เอสเธอร์ 6:12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹² หลังจากนั้นโมรเดคัยก็กลับไปที่ประตูพระราชวัง ส่วนฮามานผลุนผลันกลับบ้าน คลุมศีรษะด้วยความทุกข์โศก

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹² แล้วโมรเดคัยก็กลับมายังประตูพระราชวัง แต่ฮามานรีบกลับบ้าน คลุมศีรษะและคร่ำครวญ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹² แล​้วโมรเดคั​ยก​็​กล​ับมายังประตูของกษั​ตริ​ย์ แต่​ฮามานรีบกลับไปบ้านของท่าน คลุมศีรษะและคร่ำครวญ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹² จากนั้น​โมรเดคัย​ก็​กลับ​ไป​ทำหน้าที่​ใน​วัง แต่​ฮามาน​รีบ​กลับบ้าน​ด้วย​ความ​ทุกข์ใจ พร้อม​กับ​คลุมหัว​ด้วย​ความ​อับอาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹² และ​มา​ระ​ดะ​คาย​ก็ได้​กลับ​ไป​ที่​ประตู​พระราช​วัง​อีก. แต่​ฮา​มาน​ด่วน​รีบ​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​ตน​ด้วย​ความ​โศกเศร้า​มาก, และ​เอา​ผ้า​คลุม​ศีรษะ​ไว้.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹² หลัง​จาก​นั้น โมร์เดคัย​ก็​กลับ​ไป​ที่​ประตู​ราชวัง แต่​ฮามาน​รีบ​กลับ​บ้าน​ไป เขา​เศร้า​ใจ​และ​ใช้​ผ้า​คลุม​ศีรษะ

เอสเธอร์ 6:12 Referans Kwoze

2ซามูเอล 15:30

ส่วนดาวิดเสด็จโดยพระบาทเปล่าต่อไปถึงภูเขามะกอกเทศ ทรงกันแสงไปตลอดทาง มีผ้าคลุมพระเศียร ประชากรที่ตามเสด็จก็เอาผ้าคลุมศีรษะและร้องไห้ไปด้วย

โยบ 20:5

คือความเบิกบานใจของคนชั่วร้ายนั้นสั้น ความชื่นชมยินดีของคนอธรรมนั้นคงอยู่ชั่วครู่เดียว

1พงศ์กษัตริย์ 21:4

ดังนั้นอาหับจึงเสด็จกลับวังด้วยความกริ้วและขุ่นเคืองพระทัยที่นาโบทชาวยิสเรเอลทูลว่า “ข้าพระบาทจะไม่ถวายมรดกของบรรพบุรุษให้ฝ่าพระบาท” อาหับทรงทอดพระกายลงบนพระแท่น และหันพระพักตร์เข้าข้างฝาไม่ยอมเสวย

โยบ 9:24

เมื่อแผ่นดินตกอยู่ในมือของคนชั่ว พระเจ้าทรงทำให้ตาของบรรดาตุลาการมืดบอด หากไม่ใช่พระองค์แล้วจะเป็นใครเล่า?

เอสเธอร์ 7:8

ฮามานหมอบกราบลงบนตั่งซึ่งพระนางเอสเธอร์กำลังเอนพระองค์อยู่ด้วยความสิ้นหวัง พอดีกับที่กษัตริย์เสด็จกลับจากราชอุทยานมายังบริเวณงานเลี้ยง กษัตริย์ตรัสว่า “นี่มันจะขืนใจราชินีในขณะที่พระนางอยู่กับเราในวังเลยเชียวหรือ?” เมื่อกษัตริย์ตรัสจบก็มีคนเอาผ้ามาคลุมหน้าฮามานไว้

เอสเธอร์ 2:19

เมื่อมีการเฟ้นตัวหญิงสาวพรหมจารีครั้งที่สอง โมรเดคัยนั่งประจำอยู่ที่ประตูพระราชวัง

2พงศาวดาร 26:20

เมื่อหัวหน้าปุโรหิตอาซาริยาห์และปุโรหิตอื่นๆ เห็นโรคเรื้อนบนหน้าผากของพระองค์ก็ผลักไสพระองค์ออกไป อันที่จริงอุสซียาห์เองก็ร้อนพระทัยจะออกไปอยู่แล้วเพราะถูกองค์พระผู้เป็นเจ้าลงโทษ

1พงศ์กษัตริย์ 20:43

กษัตริย์อิสราเอลจึงเสด็จกลับสู่ที่ประทับในสะมาเรียด้วยความกริ้วและขุ่นเคืองพระทัย

2ซามูเอล 17:23

ฝ่ายอาหิโธเฟลเห็นว่าไม่มีใครทำตามคำแนะนำของตน ก็ขึ้นลากลับไปยังบ้านเกิด สั่งเสียเรียบร้อยแล้วผูกคอตาย และถูกฝังไว้ในอุโมงค์ของบิดา

1ซามูเอล 3:15

ซามูเอลนอนอยู่จนกระทั่งเช้า แล้วก็เปิดประตูพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าเช่นเคย เขาไม่กล้าบอกเอลีเกี่ยวกับนิมิตนั้น

เอสเธอร์ 6:11

ฮามานจึงนำฉลองพระองค์ไปสวมให้แก่โมรเดคัย ให้เขาขึ้นม้าทรงและจูงไปตามถนนหนทางในเมือง และร้องตะโกนว่า “ผู้ที่กษัตริย์พอพระทัยจะยกย่องเชิดชูสมควรได้รับสิ่งนี้!”

1พงศ์กษัตริย์ 21:6

อาหับตรัสตอบว่า “เพราะเราได้กล่าวกับนาโบทคนยิสเรเอลว่า ‘จงขายสวนองุ่นของเจ้าให้เรา หรือถ้าเจ้าพอใจ เราจะแลกสวนองุ่นของเจ้ากับอีกที่หนึ่ง’ แต่เขากล่าวว่า ‘ข้าพระบาทจะไม่ถวายสวนองุ่นของข้าพระบาทแก่ฝ่าพระบาท’ ”