ลูก, “จง​เปล่ง​สำเนียง. เพราะว่า​ลูก​ของ​หญิง​ซึ่ง​ผัว​ร้าง​นั้น มากกว่า​ลูก​ของ​หญิง​ที่​อยู่​กับ​ผัว.

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

27 ด้วย​ว่า​มี​บันทึก​ไว้​คือ “จง​ยินดี​เถิด หญิง​ที่​เป็น​หมัน และ​ไม่​มี​บุตร​เอ๋ย จง​ตะโกน​และ​ร้อง​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​เถิด เจ้า​ผู้​ไม่​เจ็บ​ครรภ์ เพราะ​หญิง​ที่​ถูก​ทอดทิ้ง​จะ​มี​บุตร​มาก​กว่า หญิง​ที่​อยู่​กับ​สามี”

Gade chapit la Kopi




กาลาเทีย 4:27
9 Referans Kwoze  

พระองค์ประทานเหย้าเรือนแก่ผู้หญิงที่เป็นหมัน เพื่อเธอจะเป็นมารดาผู้มีสุขของลูกๆ จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า


บรรดาผู้ที่อิ่มหนำต้องออกรับจ้างเลี้ยงชีพ แต่บรรดาผู้ที่หิวโหยไม่ต้องหิวโหยอีกต่อไป หญิงหมันมีบุตรเจ็ดคน แต่หญิงผู้มีบุตรหลายคนก็ร่วงโรยไป


หญิงม่ายผู้ขัดสนจริงๆ และอยู่ลำพังคนเดียวนั้นก็ตั้งความหวังไว้ในพระเจ้า นางพร่ำอธิษฐานและทูลขอพระเจ้าทั้งวันทั้งคืนให้ทรงช่วยเหลือ


แล้วเจ้าจะรำพึงว่า ‘ใครหนอได้ให้กำเนิดคนทั้งหมดนี้แก่เรา? เราถูกพลัดพรากและเป็นหมัน ตกเป็นเชลยและถูกทอดทิ้ง ใครหนอเลี้ยงดูคนเหล่านี้ขึ้นมา? เราถูกทิ้งไว้เดียวดาย แล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน?’ ”


เมื่ออับซาโลมพี่ชายเห็นเข้าก็บอกเธอว่า “จริงหรือที่อัมโนนข่มเหงน้อง? น้องเอ๋ย นิ่งเสียเถิด เขาเป็นพี่ อย่าจำเรื่องนี้ให้รกใจเลย” ทามาร์จึงอาศัยอยู่ที่ตำหนักของอับซาโลมอย่างเดียวดาย


ลูกที่รักเอ๋ย ข้าพเจ้ายังต้องเจ็บปวดราวกับคลอดบุตรเพื่อท่านอีกจนกว่าพระคริสต์จะทรงก่อร่างขึ้นในท่าน


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite